Kıbrıs Türkü henüz daha ne olduğunu bilmiyordu. O kalktı, Gazetesinin adını “Masum Millet” koydu… … 1940’larda Kıbrıs Adası Türk Azınlıklar Kurumu (KATAK) kurulduğunda bile kendi kendimize “Azınlık” demiştik. Belli ki ahalinin kafası bugünkü gibi karışıktı… … Gazeteyi çıkaran Cengiz oğlu...
Senaryo her zaman aynidir: Ortada mutlaka kakalanması gereken bir “rant” vardır. Kurallar kanunlar bu rantın kim yada kimler tarafından kakalanacağı üzerine ve uygunluğunca yapılır.. Payını alan az biraz kenara çekilirken, yerini bir başkası alır.. Senaryoya göre bu memlekette devlet mallarını...
Koronavirüs salgını nedeniyle duran sporumuzda asıl tehlike Eylül ayından itibaren yaşanacak. Ülkemizde yer alan Üniversiteler önlerini görmekte zorlanmaları nedeniyle, hem eğitim, hem de sporumuz için çok büyük bir sıkıntı yaşayabilirler. Üniversitelerin yöneticilerinin bu konudaki düşüncelerine bizzat şahit oldum. Ülke sporumuzu...
Bu yazının konusu, KIBRIS’ın her iki bölgesinde politik alanda gelen PİS KOKULAR değil, Lefkoşa’yı ve etrafını derinden etkileyen, havadaki pis kokulardır. Bu pis kokular sadece Kuzey Lefkoşa’yı değil, Güney Kıbrıs’taki Lefkoşa’yı da etkilemekte ve Rum halkı, bu pis kokulardan duyduğu...
Bir önceki yazım hemen bir tık aşağıdadır. Ki yazımın hemen başında “Kafamız karışıyor, kuşkularımız artıyor ve üzülüyoruz” diyordum.. Çünkü bu memleket bizim. “Birinin yada bazı kesimlerin” kaybetmesi üzerine, “bazılarının” kazanması gibi siyasi ve sosyoekonomik bir “yapısallığı” sürdüremeyiz sonunda tüm toplum...
“Napan?; Napayım?; Napacan?” Sistemi ve KKTC Biliyorsunuz, yıllardır bizde çok anlatılır bu fıkra! Çaresizlik veya marazi halimizin esasında ne kadar derinlere gittiğini de gösterir. Yani Kıbrıslının yüzyıllardır bir türlü sorumlu kabul edilmemesinin veya olamamasının dışavurumudur bu fıkra adeta. “Bizden bir...
“Hafta sonlarının” ne kadar keyfi kaldı bilmiyorum. Fakat artık haftanın çalışma günlerinin bile anlam ifade etmeyen boşluklarda serseri uydular gibi dön baba oldukları gerçeklerde ha Pazar olmuş ha çarşamba! NE var ki müjdemi isterim: Çünkü yavaştan yavaştan esnaf zanaatkârlarla ticaret...
Görünmez bir düşmanla karşı karşıyayız. Savaş halindeyiz ve bu savaşı kazanmak zorundayız. Bunu birlik içinde başaracağız. Hangi yöneticiyi dinlersek dinleyelim, hepsi savaştan söz ediyor. Demokratı da, otokratı da, dikdatörü de. Hangisi ağzını açarsa dilinden “savaş” sözü dökülüyor. Ne var ki...
Geçen gün yazımı hazırlamak için notlarımı alırken özellikle “Ekonomik tedbirler Paketiyle” büyük eleştirilere neden olan Sn. Başbakan Tatar’ın “çaresizlikle acının” feryat ettiği şu açıklamasını, ayni acıyı hissederek şöyle “not” ettimdi: “Başbakan Tatar diyor ki ”elimizdeki imkânlarla ancak bu kadar yapabilirdik.”...
ah kuşlar, yorgun kuşlar kanatlarında eflatun müjde taşıyanlar bugün de gelmediler mahalleye... Bugün günlerden ne? Pazar mı? Sahi Pazar, tüm dünyada tatil günü müydü? Kahvaltı yapıp, ailemizle planlar mı yapardık? Maç var mıydı Mormenekşe’nin? Ya çocukların ödevleri, dersleri? Pazartesi...