Beş yapraklı mavi renkli narin bir çiçek.
Adı “unutmabeni.”
…
Çiçek efsanelerde yaşıyor ve hikayesi ta Adem ile Havva’ya kadar gidiyor.
Efsaneye göre Adem ile Havva cenneti terk ettikleri vakit bu beş yapraklı mavi çiçek arkalarından “unutmayın beni” diye haykırmış.
Bir başka efsaneye göre Tanrı çiçeklere isim verirken mavi renkli çiçeğe isim vermesini unutmuş, o da boynunu bükerek biraz da Tanrı’ya sitemkar bir şekilde “unutma beni” demiş.
Tanrı bu haykırışı işitmiş ve ona “Senin adın bu olacak: “unutmabeni” demiş…
…
Macaristan’ın tarihini anlatan bir belgesel filmde aynı çiçekle ilgili başka bir inanışın olduğu anlatıldı.
Buna geçmeden önce şunları belirtelim:
Tuna nehri Budapeşte’yi ikiye böler.
Aslında Buda ve Peşte ayrı iki kasabaymış, Budapeşte adı bunların birleşmesinden olmuş.
Nicosia veya Rumların dediği Levkosia (Leukosia) isminde olduğu gibi.
“Lefkoşa” adının nereden geldiği konusunda muhtelif görüşler vardır.
Bir görüşe göre “Nikosia” Leuco ve karısı Sia’nın birleşmesidir; şehri bunlar kurmuştur…
…
Konumuza dönersek,
Tuna nehri Avrupa’yı boydan boya geçer.
Yüzyıllardır birçok sanatçıya, edebiyatçıya ilham kaynağı olmuştur.
Şarkılarda, romanlarda, şiirlerde, filmlerde yer almıştır.
İşte, bir inanışa göre bir gün bir şövalye ile sevgilisi Tuna boyunda yürürken, şövalyenin sevgilisi nehirde suların arasında mavi bir çiçek görmüş ve şövalyeden onu almasını istemiş.
Şövalye ikiletmemiş hemen nehre dalıp çiçeği almış.
Almış ama nehirden çıkacağı sırada sular kabarmış ve şövalye başına geleceğini anlamış.
Çiçeği sevgilisine uzatırken “unutma beni” demiş ve kabaran Tuna’da kaybolup gitmiş.
İnsanlar da bu öyküden hareketle mavi çiçeği “unutmabeni” çiçeği olarak bilmişler…
…
Buda ve Peşte 19. Yüzyılda (1873) Budapeşte olurken, Leukosia 20. Yüzyılda fiilen ikiye bölündü.
Benzetme yerinde ise bir tarafı Leuko bir tarafı Sia!
Birbirlerine “unutmabeni” diye haykırıyorlar mı bilemem…
…
Bir şehir bölünebilir fakat,
Hiçbir aşk bölünmez.
Unutmabunu…
…
(Şövalyenin anısına.).
