Kamu-Özel İşbirlikçileri (KÖİ), “kurtuluş” gibi göstermeye çalıştıkları “peşkeş” konusunda, halka açıkça yalan söylemektedirler. KÖİ’ler; kamu kaynaklarını, yandaş sermaye gruplarına aktarmaya, pervasızca, arsızca, “kıyakçılık” etmektedirler.
Kamu-Özel İşbirlikçileri tarafından, sermayedarlara aktarılan, halkın tasarrufları ve vergileridir. Ya da ezilenlerin almaya hak kazandıkları ama bir türlü hükümetler tarafından bu emekçilere reva görülmeyen, akıttıkları kan ve terin, çalınan ve iç edilen parasal karşılığıdır.
Kamu; bu işin kahrını, hamallığını, cefasını, özel ise; zevkini ve sefasını sürmektedir.
Yaptığı iyi ve ender uygulamaları görmezden geldiğiniz ama “orada ne varsa burada da olacak” mantığı ile baştacı ettiğiniz “ana sermaye” ülkesinde neler döndüğünün farkında mısınız?
Okuyor, izliyor, takip ediyor musunuz?
Kamu-Özel İşbirlikçileri tarafından, rantçı sermayeye hesapsız ve kitapsız verilen; araç geçiş garantisi, hasta garantisi, elektrik tüketim garantisi, alım garantisi gibi toplumsal gereksinimden kaynaklanmayan, “iş ola, torba dola” türü uygulamalarla, teşvik ederek veya zorlayarak, kandırma/aldatma sonucu, tüketime yönlendirilen ve oluşan bu düzmece politikanın sonucu olarak da ortaya çıkan “işin ceremesi”, bütün halka gani gani ödettirilmektedir.
Sizler gibi, Türkiye Cumhuriyeti Başkanı da bu uygulamalar için halkın cebinden para çıkmadığını söylemektedir. Sadece o değil, eminim dünyadaki bütün “özelsever” işbirlikçiler de aynı hikayelere başvurmaktadırlar.
Halbuki gerçek; Kamu-Özel İşbirliği projelerindeki “garantiler ve kiralamalar” nedeniyle 2017-2021 döneminde bütçeden yapılacak ödemelerin 60 Milyar TL’ye dayanacağı ve “Milletin cebinden kuruş değil 60 Milyar TL, eski parayla 60 Katrilyon lira çıkacağı” hesaplanmaktadır.
Yavuz Sultan Selim Köprüsü, Osman Gazi Köprüsü ve Avrasya Tüneli gibi “ulaştırma projeleri” için bugüne kadar yapılan ödemenin 4 milyar 530 milyon lira tutarında olduğu bilinmektedir. KKTC bütçesine yakın!
İstanbul-İzmir arasını kısaltacağı belirtilen İstanbul-İzmir Otoyolu’nu kullanan otomobillerin sadece gidiş için 256,3 lira ödeyeceği düşünüldüğünde, paraların kimin cebinden çıkacağı aşikardır.
Özel şehir hastaneleri olarak bilinen ve yap-kirala-devret yöntemiyle yaptırılan hastaneler için 2019 bütçesinden kira bedeli olarak 3 milyar 680 milyon lira, hizmet bedeli olarak 2 milyar 470 milyon lira olmak üzere 6 milyar 150 milyon lira ödenecektir. Kim demiş ki, sağlık anayasal hak diye!
2020 yılı için kira bedeli 7 milyar 750 milyon lira, hizmet alım bedeli 6 milyar 500 milyon lira olmak üzere 14 milyar 75 milyon lira, 2021 yılı için ise kira bedeli 9 milyar 290 milyon lira, hizmet alım bedeli 7 milyar 670 milyon lira olmak üzere 16 milyar 960 milyon lira ödenmesi öngörülüyor.
Söylenenlere asla inanmamak gerekiyor. Sözleşmelerde, ceremeyi kimin ödeyeceğinin ismi tabii ki konulmuyor.
Aman ha, işbirlikçilere sakın ola inanmayın, kanmayın!
Siyasi işbirlikçilerin doğru söyledikleri tek bir şey vardır: Para onların cebinden çıkmayacaktır.
Adres; sömürülen halktır!
