Ne güzel söylemiş Neyzen Tevfik: “Hayat sana her zaman ikinci bir şans verir. Adına yarın denir.”
Umut bir türlü bitmiyor bende, her şey kötü görünse de düzeltmenin elbet bir yolu vardır. Yeter ki istek ve irade olsun altından kalkamayacağınız hiçbir şey yoktur.
Peki bizde istek ve irade var mı?
Geçen yıl ülkem adına çok kötü bir yıl oldu. Bu yıldan beklentim; doğru adımların atılması ve ülkemizin refah düzeyinin yükseltilmesidir.
Geçmiş yıllara baktığımızda plansızlığın getirdiği dibe vuruşun izlerini net bir şekilde görüyoruz.
Beni en çok üzen nokta, eğitimde geldiğimiz durum. Yılın son günü sosyal medyaya düşen haber oldukça üzücü. Düşünsenize, Mağusa Türk Maarif Koleji’nin ön kısmı sular altında kalıyor. Öğretmen ve öğrenciler sınıflarına zorlukla ulaşıyor. Yıl olmuş 2020… Biz halen; sınıf yok, okul yok, olanın da sular altında kalışını konuşuyoruz. Söylemlerde ise; eğitimin ekonomimizi sürükleyecek lokomotif sektörlerden biri olduğu(!).
Finlandiya, kendimize örnek almamız gereken bir ülke. 1970’lerin başında Finlandiya da bizimle aynı kaderi paylaşıyordu. Doğru atılan adımlar ve planlamalar sonucu bugün parmakla gösterilen bir ekonomiye ve eğitim sistemine sahipler.
Peki, nasıl bir adım atıldı ve bugün Finlandiya’dan bir mucize olarak bahsediyoruz? 1990’ların başında yaşanmaya başlayan krizi fırsata çevirmeyi başarıyorlar. Nasıl mı?
Tüm bakanlıkların bütçelerinden keserek devleti küçültüyorlar ve elde edilen tasarrufu eğitim ve AR-GE’ye yatırıyorlar. AR-GE : Yeni bir sistem, hizmet, ürün, yazılım, süreç geliştirmek amacıyla tasarlanan yaratıcı projeler AR-GE, yani araştırma ve geliştirme çalışmalarıdır. Üniversiteler, araştırma kurum ve kuruluşları, sanayi sektörü, şirketler araştırma ve geliştirme çalışmaları yapılmaktadır. Toplumun kültürel, teknolojik bilgi hazinesini geliştirmek amacıyla yürütülen çalışmaların bütünüdür. Günümüzde ülke ekonomisine katkı sağlayan en önemli konulardan biri “Know-How” olarak bilinen, donanıma ve bilgiye sahip olmaktır.
Tabii öyle laf ola yapılmıyor bu yatırımlar, üniversiteler kuruluyor ama kurmak için kurulmuyor. Üniversite, sadece bina ve sıralardan oluşmuyor bizdeki gibi.
Eğitimde “kalite” odak noktası. Kendini ispat edemeyen eğitim sisteminin satamayacağını biliyorlar ve adımlar ona göre atılıyor. Mesela, Finlandiya’da çocuklar fen, matematik ve okuma becerilerinde zirvede, üstelik bizde ki gibi sadece 3 – 5 çocuk değil toplumun geneli. Okullar arasında eğitim kalitesinde en büyük farklılık %10 civarlarında.
Şöyle bir bizim devlet okullarımıza göz atalım, TMK ile diğer okullar arasındaki başarı yüzdesini kıyaslamaya cesareti olan var mı? Bence yok. Devlet eğitimde kaliteyi yakalamak zorunda. Başka ülkeler bunu başardıysa biz de yapabiliriz. Değişim gereksinimi olduğunuz durumdan mutlu olmamaktır. Sanıyorum ülkede kimse eğitimin geldiği durumdan memnun değildir. Bu yüzden ilgili bakanlık en çok eleştirilen kurumların başında. Belki bir hayal ama bugün ilk ve orta eğitimde doğru adımlar atılsa 20 yıl sonra bizler de eğitimde parmakla gösterilebiliriz.
Eğitimin ekonomimize katkı yapmasını ve adanın “Üniversiteler Cenneti” olabilmesi için planlama ve kaliteden ödün vermemeli ve geleceğe yatırım yapmalıyız.
