Gittikçe kötüleşiyor yaşadığımız dünya!
Suç; değişen, bozulan, yıpranan, erozyona uğrayan “huy”larımızda.
“Huyu suyu bozuk” derdi eskiler. Ne kadar da haklıydılar. Teşhisi çoktan koymuşlar.
Kötü huy, kültürümüz olmuş sanki.
En başta gelen kahramanın adı: Yalan.
Yılanın ezilesi başı durumunda olan, aha da bu yalan!
Sanki mecburmuşcasına, bu kötü huyu tekrarlayıp duruyoruz. Kurtulmak mümkün mü? Hiç sanmam!
Can çıkar da huy sonra çıkarmış!
Yalanı karşımızdaki insan söyleyince, cezalandırır ve ilişkiyi koparırız.
Peki yetkililer, yöneticiler, sorumlular söyleyince?
Defterden iki defa silmemiz gerekirken bu muhteremleri, tekrar tekrar seçme yanlışlığına düşeriz.
Ben her gün aynı yalanları okumaktan bıktım usandım. Onlar hala aynı yalanları söylemekten vazgeçmediler.
“Bakan” veya “üst düzey yönetici” olmak “hakaret” ile eş anlamlı olacak neredeyse günümüzde!
“Ekonomi uçtu” derken biri, on binlerce insan “sefalet ücreti” ile geçinmeye zorlanıyor.
“Uçak bileti fiyatları ucuzlayacak” diyor, biri değil ikisi birden, inatlarına tavan yapıyor fiyatlar. Tedavi için uçmak bile imkansızlaşıyor.
“Turizm lokomotif sektör” imiş! “Gübre kokulu” liman için, biri başka konuşuyor, diğeri başka! Halbuki ikisi bir olsa, neler yapılırdı neler!
“Telekomünikasyon battı” başa çıkamayız derken taraflardan biri “Ayağa kaldırmak mümkün” diye haykırıyor diğerleri!
“Park-peyzaj” kavgası yaşanıyor, bu projenin halka getirisi hesaba katılmadan. Yüzlerce başarılı insanımız varken ülkede, dışarıdan dokunuşlar tepki çekmekte, kimse de buna bir anlam verememekte… Tartışmalar anlamsızca sürüp gitmekte…
Yıkılıp, can alan yollar, müsebbibine yeniden yaptırılacağına, yeniden ihale edilmekte…
Başlanılan projeler hep yarım kalmakta…
Üzerine bastığımız kara parçasının beş kat büyüklüğüne hizmet edebilecek havalimanı inşa edilmekte…
Mevcut “yıkım paketleri” derdimize sanki de çok çözüm olmuş gibi başka paketlerden medet umulmakta…
Nedensiz, mazeretsiz, gerekçesiz bir şekilde, hükümet bozup baştan kurma senaryoları üretilmekte…
Halkımız, bu çirkin söylentilerle, Hollywood filmlerindeki gibi, olması muhtemel kötü durumlara alıştırılmakta… Gazı alınmaya çalışılmakta… Gerçekleştirilecek siyasi ahlaksızlıklara hazırlanmakta…
Bu huy bozukluklarına daha ne kadar tahammül göstereceğiz?
Bardağı taşıracak olan son damlaya daha çok mu zaman var?
Bizi iyi yönet(e)meyenlere karşı ne zaman başımızı yerden kaldıracağız?
Çalışmayan ya da çalıştırılmayan bir “İyi İdare Yasamız” var.
Bir de “İyi Huy Yasası” çıkarsalar, nasıl olur acaba?
Ama uymayanları; “müebbet aday olamama” cezası ile cezalandırmalı mutlaka!
