Doğadaki bütün sesler armoni olarak organik bir ilişki içinde mi?
…
Hikaye şöyle:
Genç kadın zengin bir ailenin kızı.
Müzik okumuş bir çellist.
Genç erkek ise rock yıldızı.
Bir klasikçi ile bir rock’çının aşkı, kızın babası yüzünden mutsuzluğa gömülür.
Bir gecelik yasak aşk kızın hamile kalmasına neden olur.
Kız doğuracak ama zengin baba kızının geleceği için çocuktan kurtulmanın yolunu bulur.
Doğum aşamasında, çocuğu alarak bir yetimhaneye verir.
Kızına da, çocuğun öldüğünü söyler.
…
Kız perişandır.
Rock yıldızı ile yolları ayrılmış, birbirlerine hasrettirler.
O arada yetimhanedeki çocuk büyümüş, on bir yaşına gelmiştir.
Sokaklarda yürürken çevreden yükselen bütün sesler çocuğun zihninde müziksel armoniler yaratmaktadır.
Top oynayanların sesleri, kaldırımdaki kalabalıkların ayak sesleri, rüzgarın, arabaların, kuşların, tramvayların sesleri…
O sesler klasik ve rock karışımı armonik dizeler halinde zihninde adeta senfoniye dönüşür.
Halbuki herhangi bir müzik bilgisi bulunmamakta.
Ama nere baksa, ne duysa müzik.
…
Bir gün, müziğe yatkın kimsesiz çocukları yanına alıp bundan nemalanan bir sokak serserisinin ağına düşer.
Ancak o serseri de bir müzisyendir.
Çok geçmeden çocuğun yeteneğini keşfeder, ona bildiklerini öğretir, çünkü ondan çok nemalanacağını planlamaktadır.
…
Bunlar olurken genç annenin babası ölüm döşeğine düşer.
Vicdan azabı çeken baba, kızına gerçeği söyler.
Arık New York kazan kadın kepçe.
Oğlunu arar.
Rock yıldızı genç de sevgilisinin derdinden müziği bırakmış, onu aramaktadır.
Yetimhane yetkilisi de çocuğu çok iyi bilmekte ve onun kaybolmasından dolayı New York sokaklarını arşınlamakta.
Derken, bir ihbar üzerine serserinin adresi polise bildirilir ve kaldıkları izbe yere baskın yapılır.
Çocuk polisten medet umsa da serseri onu kandırır ve polisten kaçar.
O kaçış çocuğun bir kiliseye gitmesine neden olur.
O sırada kilisede bir rahip yönetiminde bir koro şarkı söylemekte.
Çocuk koroyu hayranlıkla izler.
Korodaki kendi yaşıtı bir kız ona yardımcı olur.
O günlerde notayla tanışır.
Duyduğu bütün sesleri onlarca sayfalık notalara döker.
Bunu gören kız, Mozart’tan bir tane buldum diyerek rahibe koşar ve durumu anlatır.
…
Rahip çocuğu derhal bir müzik okuluna yazdırır.
11 yaşındaki yetim oğlan müzik hocaları tarafından hemen keşfedilir.
Bu arada talihsiz anne yetimhanede çocuğunu aramakta.
Bir erkek çocuğu görür ancak takma ad olduğundan kendi çocuğu olup olmadığından emin olamaz.
Fakat, o fotoğrafa baktığında içi sızlar, fotoğrafı yanına alır.
…
Kentin en önemli parkında Flarmoni Orkestrasının bir konseri olacak.
Henüz o yaşta bir senfoni yazan küçük çocuk, okul tarafından bu konserde yer alması için teklif alır.
O konserde annesi de bir başka bölümde yer alacaktır.
Rock yıldızı gencin de o sıralarda kentte bir konseri var.
…
Konser gecesi genç anne orkestrası ile birlikte görevini tamamlayıp parkı terk etmek üzereyken, rock yıldızı da kentten ayrılmak için bir otobüstedir.
Konserde sıra çocuğa gelir.
Orkestrayı yönetmek üzere yerini alır.
Müziğin ruhu anneyi tam kalbinden yakalar.
Otobüsteki gence kadar ulaşan sesler, müzikten yükselen armonilerin organik ilişkisini kanıtlar sanki.
Otobüsten atlar, müziğe doğru koşar.
…
Her ikisi de kalabalığı yararak sahne önünde buluşurlar.
Elleri kenetlenmiş vaziyette, kulakları müzikte, gözleri çocukta.
O çocuk, kendi çocuklarıdır.
Konser bitip çocuk izleyicilere döndüğünde, iki genç insanı karşısında görür.
Gülümser, anne ve babası olduğunu anlar.
Çünkü onları müzik sayesinde bulacağından emindi.
…
Çevrenizdeki seslere iyi kulak verin.
Mutluluğu yakalamak mümkün…
…
Not: Konu August Rush filminin hikayesidir.
(2014)
