KÖŞEMDEN:
Konu başlığı: Pislik!
Yarattığı sorun: Utanç, rezillik!..
Çözüm: Yok!
…1974’den beridir Kıbrıs siyasi sorunu gibi kamburumuzda taşıdığımız kronikleşmiş sorunlardan biridir alameti farikamız haline gelen “pisliğimiz!”
Ki utanç duymuş olmalıyız, adını “neredeyse Allah’ın işidir” diyeceğimiz bir pişkinlik ve kanıksamada, “çevre kirliliği” koyduk!
Oysa değil! Biz “vatan” demeye de utandığımız Kıbrıs’ın Kuzey’ini resmen “zibilhane” yaptık!
*****
İŞTE “insanları ısırdı mıydı öldüren “sivrisinekler” bu “pisliğimizin” sonucunda yeniden üreyip çoğaldılar.. Hatta mutasyona uğrayıp “Batı Nil Virüsü” adlı bir ölümcül canavara dönüştüler!
Ki geçtiğimiz gün bir yurttaşımızı bu ısırıktan dolayı kaybettik! Her halde “Allah rahmet eylesin” dediğimiz bu yurttaşımız, bir sivrisineğin ısırığına yenik düşüp canından olurken, gözleri açık gitmiştir!
**********
BİZ nasıl bir memleket olduk ama? Ki yurttaşlarımızı, ürettiğimiz sivrisineklerin virüslerine öldürtüyoruz!
Yollarımızda trafik terörü estirip kazalara neden olurken, sürücüleri arabalarıyla birbirlerine çarpıtarak tokuşturarak öldürttüğümüz gibi!
Gençlerimizi uyuşturucu belasına sarıp zehirlediğimiz gibi!
Üniversitelerimizi, “harçlarını ceplemek uğruna” üçüncü ülkelerden gelen ne idüğü belirsiz öğrencilerle doldurup sonra da yarattıkları kanunsuz olayları karşısında korku paniğine kapıldığımız gibi!..
*****
GELELİM şu “sivrisinek” olayına ama: “Mücadelesi” bir toplumsal seferberlik olarak yaşandığı için Kıbrıs tarihine kazınmış bir “menkıbedir!” Kısaca bu adada özellikle Mağusa bölgesindeki bataklıklarda üreyen sivrisineklerin kökünü “çok özel ve katı kurallar içeren kanun ve mücadelelerle” kırıp kurutan İngiliz sömürge yönetimi olduydu..
Birinci dünya savaşına denk gelen o mücadele başlatılıp bir büyük seferberlikle yapılmamış olsaydı Kıbrıslılar “malaryadan” yani “sıtmadan” kırılıp dökülecekler, belki de kitleler halinde yoğun göçler yaşanacaktı!
Ki yeri geldi yazayım. Kıbrıs’ta “sıtmanın” yanı sıra ekinekoks, trahom, difteri, tifo, verem gibi bulaşıcı ve ölümcül hastalıklar “çok” kelimesiyle ifade edilecek yoğunluk ve yaygınlıktaydı!.
İngiliz sömürge yönetimi önce “pisliğin” üzerine gitti! Mesela sivrisineklerin üreme alanları olan bataklıkları kuruttu. Okaliptüsler adaya o bataklıkları kurutmak için Avustralya’dan getirildilerdi.. Kısaca yıllar sürecek bir mücadele sonunda sivrisineklerin kökü kurutulduydu..
*****
PEKİ kökü kurutulan sivrisinekler yeniden ve ne zaman ortaya çıktılardı? 1974’den sonra!
Neden? Çünkü yılları “çözüm beklentileri, yağma, ganimet, rant, dolandırıcılık, kapkaç düzenlerle harcarken; “vatan” demeye utandığımız Kuzey tüm maddi ve manevi hatta doğasal değerleriyle çoktan yitip gittiydi!
Bataklıklar kurumuşken yeniden oluştulardı! Doğa temizken yeniden pisleşmişti! Ormanlar yeşermişken yeniden yakılmış, yeniden tırtıllara kurtçuklara kemirtilmişti!
Tam da sivrisineklerin “sevdiği ortamlar” işte bu nedenle kendi çabamız ve ellerimizle yeniden yaratılmıştı! *****
SONUÇ? Şimdi de al sana “Batı Nil Virüsü!” Taşıyıcıları da sivrisinekler!
Beğendik mi yarattığımız bu yeni “yaratığı?” Üstelik asıl kökeni “pisliğimiz!” Ki “çevre kirliliği” deyip, “fecaat” olan vakayı kamufle etmeye çalışıyoruz!
Oysa artık kendimizi ayan beyan ayazlatmalı ve sormalıyız? Biz bu topraklara ne kadar layık bir toplumuz.. Ki uğrunda nice savaşlar nice şehitler verildi..
Soralım ama: “Bir virüse yenik düşmek için mi?”
