Posta işleri İngiliz döneminde geliştirilmiş, modern dünyada bu işlemler ne ise Kıbrıs’ta da uygulanmaya başlanmıştı.
Bu çerçevede her bölgeye, şehre, kasabaya posta dairleri açılmış; atla yapılan ulaşım yerini motorlu araçlara bırakmıştı.
Posta işleri günden güne gelişiyordu.
Zaten, bir yerde çağ mektuplaşma çağıydı.
Her yeri -İngilizlerin klasik haline getirdikleri ve bütün zamanlara yaydıkları- posta kutuları süslüyordu, bir de telefon kulübeleri.
Posta kutularının evlerin ön duvarlarındaki kapı kenarlarına kondurulması evlerin vazgeçilmez unsuru haline gelmişti…
…
Postacılar bilinir ve dört gözle beklenirdi.
Bir posta kutusuna mektup atmak ya da bir posta kutusundan gelen mektubu almak heyecanlı bir bekleyişin sonuydu.
İple çekilir; özlemle beklenirdi mektuplar.
Postalarda herhangi bir aksilik olması mümkün değildi ancak çok olağanüstü durumlarda.
Postacılar işlerini savsaklamaz, günü gününe dağıtımlarını yaparlardı.
İyi haber de kötü haber de onların aracılığı ile iletilirdi evlere…
…
Kıbrıs’ta postanın tarihi Lüzinyan dönemine kadar dayanır.
Konu ile ilgili bir yazımızda şu bilgileri vermiştik:
“Kıbrıs’ta ilk posta teşkilatı Lüzinyanlar döneminde kuruldu. İlk mektup 17-08-1353 tarihini taşıyor ve Mağusa’dan İstanbul’a gönderildi. O dönemlerde zarfların üzerinde “Tanrı onu koruyor” anlamına gelen C.D.G. (CHE DIO GUARDI) harfleri basılırdı. Öte yandan, İngiltere’de kurulu Cyprus Circular Post’un bilgilerine göre, Osmanlı Telgraf ve Postahanesi I. Dünya savaşına kadar sürmüştür. Posta Ofisinin büyük ihtimal Tuzla (Larnaka)’da olduğu belirtilirken, telgrafın denizaltı kablo ile Suriye’ye bağlı olduğu belirtiliyor.
Sedat Çomunoğlu’nun Poli Dergisi’nde Hasan Karlıtaş’a yaptığı açıklamalarda ise şu bilgiler var:
İlk posta dairesi Lefkoşa’da 1879 yılında kuruldu. 27 Temmuz 1878’de Larnaka’da kurulan posta dairesi Kıbrıs’ta ilk pulları 1881’de bastı.”
…
Kısacası asırlardır tıkır tıkır işleyen bir posta vardı.
Şimdi binlerce mektup dağıtılmıyor!
…
Çok önemli bir zarf bekliyorum İskoçya’dan.
Bu zarf geldiğinde ilgili bir bakanlıkta işlem görecek.
Bakanlık işlemi “onile” kabul etmiyor; orijinalini istiyor.
Zarf kayıp beyler!
Bir aydır kayıp.
Kaç kez Gönyeli postanesine uğrayarak, oradaki memurlarla birlikte mevcutları karıştırsak da bir türlü bulunamamıştır.
Daha önceleri de aynı şey başımıza gelmiş, dağıtım sorunundan kendimiz postaneye uğrayarak gönderilen evrakı kendi ellerimizle almıştık…
…
Bu sorun üzerine sendikaların eylem yaptıklarını öğrenince böyle bir yazı kaleme aldık.
Memlekette durum budur!
…
Lüzinyanlar zarfların üzerine “Tanrı onu koruyor” diye yazarlarmış.
Geldiğimiz aşamada korunacak bir şey yok!
