Ben mi geride kaldım yoksa memleket mi hızla başkalaşıyor anlamakta zorlanıyorum artık.
Geride kalmak da aslında çok iyi bir şey değildir.
Dünyada dayatılan yeni trend “değişmektir” ya.
Ben bir türlü “değişemedim” de.
Bazıları, “değişimin karşısında duran ve değişmeyenler aptallardır” diye tumturaklı laflar yazarlar, üzerime alır, üzülürüm.
Değişime politik anlamlar yükleyen bu tipler halkın “her dönemin adamı” diye özetlediği geçmişte başka davranıp, şimdilerde başka olanlardır.
Her döneme göre davranmayı yani başkalaşmayı değişim zannederler.
Bence bir insanı tarif ederken değişim yerine ilerleme nitelemesini kullanmak daha doğru olur.
İnsan, farklılaşan dünya koşullarına göre durduğu yerde kalmaz, ilerler ve adapte olur.
Hani canlıların temel yasası evrimdir ya evrimin de temel dinamiği de ilerlemedir.
Değişen koşullara göre iyiye ve doğruya ilerlemek, üretmek ve var olmak.
Neyse, işin felsefe kısmını başka bir yazıda ele alırız.
Benim murat ettiğim ve derdim yeni dönemin yeni politikacılarıdır.
***
“Hükümet çatırdıyor” diye yaygın bir söylenti var.
Hatta bu söylenti bir inanışa dönüşmek üzeredir.
Yani vatandaşın önemli bir bölümü “bu hükümet çok gitmez bozulacak” demektedir ve buna inanmaktadır.
“Yok yahu, durun bakalım bunlar daha kaç aylık hükümettir” falan dediğimizde “ma siz duymadınız çatırdıyorlar” yanıtı alıyoruz.
Ve bir miktar da eziklik yaşıyoruz “hükümetin çatırdamasını duymayan gazeteciler” pozisyonuna düşüyoruz.
“Yani, 6 ay sonra cumhurbaşkanlığı seçimi var, seçime kadar bu hükümet devam eder” diye politik bir analiz yapmaya çalıştığımızda da “pee 2 aya kalmaz dağılacaklar” cevabı alıyoruz.
Sonra “bu laflar nereden çıkıyor” diye araştırdığımızda da karşımıza hükümeti oluşturan her iki partinin bazı yetkilileri veya yetkisiz tetikçileri çıkıyor.
“Falan şunu söyledi, filan da böyle konuştu. Falan ile feşmekan “biz söz aldık o aday olamayacak” deyip ortalıkta dolanıyorlar.
Kim aday olmayacak?
Ersin Tatar.
Kendisi Başbakandır ve Ulusal Birlik Partisi’nin Genel Başkanıdır.
Yapılan anketlerde eğer şimdilerde bir milletvekilliği seçimi yapılsa UBP açık ara öndedir.
Ve böylesi partinin başkanı aday olmayacak mı?
Ya da aday olmaması mı gerekir?
Vallahi bunu söyleyenin aklına şaşarım.
Ve yazının başında belirttiğim gibi anlayamadığım durum da budur.
En çok oyu alan bir partinin başkanı olacağım, ekstra hükümetin de başı olacağım ama küçük ortağım istedi diye aday olmayacağım.
Bu durumu anlayabilen varsa beri gelsin bana da anlatsın.
Ersin Tatar kişi olarak aday olmak istemeyebilir.
Nitekim “yeni başbakan oldum bu görevi sürdürmek istiyorum” dedi de.
Ama bu onun kişisel tercihidir.
Başkanı olduğu partinin kararı “Cumhurbaşkanı adayımız Genel Başkanımızdır” şeklinde olursa kaçarı yok Ersin Tatar aday olacaktır.
Buna da kimsenin karşı çıkacak hali yoktur.
Ortağı HP ve Kudret Özersay’ın bile.
***
Kudret Özersay, bence asla biraraya gelmemesi gereken bazı şaibeli isimlerle belli ki bu konuları konuşuyor.
Hükümetin kurulacağı günlerde de bu şaibeli isimler gidip de Ersin Tatar ile cumhurbaşkanlığı pazarlığı yaptılar.
İddialarına göre de “ben aday olmayacağım, Kudreti desteklememiz gerekir” diye söz de aldılar.
Söz almış olabilirler.
Ersin Tatar hükümeti kurmak ve başbakan olmak için böylesi bir söz vermiş olabilir.
Kime?
Hayatları hep şaibeli geçen birkaç tipe.
Yani merak ettiğim ve anlamakta zorlandığım nokta şudur;
Kudret Özersay bu tiplere inandı-güvendi ve UBP’nin aday göstermeyeceğini, Ersin Tatar’ın da aday olmayacağını sandı?
Daha ötesi Ersin Tatar aday olursa bu hükümeti yıkma niyetinde midir?
O kadar da değil diye düşünüyorum.
Ya da ben Kudret Özersay’ı yanlış tanımışım.
Malum memleket başkalaşıyor ve ben de anlamakta zorlanıyorum ya…
