Türkiye yönetiminin, AB ülkelerinden ve özellikle Almanya ile olan çelişkilerinden sonra, ABD ile de VİZE polemiği, birçok insanda neler oluyor sorularının tetikledi.
İki kutuplu soğuk savaş döneminde özellikle küçük ülkelerin , büyük devletler karşısında manevra kabiliyetleri sınırlıydı.
Dünya, bir yanda, Sovyetlerin, diğer yanda ABD nin kesin kontrolü olduğu bir bölünme yaşıyordu. Bu bölünmede, ABD yanında yer alan Türkiye, Rusya ile olan geniş sınırları nedeniyle de, tamamıyla ABD yanlısı bir politika izlemek zorunda kalıyordu.
1950lerden itibaren, ABD nin özellikle MARŞAL YARDIMI programıyla, kırsal alandan ve tarım toplumundan kopma ve sanayileşme yönünde ilkel adımlar atılmaya başlandı.
ABD, Türkiye’de kendisinin dayanacağı sınıf olarak, acentelerini verdiği işbirlikçi burjuvaziyi destekleyecek bir siyaset izledi.
NATO nun asker deposu olarak kullanmak istediği Türkiye’yi 700 binler civarında bir askeri potansiyel bulundurmaya zorlarken, bu orduyu kontrol edecek askeri personeli eğitmek, donatmak ve kontrol etmekle, büyük avantajlar elde etti.
Amerika, ekonomik hakimiyetinin yanı sıra, Komünizm tehlikesine karşı etki alanı içerisindeki ülkelerde Gladyo teşkilatını kurdurdu.
Türkiye’deki Gladyo teşkilatının adı, ÖZEL HARP DAİRESİ idi.
Bu daireye bağlı güçler, Türkiye içerisinde gerektiğinde, KANLI PAZARI, gerektiğinde 1 MAYIS KATLİAMINI, gerektiğinde Kıbrıstaki BARIŞ HAREKETİNİ gerçekleştirecek güçte oılduklarını, sık sık gösterdiler.
Sovyetlerin çöküşünden sonra, birçok ülkede GLADYO örgütlenmesi deşifre olurken, Türkiye’de de farklı sınıflar, iktidar’a gelme şansı yakaladı.
Gerek Turgut Özal, Gerekse Tayyip Erdoğan’ın iktidara gelişinde, Amerika’nın belirleyici etkisi oldu.
Amerika, askeri güce dayanarak, ülkeleri kontrol etme politikalarından, ekonomik kontrol politikalarına yöneldi.
Arap ülkelerindeki ARAP BAHARI, diktatörlükler yerine, daha geniş TÜKETİCİ POTANSİYELİ yaratmayı hedefleyen , Amerika’nın önderlik ettiği ayaklanma hareketlerinden başka bir şey değildi.
Bu ayaklanmalar, Suriye ve Irak’ın parçalanıp, yeniden farklı bir şekilde siyasi örgütlenmesini de ,
kaçınılmaz olarak gündeme getirdi.
Orta Doğu’daki bu alt-üst oluş, olayı kavrayamayan Türkiye’yi de Orta-Doğu bataklığının bir parçası haline getirdi.
Özellikle Suriye konusundaki Türkiye’nin ÖNÜNÜ GÖREMEYEN POLİTİKASI, şimdi Türkiye’nin başına çok sorunlar getirecek.
Suriye’nin Parçalanmak istenmesi Politikasında, Türkiye, Kuzey Irak’ta BARZANİ HAREKETİNE gerektiğinden fazla önem ve insiyatif vererek, Kuzey Irak’ta, Irak Üniter Devletinden bağımsız bir yapının kökleşmesine yardımcı oldu.
Türkiye’nin, Irak Kürtlerini destekleme politikasının uygulanmasında, AMERİKANIN büyük desteği oldu.
Zaten, Irak Kürtleri, geleneksel olarak Amerika’nın bölgedeki işbirlikçilerinden başka bir şey değildi.
Amerika Barzani Hareketinin dışında YPG Kürt hareketini de aktif olarak destekledi.
Oysa, Türkiye bu hareketi, PKK hareketinin bir uzantısı olarak görmekte ve bu güçle savaşmaktaydı. YPG ise, IŞİD ne karşı Amerika’nın en önemli gücü görünümündedir.
Bunlar yetmezmiş gibi, özellikle Tayyip Erdoğan, Fetocuların iplerinin tamamıyla Amerika’nın elinde olduğunu düşünmekte ve bu konuda gelecekte kendisine karşı büyük oyunlar tezgahlanacağından tedirgin olmaktadır.
Son Vize olayı da, bu korkudan çıkmıştır.
Ekonomik olarak ABD ve AB ye bağlı Türkiye’nin, bu iki güce, bu haliye , mücadele edecek potansiyeli YOKTUR.
Bu nedenle, bu çatışma sürecinde Türkiye ekonomisi ciddi sıkıntılarla karşılaşacak ve Erdoğan’ın dayandığı sınıflar, bir süre sonra, kendisinden uzaklaşacaklardır.
Bu süreçte, Erdoğan’ın tedirginliğinden kaynaklanan hamleleri artık eskisi kadar etkili olamayacaktır.
