Almanya’da ortaya çıkan Waldorf yaklaşımı, insanın kendini tanıması ve doğadaki gizemi çözümlemesi üzerine şekillenmektedir. Böylelikle çocuklar olguların özünü kavrayabilecek ve kendilerini bulmayı öğreneceklerdir. Bu yaklaşımla yapılacak olan eğitimin amacı her bir bireyin sanatsal, manevi ve ruhani farkındalığını geliştirmektir. Beden, zihin ve ruh bütünlüğünden meydana gelen çocuğun, kendi gelişimini anlamasında sanat önemli bir araç olarak kullanılmaktadır.
Çocuğun gelişimsel ve eğitimsel ihtiyaçlarını ön planda tutan bu yaklaşımda yapılandırmacı bir estetik anlayışının geliştirilmesi hedeflenmektedir. Bu nedenle çocuğun taklit becerilerini geliştirmesine çok fazla önem verilir. Taklit becerileri kendini oyunlar, hikayeler ve sanat çalışmalarında göstermektedir. Oyun oynarken gözlemleri sonucu taklide yer veren çocuk, anlattığı hikayeler ve sanat etkinliklerinde de buna yer verir. Örgü örmek, maketler yapmak, keçeden materyaller tasarlamak çocukların taklit yeteneklerini ve konsantrasyon becerilerini geliştirmektedir.
Waldorf sınıfları sade ve doğal malzemelerle düzenlenmektedir. Doğal ve faklı kullanımlara açık malzemeler beş duyu organına ve çocukların yaratıcılıklarına hitap etmektedir. Özellikle ahşap ve kumaştan yapılan malzemelerle ev ortamı yaratılan sınıflar, evin bir uzantısı olarak kabul edilirler. Okullarda sentetik, plastik ya da doğal olmayan herhangi bir malzemeye rastlamak mümkün değildir. Oyun araçları içerisinde de ip, yün, keçe ve keçeden yapılan bebeklerle kuklalara rastlamak mümkündür.
Bu okullarda görev yapacak olan öğretmenlerin Waldorf eğitim sertifikası almış olmaları gerekmektedir. Çocuklar aynı öğretmen ile uzun yıllar eğitime devam ederler. Anne figürünü temsilen bu okullarda genellikle kadın öğretmenler yer almaktadır. Waldorf eğitiminde öğretmenler gerek maddi gerekse manevi anlamda felsefi temelleri vurgulayarak çocuklar için özgür bir program geliştirirler. Bu program sayesinde çocuklar kısıtlanmadan kendileri araştırarak ve yaratıcılıklarını kullanarak öğreniler. Bunun yanı sıra teknolojik aletlerden çocukları uzak tutan öğretmenler onların hayal güçlerini desteklemeyi de amaçlarlar.
Waldorf okullarında eğitim resim, oyun, şarkı, hikaye okuma, bahçe işleri yapma ve mevsime bağlı etkinliklerden oluşmaktadır. Eğitim sürecinde peri hikayeleri ve mitolojik hikayelere yer verilmektedir. Bunların çocuğun hayal gücünü geliştirdiği savunulmaktadır.
Herhangi bi hiyerarşinin yer almadığı Waldorf okullarında öğretmenler ve öğrenciler birbirlerinden daha üstün değildirler. Okul içerisinde herhangi bir otorite yer almadığı gibi, öğretmenler üzerinde bir otorite baskısı da yoktur. Öğretmenler her sabah sınıfa gelen çocukları karşılayarak ellerini sıkar, onlarla göz kontağı kurar ve onları dinlemeye hazır oldukları mesajını verirler. Gün sonunda ise yine her birinin adını söyleyip elini sıkarak onları sınıftan gönderirler.
Bir sonraki yazımızda okul öncesi eğitimde Montessori yaklaşımını ele alacağız. Yazımızın sonunda Waldorf yaklaşımıyla eğitim veren sınıflardan birkaç örneği burada bırakıyoruz.
