Mars yörüngesinde dönen NASA uzay aracı, gezegenin yüzeyinde pençeye benzeyen tuhaf izler yakaladı ve meteorolojik olay hakkında daha fazla ayrıntı ortaya çıkardı.
NASA’nın Mars Reconnaissance Orbiter adlı uzay aracının topladığı görüntüler, içindeki dağ kümelerinin konumları sebebiyle “gülen yüz krateri” diye de bilinen Galle Krateri’nde bulunan kumulların üzerindeki toz şeytanlarının izlerini gösteriyor.
Mars’taki toz şeytanları, ilk olarak 1985’te Viking Orbiter tarafından keşfedilmişti. Mars’ın iklimini daha iyi anlamak için o zamandan beri bunların üzerinde çalışılıyor.
NASA, söz konusu doğa olayı hakkında şu açıklamaları yaptı:
Toz şeytanları, Dünya’da olduğu gibi Mars’ta da güneş ışığının zemini ısıtmasından kaynaklanan kasırgalara deniyor. Söz konusu olay, yerden sıcaklık kazanan havanın, konvektif olarak yükselmesine neden oluyor.
Mars’taki toz şeytanlarını gözlemlemek, rüzgarın yönlerine ve yüzey ila atmosfer etkileşimi hakkında bilgi sağlıyor.
Toz şeytanları, hortumların aksine güneşli günlerde ortaya çıkıyor ve genellikle fırtınalarla ilişkilendirilmiyor.
NASA daha önce, 20 kilometre yüksekliğe ulaşan toz şeytanları gözlemlemişti.
Son fotoğraflarsa, 2018 Eylül’ünde çekildi fakat Arizona Üniversitesi Lunar and Planetary Laboratory (Ay ve Gezegen Laboratuvarı) tarafından kısa süre önce yayımlandı.
Sıradışı oluşumlar, kasırgalar tarafından altüst edilen daha açık yüzey tozunun altındaki daha koyu tozun sonucunda meydana geliyor.
Arizona Üniversitesi’nin internet sitesindeki görüntülerin açıklamasında şu ifadeler yer altı:
Hedefimiz, Galle Krateri’nde tuhaf bir şekilde dağılan parlak kumullardaki karanlık toz şeytanlarının izlerini takip etmek.
“Kumullar, güneydeki kumullardan gelen oluklarla aşınmış (çizgiler halinde mi yoksa tabakalar mı?) rüzgar gibi görünüyor. Kumul ve toz şeytanı izleri arasındaki renk kontrastı, kumul oluşumunu ve toz şeytanlarının başlayışını anlama konusunda bilgi sağlayabilir.
Toz şeytanlarını incelemek, bilim insanlarını Mars’ın yüzeyindeki değişiklikler hakkında bilgilendirebilir ve hava durumu düzeniyle ilgili gösterge işlevi görebilir.
Yüzeydeki tozun nasıl hareket ettiğini anlamak, kumulların nasıl ve nerede oluşabileceğini açıklayabilir. Bu da uzay ajanslarının ve şirketlerinin iniş alanlarını ve hatta gelecekteki kolonileri kuracak potansiyel alanları daha iyi planlamasını sağlayabilir.
