KKTC Cumhuriyet Meclis Ekonomi, Maliye, Bütçe ve Plan Komitesi’nde 2024 bütçesi görüşülmeye devam ediyor. Milli Eğitim Bakanlığı bütçesi de, geçtiğimiz hafta içinde görüşüldü.
Hani şu bu yıl haftada iki kez öğleden sonra devam eden tam gün eğitim uygulaması var ya, onun için 20 milyon TL ayrılmış. Ağzınız dola dola söyleyebilirsiniz; 20 milyon Türk Lirası…
Bir hesap kitap yaptım, 20 milyon TL, yaklaşık 550 bin sterlin eder. 2024-25 öğretim yılında haftanın her günü tam gün eğitim yapılması planlanıyor. Bu iş için ayrılan 550 bin sterlin ile ne yapılabilir ki?
İskele Long Beach’te bu para ile bir villa alamazsın. Bir penthouse da alamazsın ama 150’ye yakın okulun tam gün eğitime geçmesi için yeterliymiş… Ben demiyorum Milli Eğitim Bakanlığı’nı yönetenler, hükümet edenler söylüyor.20 milyon TL yetermiş…
Ben ki her daim tam gün eğitimi savunmuş bir olarak ikna olmuş değilim. Bugün eğitimi yönetenler öğretmen ile kavgalı, veli ile kavgalı… Eğitimin ana bacakları olan öğrenci-öğretmen- veli- bakanlık arasında bir hoşnutsuzluk var. Böyle bir ortamda eğitimin ileriye gitmesi mümkün mü?
Öğretmen ile velinin ikna edilmediği herhangi bir sistemin başarılı olma şansı yoktur. Uygulayıcı öğretmendir. Öğretmenin olmadığı bir sistem de sürdürülemez.
Yoldan geçene “tam gün eğitim ister misiniz?” sorusunu sorsak, %99’undan olumlu cevap alacağız. Böyle bir ortamda bile velileri ve öğretmeni yanına çekemeyen bir yönetim anlayışı var.
Haftada iki gün tam gün eğitimi beceremeyen, çocukların sokaklarda dolandığı, aç kaldığı bir tam gün eğitim modelini elbette ki hiç kimse istemez.
Bir villa bile alınamayan 20 milyon TL ile “tam gün eğitim” yapabileceğini zannetmek en hafif tabirler ciddi bir yanılsamadır.
Geçtim tam gün eğitimi, bugün okullarımızda 100’ü aşkın prefabrik veya konteyner sınıflar mevcut. Lefkoşa’daki Göçmen Evleri’nde (Göçmenköy) 1970’li yılların içinde okulumuzda barakadan sınıf olduğunu hatırlıyorum. Hade o zaman savaş sonrası dönemdi, bir yere kadar kabul eder insan. 45 sene sonra bugün geldiğimiz noktaya gelmek gerçekten yürek sızlatıyor.
Bir taraftan prefabrik sınıflar diğer taraftan da iş insanlarının yaptırdığı okullar var. Buna rağmen sınıflar yine tıka basa dolu.. Bu da bir başka sorunumuzu ortaya koyuyor. Her geçen gün nüfusumuz dıştan gelenlerle artıyor.
Mevcut eğitim sistemimiz bu artışa cevap verecek düzeyde değil. Her bakımdan hem fiziki hem de akademik olarak eğitim sistemimiz buna hazır değil.
Dolayısı ile tam gün eğitimde eğer başarı arıyorsak, eğitimin paydaşlarının birbiri ile küs olmamalı. Küslüğün devam ettiği bir ortamda böylesi bir projenin başarılı olma şansı yoktur.
Özellikle veli-öğretmen-bakanlık üçgeninde işlerin işbirliği ile yürütülmesi gerekmektedir. Bu başarılmadığı sürece “tam gün eğitim” uygulamasının da başarısızlığa mahkumdur.
