Bence en çarpıcı tespit sanatçı Hüseyin Özinal’dan geldi:
Mülteci cesetlerinin vurduğu kıyılarda bira içip denize giriyorsunuz. 100 kilometre ileride hergün onlarca kişinin öldüğü savaşı yokmuş gibi sayıyorsunuz…”
Verilmiş sadakamız varmış, S-200 füzesinin parçaları insanların yaşadığı yerlere düşmedi.
Kimsenin canı yanmadı.
Bu ciddi bir teselli fakat ciddi bir uyarı da oldu galiba.
Yanı başımızda savaş var.
Bir ülke 10 yıldır bombalanıyor.
1 Milyon kişi öldü ya da sakat kaldı. Milyonlarca kişi mülteci oldu.
Ve bu vahşi savaş bitmeyecek gibi de görünüyor.
İçinde bulunduğumuz coğrafyanın farkına vardık mı şimdi!
***
Yolunu ve hedefini şaşıran S-200 füzesi (ki bu füzeler hep şaşırıyormuş, bir tek İsrail uçağı bile düşürememişler) bize gösterdi ki aslında güvenli bir ortamda yaşamıyoruz.
Gelişmiş radar sistemlerimiz olmasına rağmen her ne işse radarlarımız füzeyi tespit edememiş.
Geldiği güzergah Ercan’a inen yolcu uçaklarının kullandığı güzergahtır.
Büyük bir felaket tesadüfler sonucu yaşanmadı.
Gelişmiş radarlarımız hava sahamıza giren füzeyi niye tespit edemedi?
Ötesi tespit yapılsaydı yani füze radarlarımıza takılsaydı imha etme kabiliyetimiz var mıydı?
Yetkililerin yaptığı açıklamadan anladığım kadarıyla öyle bir kabiliyetimiz yoktur.
Yani füze saldırılarını berhava edecek silah sistemlerine sahip değiliz.
Zaten bu nedenledir ki “Türkiye’nin füze imha sistemine dahil olalım” diye önerenler oldu.
Olalım da Türkiye’nin böyle bir sistemi var mıdır?
***
Aslında boş bir temenni değildir.
Ve savaşın panzehiridir.
Barış.
Suriye’deki vahşi savaşı durdurmayla ilgili yapabileceğimiz bir şey yok elbette.
Dünyanın bütün şer güçleri Suriye’de savaşıyor.
O konu bizim boyumuzu aşar da biz kendi savaşımıza baksak.
45 yıldır sürüp giden “ateşkesi” barış ve anlaşma zannediyoruz hala.
Ateşkesin savaşı durdurma hali olduğunu hep es geçiyoruz.
Savaşın yeniden başlamama nedeninin konjonktürel olduğunu anlamak istemedik.
Aradan geçen 45 yıl savaşın acı hatıralarını unutturduğu yanılgısına sığınıyoruz.
Suriyelilerin şimdilerde yaşadıklarını bu halk 50 yıl önce yaşadı.
Ve bunun için barışı çoktan hakkediyor…
