Polis Genel Müdürlüğü Polis Hizmetleri Komisyonu, 23 adet atama yaptı.
Normal…
Yasa dışı bir şey yok.
Sorun yok.
Yasaya uygunsa, sorun yok…
Etik mi?
O kısmı sanırım siyaset çözdü.
Ne demişti:
“Yasal ama etik olmayabilir. Etik olmaması da benim sorunum, onun hesabını ben veririm…”
Velhasıl…
O gün bu gündür memlekette de işler böyle yürüyor.
Kimse “etik” kısmına bakmıyor.
Yasal bir kılıf uyduruluyor, etik kısmına da zaten halkın verdiği bir tepki yok.
Girne Polis Müdür Vekilini al…
Güzelyurt Polis Müdür yardımcısı yap…
Rütbesine uygun.
O zaman neden Girne’ye polis müdürü yaptın.
Bir kabahati mi var?
O zaman al dışarı…
Neden Güzelyurt’a sürgün?
Çünkü, “bir şey yapmalıydı Polis Genel Müdürlüğü…”
“Sürgün” kararını uygun buldu…
İçime sinmedi
Bu karar içime sinmedi.
Sinmeme nedeni şu:
“Polisin içerisinde yer alan bir FETÖ soruşturması vardı. Bu soruşturma sonrasında bir şey yapmak gerekti… E vicdanen de hukuken de suç unsuru da yok. O zaman bir şey yapmış olalım, herkes sussun…”
Herkesin çoluğu- çocuğu var…
Bu kadar basit mi bu işler…
Bizim ülkede bu kadar basit…
Polisin sorunu, derin…
Polis içerisinde sorun derin.
Neden mi?
Zira, bu son soruşturma da dahil…
Ciddi bir kamplaşma var.
Polis içerisindeki “etnik” kavgalar bir tarafa…
Adaletin “şirazesi” yerinden kaymış.
Öyle ki…
Koridorlarda, “astın” üstüne, “Sen da gidecen, suyun ısındı” diye bağırdığı duyuluyor artık…
Biz kime güveneceğiz?
Polis polise güvenmiyor.
Polis polisin kuyusunu kazıyor.
Peki biz ne yapacağız?
Halk olarak biz kime güveneceğiz.
Kimden bizi korumasını bekleyeceğiz?
Kimden bizim adımıza hesap sormasını isteyeceğiz?
Polis içerisinde olan- biten, toplumsal huzuru da tehdit eden bir noktaya geldi ki…
Bu zafiyet beni korkutuyor…
Yolsuzluk “gelenek” oldu
“KKTC’de maaşlar yüksek. Bu nedenle, yolsuzluk olmaz. Rüşvet de hayatta gelişmez…”
10 sene önceki saptama buydu kamu için…
Peki ya şimdi?
Kamunun her yerinde “rüşvet” olduğu aşikar.
Tapu ile ilgili onca iddia ne oldu?
Yargı da bu konuları sonuçlandırma noktasında yetersiz.
Başsavcılık- Polis…
Polis- başsavcılık arasında dosyalar kayboluyor.
Süreç uzadıkça uzuyor…
Yolsuzlukları “polis- savcılık” arasında korunan bir kesim ortaya çıkıyor.
Olaylar mahkemelere yansımadığı zaman da…
Sen sağ, ben selamet…
İşler maalesef bu noktaya kadar geriledi.
Kimse korkmuyor artık.
Olmadı, bir koruma kalkanı da siyasetten geliyor.
Yaşam da böyle devam ediyor.
İbretle okuyun bugün manşetimizi…
Koskoca bir köyü soydular…
Suçlu kim bilen yok daha…
Tam da o devirdeyiz artık:
“Devlet malı deniz, yemeyen domuz…”
Yiyiverin gari…
