Şöylesi enteresan bir soru ile başlayalım;
“Siz hiç Güney Kıbrıs’ta 1974’den itibaren sendikaların grev yaptığını duydunuz mu?”
Yani 45 yıldır Güney grevler dalgası ile sarsıldı mı?
1974 sonrası aldıkları ağır yenilgi ile işverenler ve çalışalar uzlaştılar ve aralarındaki sorunları grev dışı yöntemlerle hallettiler, bu bir noktaya kadar anlaşılırdır da daha geçen yıl insanların bankalardaki paralarını tıraşlayanlara karşı da tek bir grev hareketi olmadı.
Arada bağırıp-çağıranlar çıktı ama Rum sendikalar ne alana indiler ne de grev yapıp ülkeyi felç ettiler.
Niye?
Çünkü Rum tarafında yasalara yazılmamış ama ulusal uzlaşı haline gelen bir kural vardır;
Tüm çalışanlar örgütlü yani sendikalıdır.
Bir çalışan işe başladığında kendisine sorulan tek soru şudur;
“Hangi sendikaya üye olmak istiyorsun?”
İşverenler ve sendikalar bu noktada uzlaşmıştırlar.
Gelen geçen hükümetler de bu uzlaşmaya destek veriyorlar.
Böylece ortaya çağdaş bir düzen çıkıyor;
“Örgütlü toplum çağdaş toplumdur” düzeni.
***
Son günlerde konu ile ilgili yaşadıklarımız iyice zıvanadan çıktı.
Çalışma Bakanı özel sektör çalışanlarına ek maaş desteği vereceğini ama sendikalaşmanın şart olduğunu açıklayınca ortalık birbirine girdi.
İşverenlerin temsilcisi olduklarını ileri sürenler, bunun ülkeyi batıracak bir popülizm olduğunu iddia ettiler.
Çalışma Bakanı’nın kendileriyle yaptığı özel toplantıda söylediklerini de kanıt olarak ortaya sürdüler.
Bakan demiş ki “benim politikadan başka işim yoktur, oya ve tike ihtiyacım vardır, falan…”
Çalışma Bakanı’nın böylesi bir cümle kullanacak tarzı olduğunu hepimiz çok iyi biliyoruz da eğer böylesi bir cümle kullanmışsa bunun konu ile alakasının yok denecek kadar olduğunu da çok iyi biliyoruz.
Belden aşağıya vurmaya gerek yok.
İyi bir proje medya alanında uygulandı.
Gerçi bürokratlar sayesinde henüz gazeteler bu projeden faydalanmadı ama Bakanın adına müsemma zekice bir projeydi.
Sendikalaşan ve toplu iş sözleşmesi imzalayan gazetelerin sosyal sigorta ile ihtiyat sandığı ödemelerini Çalışma Bakanlığı ilgili fondan yapacak.
Bu proje, oteller, inşaat sektörü ve tüm sektörler için uygulanabilirdir.
Hem işvereni hem de çalışanı koruyan bir projedir.
İşverenler da artık örgütlü bir işyerleri olduğunu kabul edecekler.
Sendikalar da “zırt-pırt grev yaparlar” imajından kurtulacaklar.
