Keşke Kıbrıs konusunda devam etmekte olan müzakere süreci ile ilgili olumlu bir şeyler yazılabilse…
Ama mümkün değil.
Süreç Rum Lider tarafından kilitlenmiş durumunda.
Bu aşamada yapılması gereken en doğru iş soruna doğru teşhis koymak ve kilidin ortadan kalkmasını zorlamak.
Genelde bizde çözümü savunan çevrelerde müzakere süreci tıkanmışsa bu konuda ilk tepki Kıbrıslı Türk lidere dönük verilir.
En iyi ihtimalle de iki lidere de eşit sorumluluk yükleme yoluna gidilir.
Dengeli bir yaklaşım ortaya konularak meselenin çözümüne yapıcı katkı yapıldığı varsayımı ile hareket edilir.
Bakıyorum da şimdi kendi içimizde bazı çevreler bunu yapmaya çalışıyor.
‘Akıncı da öneri sundu, Anastasiades de sundu ama anlaşamadılar’ gibi meseleyi basitleştirerek ve kendilerince denge kurarak gelişmeleri kamuoyuna aktarmaya çalışıyorlar.
Halbuki ortada var olan sorun, taraflardan birinin müzakerelerin üzerine inşa edildiği zemini hiçe saymasıdır.
11 Şubat 2014 mutabakat belgesine aykırı hareket etme uğraşı içine girmiş olmasıdır.
Sadece bununla da kalmayıp, Ocak ayında Cenevre’de toplanan Kıbrıs Konferansı’nın sonuç bildirgesinde yer alanları ters yüz etme uğraşıdır.
Şimdi bunları bir yana koyarak, her iki tarafa da eşit sorumluluk yükleme refleksi ile, sürecin içine sürüklendiği durumu bir suçlama oyunu olarak algılamaya çalışıp, bunu kamuoyuna bu şekilde sunma gayreti içine girmek kabul edilebilir değildir.
Böyle bir yaklaşım çözüm sürecine katkı sağlamaz.
Müzakerelerde var olan sorunları ve açmazları ortadan kaldırmaz.
Aksine derinleştirir.
Açmazları daha da içinden çıkılmaz bir duruma getirir.
Nasıl ki hastalığa doğru teşhis konulmadan tedavisi yapılamaz ise, müzakere sürecinde de durum farklı değildir.
Doğru teşhis, Rum Liderin çözüm yönünde cesaret ve irade sahibi olmaması ve çözüm hedefinden uzaklaşarak yan yollara sapmasıdır.
Söylem ve eylemlerini çözümsüzlük üzerine oturtması ve çözüm fırsatlarını berhava etmeye yoğunlaşmasıdır.
Mont Pelerin zirveleri ve bunların ardından Cenevre’de toplanan Kıbrıs Konferansı Kıbrıs sorununa çözüm bulunabilmesi için büyük bir fırsattı.
Ama Rum Liderliği bu fırsatları ortadan kaldırmak için ne gerekiyorsa onu yaptı.
Şimdi de Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı’nın son liderler görüşmesinde ortaya koyduğu öneriyi sıradanlaştırmak ve sulandırmak için her şeyi yapıyor.
Çünkü Rum Lider Cenevre’ye dönmek, konferansa kaldığı yerden devam etmek ve ortaya bir çözümün çıkıp çıkamayacağı konusunda bir eksersiz yapmak istemiyor.
Böyle olunca da kafaları karıştıracak, algı oluşturmaya dönük içi boş şeyler yapıyor.
Ön şartlar ortaya atıp, kamuoyuna bunları öneri diye pazarlamaya çalışıyor.
Bu kafa ile bir yere varılması şu anda mümkün değil.
Kafa değişmeden çözüm gelmez.
Ve müzakerelerin geleceği ile ilgili güzel şeyler de yazılamaz.
İşin özeti bu.
