Erdoğan Özbalıkçı
Sevgililer Günü ‘nün başlangıç tarihi eski Roma İmparatorluğu zamanına uzanıyor.
Eski Roma’da 14 Şubat günü bütün Roma halkı için önemli bir gündü. Çünkü bu günde Roma tanrı ve tanrıçalarının kraliçesi olan Juno’ya duyulan saygıdan ötürü tatil yapılırdı.
Juno ayrıca Roma halkı tarafından kadınlık ve evlilik tanrıçası olarak da biliniyordu. Bu günü takip eden 15 Şubat gününde ise Lupercalia Bayramı başlıyordu. Bu bayram halkın genç nüfusu için büyük önem taşıyordu. Bunun nedeni ise yaşantıları kesin kurallar ile sınırlandırılmış, bunun doğal sonucu olarak bir birliktelik yaşama şansı olmayan bu gençler sadece bu bayram süresince bile olsa birbirlerinin partneri oluyorlardı.
Hangi genç bayanın hangi genç erkek ile bir çift oluşturacağı eski bir gelenek olan ve Lupercalia Bayramı’nın arife günü yapılan bir çekiliş ile belli oluyordu. Romalı genç kızlar isimlerini küçük kağıt parçalarının üzerine yazıp bir kavanoza koyuyorlardı. Genç Romalı erkekler ise kavanozdan bu kağıtları çekerek üzerinde hangi kızın ismi yazıyorsa o kızla bayram eğlenceleri boyunca beraber oluyorlardı. Bu birliktelikler birbirine aşık olan çiftler için bayram süresinin dışına taşıp genellikle evlilikle sonlanıyordu.
İmparator 2. Claudius, Roma’yı kendi katı kuralları ile zalimce yöneten bir hükümdardı. Onun için en büyük problem ordusunda savaşacak asker bulamamaktı. Ona göre bu durumun tek sebebi Romalı erkeklerin aşklarını ve ailelerini bırakmak istememeleriydi. İşte bu yüzden Roma’daki tüm nişan ve evlilikleri kaldırdı.
Aziz Valentine , Claudius’un hükümdarlığı zamanında Roma’da yaşayan bir papazdı. Kendisi gibi papaz olan Aziz Marius ile birlikte Claudius’un yasağına rağmen gizlice çiftleri evlendirmeye devam etti.
Ancak imparator bu durumu bir süre sonra öğrendi. Aziz Valentine insanları evlendirmeye devam ettiği için tutuklandı ve yaptıklarının cezası olarak sopa ile dövülerek öldürüldü. Milattan sonra 270 yılının 14 Şubatı Hristiyan şehitliğine gömüldü.
Batı’da Valentine günü olarak da kutlanan 14 Şubat, sevgililer günü olarak yüzyıllardır yaşatılmaktadır.
Doğru olan tavırlar, insanlığın ortak malı olarak yaşamaya devam eder. Yanlış eğilimler, tavırlar ise, zamanla unutulur gider.
Sevgililer günü, bize yanlışla her koşulda mücadele etmek gerektiğinin de yeniden hatırlatılmasıdır.
St Valentine, canı pahasına, birbirlerini seven insanları evlendirmeyi göze alarak, bedel ödeyebileceğini göstermiştir.
Bizler ise, yanlışlığı kesinlikle belli olan eylemlerde bile sesimizi çıkartmaktan korkar hale GETİRİLDİK.
Bu 14 Şubat’ın sevgililer gününde, sevdiklerimize, çiçek veya başka hediyeler almak, sevgiyi göstermek açısından önemlidir. Ancak daha da önemli olan, St Valentine gibi, yanlışlığa, her koşulda karşı çıkmaktır.
Sevgililer gününde hayat devam eder. Yanlışlıklara karşı St Valentine duruşu da devam ederse, bu özel günün anlamı daha da güçlendirilir.
