Hastane yangınından sonra konuşulmuş ama es geçilmişti.
Salı günü yaşadığımız korona paniğinde de aynı zafiyetimiz bir kez daha ortaya çıktı.
Fakat bu kez kimse üzerinde durmadı.
Koronavirüs belli ki daha uzun bir süre gündemimizde olacak.
Yeni vakalar ortaya çıkacak.
Allah korusun belki de ölümler yaşanacak.
Bizimle alakası olmayan ve KKTC’ye 2 gün önce gelen Alman turistte koronavirüs tespit edilmesiyle birlikte yaşanan muazzam paniğe bakıldığında yeni vakalar ve ölümlerde neler yaşanabileceğini düşünmek bile istemiyoruz.
Salı günü ülkenin dört bir yanında savaş günlerinden beter şeyler yaşanmaktaydı.
“Savaş günlerinden beter” tanımlamasını özellikle kullandım.
Çünkü bu satırların yazarı da dahil olmak üzere çok sayıda insan savaş döneminde yaşananları hatırlıyor.
“Sivil Savunmanın” ne anlama geldiğini savaş günlerinden çok iyi biliriz.
Halkı gereksiz paniğe karşı eğitmek, yalan yanlış haber ve söylentilerin önüne geçmek, psikolojik mukavemeti ayakta tutmak için ulusal bir eylem planı vardı.
Fakat, Salı günü gördük ki “sivil savunma” yoktu.
Hükümet, peşpeşe açıkladığı birtakım tedbirlerle koronavirüse karşı tedbir aldığını zannediyordu ama açıkladığı her tedbirin de paniği daha da artırdığının farkında değildi.
“Panik yapmayalım be arkadaşlar”, “geldiği gibi gider” türünden şakavari açıklamaların da fayda etmediği kısa sürede ortaya çıktı.
Salın günü ülkeyi yöneten sadece ve sadece korku idi.
***
Hastane yangınında ortaya çıkmıştı ki aslında bu devletin kalbi olan hastane savunmasızdı.
Basit bir kablo ısınması yangına neden olabiliyor, saatler geçmesine karşı kimsenin yangından haberi olmuyor, fiziksel zafiyetler nedeniyle yangın çıktığı bölümde izole olmuyor ve tüm hastaneyi etkiler bir felakete dönüşebiliyor.
Daha da kötüsü hastanede yangın ve benzeri felaketler yaşanması durumda hastaların nasıl tahliye edileceklerine ilişkin bir eylem planı da ortada yok.
Özverili sağlık personelinin insanüstü çabaları olmasaydı, hastane yangını büyük bir felakete dönüşebilirdi.
“Niye bir tahliye planı yoktur, niye bir adet de olsa tatbikat yapılmadı” diye sorduk ama bir yanıt alamadık.
Çünkü bu ülkede şov amaçlı pek çok tatbikatlar yapılır, yetkililer sıraya dizilip boy boy fotoğraflar çektirip caka satarlar ama stratejik noktalar akıllarına bile gelmez.
***
Salı günü yaşadığımız tam da buydu.
Sivil savunmanın devreye girmesi için silahlı çatışma çıkması mı beklenecek?
Halkı topyekün paniğe sürükleyecek durumlarla kim ilgilenecek?
Koronavirüs gibi asimetrik savaşlarda halkın psikolojik mukavemetini kim sağlayacak?
İşin sağlık kısmıyla uğraşanların psikolojik kısmına da mesai ayırmaları şarttır.
Koronavirüs savaşı daha yeni başladı.
Bu savaşa psikolojik olarak da hazır olmalıyız.
