Yazı yazmaya görev icabı yurt dışında olmamıza rağmen devam ediyoruz. Okuyucular ile yüz yüze konuşma şansım yok. Sosyal medya üzerinden haberleşiyoruz. Dün bir velinin sitemlerini dinledim ve yazının konusu olmasına karar verdim. Haklı mı? Hem de çok haklı…
Mağusa’dan bir okuyucum diyor ki oğlu lise son sınıf. YKS sınavına hazırlanmaya çalışıyormuş. “Hazırlanmaya çalışıyor” okuyucunun yorumu tabii ki… Haksız da değil. Pandemi döneminde iki yıl doğru dürüst okula gidilmedi, doğru dürüst ders yapılmadı. Şimdi bir de deprem sonrası durum. Çadırda eğitim ve psikolojiler darmadağın…
Kısacası dört yıllık lise eğitiminin üç yılı sorunlu… Pandemi döneminde dünyada okulları en uzun süre kapalı tutan ülkelerden biri biz olduk. Online eğitimden tam bir verim alamadık. Çok ciddi ders kayıpları oldu. Bunların giderilmesini de çok da dert etmedik.
Bugün lise son olan gençlerin lise eğitimleri okuldan çok evde ve dershanelerde geçti. Okuyucuya “Mağusa’da durum ne?” diye soruyorum. “Hoca durum çok kötü, çadırda eğitimi geçtim, çocukların moralleri sıfır, psikolojileri darmadağın, hedefe konsantre olmakta zorlanıyorlar” dedi.
“Küçük kızımın durumu oğlumdan farklı değil” diyor hem öğretmen hem veli olan okuyucum. Küçük kızı ortaokulu nerdeyse pandemi ile başladığını pandemi ile bitirdiğini söylüyor.
Hayatımızın son üç yılında eğitim adına kayıplarımız çok büyük… Bir de üstüne deprem vurunca, darbe çok sert geldi. Bu dönemdeki çocukların geleceğinden elbette ki çalınmış çok şey var. Elbette yapılamayacak şeyler vardı ancak çok da yapılabilecek şeyler, alınabilecek önlemlerimizde vardı. Yapamadık, kabul etmek gerekir ki eksik kaldık.
Lise son sınıflar için kayıp büyük… YÖK deprem sonrası bu durumu fark ederek 12’nci sınıf müfredatının ikinci döneminden sorumlu olunmayacağını açıkladı. Kayıplar sadece lise son sınıflar için olduğunu da sanmayın.
Bu kayıplar ilkokuldan lise sona kadar olan tüm kademelerde yaşanmıştır ve hala yaşanmaktadır. Aslında bir nesil pandemi ve deprem sonrası yaşananlardan etkilenmiştir. Hayatlarından önemli bir şeylerin çalındığını ileride göreceklerdir.
Buna benzer bir dönem de yanılmıyorsam 1985-86 öğretim yılında yaşanmıştı. O yıl ilkokulların 6 yıldan 5 yıla düşürülmesi ile 5’inci sınıflar da 6’ncı sınıflar ile birlikte mezun edilmişlerdi. O çocukların birçoğu ortaokul ve lise hayatlarında ciddi sorunlar yaşamıştı.
Ben aynı durumun pandemi ile başlayan ve bugünlere kadar gelen bu 3-4 yıllık periyotta okula giden veya tam olarak gidemeyen çocukların da benzer sorunlar yaşayacağını, hatta günümüzde yaşadıklarını biliyoruz.
Biz hiç bu işi ciddiye almadık. Ciddi ders kayıplarımızın olduğunu biliyoruz. Aileler, çocuklar bu kayıpları gidermek için çaba sarf ediyor, edebildiği kadar… Ya maddi ve manevi olarak bunu yapamayanlar ne olacak? Elbette ki bunun olumsuz etkileri görülecek.
Belli ki krizleri yönetmede sıkıntılarımız var. Hazır değiliz. Karar vermek için uzun süre geçiyor. Her geçen süre de aleyhimize çalışıyor.
Olan gençlerimize, çocuklarımıza oluyor.
