Kıbrıs’a dolayısıyla artık kalıcılığıyla yurdumuz olan KKTC’nin “geleceğine,” önce siyasi çözüm prespektifinden bakarız. “Var mı bir çözüm umudu” diye!
Sonra? Bize ve Türkiye’ye yönelik saldırı ve komplolarıyla Rum-Yunan ikilisine bakarız: “Var mı bir yumuşama kaldı mı az biraz insaf” diye!
Daha sonra? Tarladaki rençberden bahçesindeki üreticiye, hayvancıdan seracıya, narenciye üreticisine de bakarız… Üretim ne hallerde diye…
Ya daha sonra? Ekonomiye, turizme, üniversitelere falan bakarız halleri nicedir diye…
Sözlerini ettiklerimin her biri kendi sektörel ve siyasi işlevleri içinde çarklarını çeviren, hep birlikte sosyoekonomik devinimi yaratan unsurlardır. Bunları çok yakından izleriz çünkü yarının plan programlarını gerçekleştirmek de bu kurum ve kuruluşların bugünkü “gidişatları” olacaktır… Ki bu “gidişatı” göremezseniz ne yaşanan günleri ne geleceği bilemezsiniz! “Bilinmezlik” ise kapkaranlık bir zaman tünelinde el yordamıyla yürümekten öte değildir… Kör ve amaçsız!
Ki biz Kıbrıs Türk toplumu, öyle olmamamız gerektiği halde öylesi durumlara düşürüldük! Artık yılları, ayları, haftaları kurtarmak için değil, “günü, anı” kurtarmak için yaşıyoruz! Bunda koronavirüsün varsa da etkisi asıl sorun siyasi ve ekonomik yapılaşmamızdaki zafiyetlerimizdir…
Ve elbette bizi böylesi bir kısır döngü içine sokan siyasi ve ekonomik koşullarımızın yanı sıra “çözümsüzlüğe” mahkûm “tanınmamış” bir devlet oluşumuzun da büyük etkisi vardır… Ki “tanınmamışlık” yalnızlıktır!
Dolayısıyla elbet bir adayın aradan sıyrılarak Cumhurbaşkanı seçileceği gerçeğinde “KKTC’nin geleceğine” bu ve ötesi yığında sorunlar prespektiflerinden bakarız… Keza adayları da bu bakışlarımızın değer yargılarında tartarız… Nitekim:
***
İKİNCİ tura kalma şansı büyük olan Tatar’ın daha şimdiden eğer Cumhurbaşkanı seçilirse Anastasiadis’e karşı nasıl bir siyasi tavır ortaya koyacağını, çözüm için “bir beş yıl daha bekleyemeyiz” söyleminden başlayan mesajlarından öğreniyoruz.
Tatar seçim kampanyasını iki fil ayağı üzerinde oturttuğu “tasavvuruyla” yürütüyor.
Türkiye ile birlikte hareket ederek bir, iki ayrı devlete dayalı çözümü sağlamak ve Maraş’ı açmak iki…
Birincisi siyasi görüşüdür. İkincisi yani Maraş konusu “KKTC ekonomisine ilişkin yeni bir olanaklar açılımı vaadidir”
Özellikle Maraş’ın açılmasını rizikolu ve baş ağrıtacak bir sorun olarak görsem de her iki vaat da tutun ki bugüne kadar sürdürülen federasyon arayışlarına karşı dolayısıyla alternatif çözüm olasılıklarını da gündeme taşımış oluyor. (Tabi seçim sonrasında Tatar’ın Cumhurbaşkanlığı olasılığı hesaplarına karşın dağılması kaçınılmaz olan bugünkü Tatar hükümetinin yerine nasıl ve hangi koşullarda yeni bir hükümet kurulacağını bilmiyoruz. Bilemediğimiz için de Tatar’ın tasavvurlarını gerçekleştirebileceği siyasi ortamın istikrar ve sağlığından söz edemiyoruz. Yine de diyoruz ki neyse Derviş’in fikri zikri de odur…
***
ÖTE YANDAN: Böylesi olasılıklar üzerine yapılan yorumların ne kadar isabetli ve tutarlı olduğunu bilemem! Mesela bu “cümlenin” içine sokacağım “Tufan Erhürman”ı izliyorum… Ki CTP’nin blok oyları yanı sıra Sol’un büyük oranda oylarını da alırsa 2. Tura kalacak adaylardan biridir diyorum…
Fakat benim bunların ötesinde asıl ilgimi çeken, Tufan Erhürman’ın “6 Adımda Doğru Gelecek” dediği “seçim manifestosu” esasındaki bildirgesidir… Önceleri “Lider” değil, Liderlikler” derken de KKTC’ye yeni yönetim modeli biçen Erhürman belli ki KKTC için “büyük” sayılacak değişimlere kafa yoruyor… Ve diyor ki:
“Bir: Ayrışma değil bütünleşme: Birlikte başaracağız…”“İki: diyalog, uzlaşı, çözüm: Kavga değil akıl.” “Üç: Siyasi eşitlik ve çözüm: Belirsizliğin olmadığı bir gelecek.” “Dört: Adım adım çözüm: Sınırları aşacağız.” “Beş: Etkin dış politika: Türkiye, AB, ve dünyayla doğru zeminde iyi ilişkiler…” “Altı: Kendi ayaklarımız üzerinde duracağız: Sosyal ve Ekonomik kalkınma için istikrar.”
…Var mı bir itirazınız? ***
VE Özersay… Başından beri ne kadar donanımlı oluğunu, bizzat kendisinin, yıllar itibarıyla bircik bircik hangi görevlerde hangi mevkilerde bulunduğunu hatırlatmasına hiç de gerek olmadığı kadar iyi bildiğimiz bir adayımız. Üstelik “herkes vatanını sever ama Özersay çok sever” diyeceğimiz yürekli bir politikacı… Şu anda da Devletin Başbakan yardımcısı…
Tutun ki her devrede Kıbrıs Türk halkı için görev yüklenmesi gereken bir politikacı.
***
VE Rahmetlik Denktaş’ın bize bıraktığı en değerli mirası. Serdar Denktaş… Kıbrıs siyasi sorunu içinde doğmuş, Babasının yanında bu siyasetle yıkanmış bu siyasetle mayalanmış…
Tutun ki adaylar arasında Cumhurbaşkanlığı makamını dolduracak duayen politikacı…***
Sn. AKINCI’yı Cenevre görüşmelerinin başarılı “müzakerecisi” olarak değerlendiriyorum. “Son kararı Kıbrıs halkı verecek diyor…” Tabi ki? Yoksa neden seçimlerden seçimlere koşturtuluyoruz eğer günü geldiğinde kaderimizi tayin edemeyeceksek! ***
VE doğrusu yakından tanımadığım için yorumlayamadığım öteki adaylar… Ki daha önce de yazdımdı. Çoğu zaman canımız sıkıldı mıydı adlarının üzerlerine çapraz çizgiler çekip dışladığımız bu politikacıları, yine de sandıklara giderek oylayacağız…
FAKATTT: Tüm yukarıda yazdıklarım şunu söylemek içindi. Hemen tüm adayların birlik ve beraberlikten söz ettikleri gerçeklerde… Eğer şu 11 aday liderler olarak bir araya gelselerdi… Sonuçta adaylardan biri mi kazanırdı yoksa Kıbrıs Türk halkı mı?
