2015’te halktan alınan yetki belli ki Crans Montana’dan sonra pratikteki işlevselliğini her geçen gün kaybetmiştir.
2015 seçimlerinde BM parametreleri içinde federasyona dayalı çözüm için müzakere etme yetkisi almıştı Akıncı.
Bugün AB çatısı altında iki devletli çözümü konuşmaya 2015’in şartlarında aldığı yetkiyi sebep göstererek mesafe koymaktadır.
Akıncı’ya karşı da görüşmeci olarak hem muhatabı Rum lider hem de T.C. devleti en yumuşak ifade ile diplomasinin dili ile mesafe koymuştur.
Cumhurbaşkanlığı görevinin pratikteki en önemli unsuru olan müzakerecilik görevini yerine getirmek için gerekli olan en önemli iki muhatabın, Akıncı’ya açıkça tavır koyduğu ayan beyan ortadadır. Günden güne de örnekleri artarak devam etmektedir.
Değişen konjonktür karşısında Kıbrıs dışında Akıncı’nın federasyon konusundaki ısrarlı duruşuna destek çıkan herhangi bir kurum ya da ağırlığı olan bir siyasetçi de yoktur.
‘’Değerli yalnızlık’’ duygusu ile görev süresinin dolmasını beklemeye itilmiştir Akıncı.
Bunun için vakit kaybetmemek adına halkın iradesinin hangi yönde ağır bastığını Nisan 2020’yi beklemeden bir an önce öğrenmekte fayda vardır.
Akıncı’nın deyimi ile genel ruh halini de temsil ettiğini düşündüğüm ‘’sineye çekmemek’’ ve ‘’dik durmak’’ da erken seçim çağrısını yapmayı gerektirir.
Erken seçim çağrısı yapılması beklentimiz yalnızca Akıncı’dan değildir. Akıncı’yı iki devletli çözümün görüşülmesinin önünde engel görenler için de geçerlidir.
Onların da bu çağrıya olumlu cevap vermelerini hatta ayni yöndeki erken seçim çağrısını Akıncı’yı beklemeden yapmalarını bekliyoruz.
Bu kesime göre Rum lider yıllardır konuşula gelen federasyon parametreleri dışında iki devletli çözüm de dahil farklı çözüm modellerini konuşabilmek için arayış içinde beklediği ifade ediliyor.
Federasyon dışında çözüm önerilerini konuşmak için Kuzeyde muhatabını bir türlü bulamıyor diye de arada gidip gelen gayrı resmi aracılara da serzenişte bulunuyormuş Rum lider.
Rum liderin bu beklentisine paralel, bunu doğrulayan davranışlar ve gelişmeler kamuoyuna da yansımıştır.
Örneğin, geçtiğimiz ay federasyonun hayal olduğunu iddiasında olan Özersay’ın Rum lider ile sosyal içerikli bir yemekte buluşması. Diğer bir örnek mahkumların karşılıklı iadesi konusunda Rum liderin Özersay’a desteği.
Tüm bunlar Rum liderin hem kendi isteği hem de Türkiye’nin beklentisi yönünde hareket ettiği görüntüsünü vermektedir.
Kıbrıs dahil tüm dünyaya Özersay hem Erdoğan’ın hem de Anastasiades’in tercihidir mesajı verilmektedir.
Bu ‘’kutsal ittifakı’’ oluşturan ‘’üçlünün’’ buluştuğu ortak nokta konuşula gelen federasyon parametrelerinin dışında iki devletli çözüm de dahil başka modellerin de konuşulmasıdır. Bu son derece önemli bir gelişmedir. Temkinli ama bir o kadar da hızlı bir şekilde üstüne gidilmelidir.
Yakın geçmişte Özersay etrafında oluşan bu gelişmelerdeki hedef, yüzeyde görünen amacın önüne geçmiştir.
Yapılan sosyal içerikli yemek ve kolektif aklın yolu mahkumların iadesi medeni birer adım mı yoksa Özersay’ı onore etmek, parlatmak için yapılan bir algı operasyonu mu tartışmaya açıktır.
Rum liderin Crans Montana’da otel odasında Çavuşoğlu’na söylediklerinden itibaren gösterdiği yaklaşımının samimi olup olmadığı sorgulanmaya elbette muhtaçtır.
Bunu da ancak diğer çözüm modellerini müzakere etmeye başlayarak gerçek düşüncesinin ne olduğunu ve bunu yapmaya gücünün yetip yetmediğini test ederek anlayabiliriz. Unutmayın Anastasiades Rum tarafında ancak 25% destek bulmuş Annan planını da desteklemişti.
Anastasiades’in niyetini anlamak için bizim Cumhurbaşkanlığı makamını itibarsızlaştırarak bunu yapmaya yeltenmek tutarlı olmak adına tasvip edilecek bir durum değildir.
Biz her şeyden önce, o makamda oturan kişiden ve görüşlerinden bağımsız devletin yaşatılmasını savunuyoruz.
Bunun da devletin en tepesindeki makamın ekarte edilerek yapılması karşısında ortak tavır koymamız hangi görüşten olursanız olun ortak paydamız olmalıdır.
