Artık tükenmiş bir şekilde kendini koltuğa attı ve sordu kendine kadın; ‘ Şikayet ettiğin, sana acı veren, seni hasta eden her şeyi bırakmaya var mısın?’ Hiç anlam veremediği bir şekilde içini birden bir kaygı kapladı. Şikayet ettiklerine tutunduğunu gördü. Şikayet...
Bir kütüphaneden bir kitap aldığını düşün. Yıllardır okumak istediğin bir kitap, ancak okuman için önünde sadece 2 günün var. Olanlar oluyor ve sen yaşadığın bazı durumlar nedeni ile kitabın yarısını okuyamadan vermek zorunda kalıyorsun. Kitap da bir yandan akan ama...
Bu hafta sonunu sevgili öğretmenim Çetin Çetintaş’ın daveti üzerine Kioo Retreat Center’da geçirdim. Gerek yogada gerek tasavvufta ve hatta Osmanlı’da önemli bir yeri olan ‘Karanlık Oda’yı öğretmenimin daveti üzerine deneyimlemek adına orada bulundum ve yaklaşık bir günlük bir Karanlık Oda...
Geçtiğimiz günlerde duyduğum bu söz beni aldı götürdü; çeşitli sorgulamalara itti. Hayatta kalmanın maddi manevi zorlaştığı dünyada ‘canımızı alsalar da kurtulsak artık’ nidaları gün geçtikçe artarken kaçımız yaşamın bir bildiği var diye düşünüyor acaba. Kaçımız hayatın zorluklarının ötesinde sağlığı, sevdikleri,...
Hiç toprağa oturduğunda bulunduğun zeminin farkına vardın mı? Seni ne kadar sıkı sıkıya tuttuğunun, sana her zaman sığınacak yer açtığının, her kim olursan ol seni ötekileştirmeden kabul ettiğinin… Toprak herkesi iyi, kötü, güzel, çirkin, şişman, zayıf, dürüst, üç kâğıtçı, samimi,...
Hiç toprağa oturduğunda bulunduğun zeminin farkına vardın mı? Seni ne kadar sıkı sıkıya tuttuğunun, sana her zaman sığınacak yer açtığının, her kim olursan ol seni ötekileştirmeden kabul ettiğinin… Toprak herkesi iyi, kötü, güzel, çirkin, şişman, zayıf, dürüst, üç kağıtçı, samimi,...
“Yapayalnız dolanıyor bu çağın insanı, çünkü birlikte yürüyecek kadar güvenmiyor kimseye.” Nuri Pakdil Halbuki bilmiyor insanoğlu korkunun olduğu yerde sevgiye yer açılamayacağını. Elbet kendinizi bu denli çektiyseniz insanlardan, yaşadığınız kocaman bir acınız vardır, büyük bir hayal kırıklığınız ya da incinmişliğiniz....
Haydi kafanı çevir ve bak etrafına, tek tek incele gördüklerini. Her eşyanın, her insanın, her varlığın bir anısı var değil mi? Daha da ötesi senin geçmişten getirdiğin anıların var, yaraların, öğrenmişliklerin... Ve bu çerçevede anlam yüklediklerin... Onlara yüklediğin anlamı alsan...
Sıkılıyor musun? Sıkıl! Üzgün müsün? Üzül? Korkmuş, kaygılı, öfkeli, değersiz, yalnız vb olumsuz diye nitelendirdiğin duyguları mı hissediyorsun? Hisset! Hiçbir şey hissedemiyor musun, ona da izin ver. Temas et kendine, duyguna! Suçlamadan, etiketlemeden, ötekileştirmeden, yargılamadan, anlam yüklemeden sadece temas et!...
‘Bazı insanlar düşmansız yapamazlar.’ diye bir cümle okudum geçenlerde. İnsanları yargılamayı değil, anlamayı seviyor ve tercih ediyorum hayatımın her alanında. Bu cümle de haliyle, çok yargılayıcı geldi bana ilk okuduğumda. Ancak biraz durup düşününce, her şey gibi bu cümleye de...