Türkiye, Kıbrıs’ta ne istiyor, ne istemiyor. Bu konuda ciddi ve bilimsel bir çalışma yapmak yerine, önyargılarla siyaset geliştirmek hem Rumların, hem de Türklerin en büyük zaafı.
Geçen hafta, Türkiye’nin, İngiltere hükümeti kanalıyla, Güney Kıbrıs’a öneriler sunduğu haberi, birçok çevrenin hayret ve tepkisini çekmişti.
Uluslararası politikayı takip edenler, bu hamlenin çok daha önceden, farklı şekillerde yapıldığını gözlemleyebilirdi.
Altı yıl kadar önce, İstanbul’da 15 Kıbrıslı Rum ve 15 Kıbrıslı Türk’ün davet edildiği gizli bir toplantıda, tek egemenlik ve tek kimlik konusunda Türkiye’nin net bir planı olduğu kendilerine iletilmişti.
Türkiye, Kuzey Kıbrıs’ta, hiçbir zaman iki başlı bir egemenliği istemedi.
İki başlı egemenlik, Türk dış politikasını, Kürt ve Azerbaycan sorunlarında, çok büyük bir açmaza sürükleyecek bir politikadır. Lafta, KKTC’yi desteklediğini söyleyen Türkiye, uluslararası arenada daima Kıbrıs Cumhuriyeti kimliğini korumaya özen gösterdi. Kıbrıs Cumhuriyeti’nin fiili bölünmesi, Türkiye Cumhuriyeti’nin de fiili bölünmesini tetikleyecek çok tehlikeli bir adımdır.
Uluslararası toplantılarda, spor karşılaşmalarında, Türkiye’nin muhatabının daima Kıbrıs Cumhuriyeti olması, bir çaresizlik değil, dış politikasıyla uyumlu bir siyasettir.
Türkiye, Kıbrıs’ta üs de, toprak da İSTEMEMEKTEDİR.
Türkiye- Kıbrıs arası 3-4 dakikalık bir uzaklıktır. Kıbrıs’ta, Türkiye aleyhine herhangi bir askeri tehdit, çok kısa bir zamanda ortadan kaldırılabilir. Kaldı ki, çözümle birlikte, Kıbrıs’ın tümünün NATO şemsiyesi altına gireceği kesindir. AB’nin güvenlik örgütünün NATO olduğu unutulmamalıdır.
Türkiye, sık sık, her iki toplumun kabul edeceği herhangi bir anlaşmayı destekleyeceğini söylerken, bu antlaşmada ÜÇ NOKTA’nın KIRMIZI ÇİZGİLERİ olduğunu birçok çevreye iletmiştir.
Birinci Nokta: Tüm ada üzerindeki GARANTİ ve İTTİFAK Anlaşmalarının devam etmesidir. Garantiler konusu, Türkiye, Yunanistan ve İngiltere tarafından güncellenebilir. Ancak kesinlikle vazgeçilemez.
İkinci Nokta: Türkiye Cumhuriyeti şirketleri, Türkiye AB’ye girene kadar, AB şirketlerinin ada’da sahip olduğu ekonomik haklara sahip olacaklar ve adanın tümünde ekonomik yatırım yapabileceklerdir.
Üçüncü Nokta: Türkiye, Federal Kıbrıs’ın Türk kanadına, Türk ekonomisi Rum ekonomisinin seviyesine çıkıncaya kadar, para ve altyapı yatırımı yapabilecektir.
Türkiye, diğer noktalarda, örneğin toprak veya verilecek bölgeler konusunda, katı bir çizgi izlememektedir.
Bu bilgiler, Türkiye ile Kıbrıs politikalarını tartışan ve katkı koyan Kıbrıslılardan elde edilmiş kesin bilgilerdir.
Ahmet Davutoğlu’nun, aralık ayı içerisinde, hem Yunanistan’a, hem de Kuzey Kıbrıs’a yaptığı ziyaretlerden sonra, TEK EGEMENLİK konusunda Kuzey’deki seslerin değişmesi, Türkiye’nin genel politikalarının, taraflara yeniden anlatılmasının sonucudur.
Anastasiadis’e de, Türkiye’nin bu politikaları net olarak anlatılmıştır. Ancak, Anastasiadis, ULUSAL KONSEY ucubesini aşamamakta ve EDEK ve DIKO’yu karşısına alamamaktadır.
Türkiye’nin üç KIRMIZI NOKTA’sı tamamıyla BATI ve AMERİKA tarafından desteklenmektedir. Bu nedenle Rum tarafı ve Kuzey Kıbrıs’taki çözüm karşıtı güçler çok zor durumdadır.
2014 yılında, Rum ekonomisinin daha da sıkışacağı ve işsizliğin daha da tırmanacağı dikkate alındığında, önümüzdeki bir iki ay içerisinde, Kıbrıs konusunda, çok hızlı bir sürecin yaşanacağı beklenmelidir.
