Kıbrıs kültürünün bir parçası olan hasır sandalyeler, yok olma tehlikesiyle karşı karşıya
Kıbrıs kültürünün önemli simgelerinden biri olan hasır sandalyeler yok olma tehlikesi ile karşı karşıya. Bir zamanlar her evi ve kahvehaneyi süsleyen el emeği, göz nuru hasır sandalyeler yerini plastik sandalyelere kaptırdı. Hasır sandalyeciliğin günümüzdeki son temsilcilerinden biri İskemleci Nevzat Salih’in oğlu Özkan Öke’dir.
Baba mesleğini devam ettiriyor
Nevzat Salih’in Lefkoşa’da 1949 yılından 16 yaşındayken açtığı atölyeyi bugün oğlu Özkan Öke işletiyor. Baba meleğine sahip çıkıp Öke, el emeği göz nuruyla hasır iskemleleri üretmeye devam ediyor. 1959 yılında atölyelerinin yanındaki evde doğan Özkan Öke, “Biz 3 kardeş bu hasır iskemlelerin kokusuyla büyüdük. Üçümüz de bu mesleği babamızdan en ince detayına kadar öğrendik. Bu işi öğrenirken asla eğitimimizden de geri kalmadık. Babamız hepimizin yüksek öğrenim yapmamızı istedi. 2 kardeşim öğretmen oldu, ben de 10 yıl hobi olsun diye banka müdürlüğü yaptım” dedi.
Güç isteyen bir meslek
İskemleci Özkan Öke, “Bu meslek zor bir meslek, aynı zamanda güç isteyen bir iştir. Yazları yılanların içinde, saz toplamak ve sonra o sazları güneşte kurutmak gerekir. Diğer bir iş ise ağaç temin etmeniz gerekir gerçi şimdi ağaç da bırakmadılar, tüm ağaçları fırınlarda ve şöminelerde yaktılar. Bizlerde mecburen ithal olarak okşa(gürgen) kullanmak zorunda kalıyoruz. Tabi ki bu ağaç da maliyetli olduğu için bu maliyet sandalye fiyatlarına yansıyor” diyerek konuştu.
Gençlere seslendi
Hasır iskemle’nin hala daha devam eden bir gelenek olduğunu söyleyen Öke, “Bir gelenek olarak yeni evlenen Kıbrıslı çiftler evlerine 4, 6 veya 8 adet hasır iskemle alıyorlar. Fakat benim gençlerden bir isteğim var. Yaz tatillerinde evde televizyon ve bilgisayar karşısında zaman geçirecekleri yere, bir ustanın yanına gidip Kıbrıs kültürüne ait bir geleneği öğrensinler, hem de kültürümüze sahip çıksınlar” dedi.
Kardelen GÖKSU
