Zaman zaman eski yazılarıma döner bakarım. Eğitim adına bir ilerleme kaydedip kaydetmediğimizi görmek için yaparım bunu… Bu köşeden yeniden paylaşacağım bu yazıyı 2011’de yani 8 yıl önce yazmışım. Bugün adına hiçbir değişiklik yok. Dün yazmışım gibi sanki… Demek ki 8 yılda bir arpa boyu yol almamışız…
********
Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı’mızın geçtiğimiz günlerde düzenlediği “öğrenci merkezli eğitim” adlı bir atölye çalışması veya seminer denilebilecek bir toplantıya katılma eziyetinde bulundum. Çok sayıda okul yöneticisinin, öğretmenin ve bazı akademisyenlerin katıldığı bir toplantıydı. Toplantıdaki eziyetim toplantıyı yönetenler veya sunum yapanlardan kaynaklı değildi. Aksine son zamanlarda Eğitim Bakanlığı’nın düzenlediği en düzeyli hizmet içi eğitim faaliyetiydi. Toplantıyı yönetenlere ve katılımcılara saygısızlık olmasın diye çektiğim eziyete rağmen toplantının sonuna kadar kaldım. Toplantıda bizlere Geleneksel Eğitim ile Öğrenci Merkezli Eğitim arasındaki farklar güzelce anlatıldı. İşin ilginç tarafı, öğreniyoruz ki KKTC’de “öğrenci merkezli eğitim” uygulaması (herhalde kağıt üstünde) yapılıyormuş…
Halbuki kağıt üstünde “öğrenci merkezli eğitim” yazsa da biz biliyoruz ki pratikte “geleneksel eğitim” damarlarımıza kadar işlemiş. Ne güzel de anlatmışlar bize Öğrenci Merkezli Eğitim ile Geleneksel Eğitim’in farkını…
Öğrenci Merkezli Eğitim’de; “Daha çok grup çalışması yapılır. Öğrenci başarısı süreç odaklı olarak değerlendirilir. Öğrenme süreci boyunca gözlemler, derecelendirme ölçekleri, ürün dosyaları gibi araçlar kullanılarak değerlendirme yapılır.”
Geleneksel Eğitim’de; “Bilgileri ezberleme vardır. Öğrenci başarısı sonuç odaklı olarak değerlendirilir. Genellikle yazılı sınavlar ve testler başarıyı değerlendirmede kullanılır.”
********
Sen yarışmacı sınavları eğitim sisteminin en önemli parçası haline getir. Çocuklar ezberleyip ezberleyip, bütün gün test çözsün, ondan sonra da öğretmenlere ve okul yöneticilerine “öğrenci merkezli eğitim” semineri düzenle. Hadi canım sende, yemezler! Bu düpedüz öğretmenle dalga geçmektir. Bugün ilkokullarmızda kolej sınavlarına hazırlık nedeniyle beşinci sınıflarda neredeyse sadece Türkçe, Matematik yapılıyor. Biraz Fen Bilgisi, Sosyal Bilgiler ve İngilizce… Diğer dersler yapılmasa da olur mantığı ile hareket ediliyor.
Öğrenci Merkezli Eğitimmiş, grup çalışmasıymış! Çocuklar yanındaki arkadaşının kendi yaptıklarını görmesin diye neredeysa araya duvar örecek. Yanındaki arkadaşını rakibi gören, paylaşmayı bilmeyen, bencil nesiller yetiştiriyoruz. İşte pratikte bunlar yaşanıyor.
Öğrenci Merkezli Eğitimmiş da, düşünen, sorgulayan, analiz eden, bilgiye ulaşmayı bilen nesiller yetiştirecekmişiz. Yapmayın Allah aşkına!
Ne analizi ne sorgulaması…
Biz çocuklara devlet eliyle “test sorusunda doğru cevaba en erken nasıl ulaşacağız”ı öğretiyoruz. Bilgiyi kalıcılaştırmak yerine, ezberlenen bilgiyi, sınavdan üç gün sonra unutmasını öğretiyoruz.
Eğitim sistemimizde tüm bu pişkinlikler yaşanırken “öğrenci merkezli eğitim” seminerleri düzenlemek de neyimize… Bu seminerleri düzenlenirken eğitim sisteminde de gerekli değişiklikler yapılmalı ve “öğrenci merkezli eğitim”in hakkı verilmelidir.
Aksi taktirde seminerler de eğitimimiz de iş ola…
