Bu ülkenin en önemli sorunu Kıbrıs sorunudur diyoruz ama eğitimi de göz ardı etmemek gerekiyor. Eğitim bu ülkede en az Kıbrıs sorunu kadar konuşuluyor. İstatistiklere bakıyorum da ülkemizde ilk ve orta öğretim kademesinde 47 bin 463 öğrenci varmış. Bu öğrencilerin sadece anne babalarını sayarsak 100 bin kişiye yakın bir topluluk ortaya çıkıyor. Bu ülkede her gün 100 bin kişi eğitimle yakından ilgileniyor demektir. 20 bin civarında KKTC’li üniversite öğrencisi ve ailelerini bu rakamlara kattığınız zaman eğitimin önemini varın siz kavrayın…
Genel olarak çocuklarımızın eğitimi ile ilgileniyoruz. İlgilenmek yanında, gerek özel derslere ve sınavlara hazırlık kurslarına, gerekse özel okul harçlarına çok ciddi paralar harcıyoruz. Bu durum Dünya Bankası raporlarına da yansımış durumdur. Ancak bu raporda Kıbrıslı Türklerin eğitime harcadıkları paranın karşılığını alamadığı da özellikle belirtiliyor.
Eğitimde dikkat çeken bir durum var. Son beş yılda özel okullara ciddi bir talep var. 2009-10 öğretim yılında özel okula giden öğrenci sayısı 6 bin 376 iken 2014-15 öğretim yılında bu rakam 9 bin 276’ya çıktı. Yani beş yılda %45.5’lik bir artış görünüyor. 2009-2010 öğretim yılında özel okula giden öğrenci sayısı genelde %14.18 iken, 2014-15 öğretim yılında bu rakam %19.54’e çıktı. Ki bu oran OECD ve AB verilerinin çok çok üzerindedir. Bu artış ciddi bir artıştır. Bu ülkede eğitimi yönetenler bunu ciddiye almak zorundadır. Nedenleri üzerinde kafa yormak durumundadır. Özel okullardaki bu ciddi artışa karşın devlet okullarına giden öğrenci sayısı 38 bin 581’den 38 bin 187’ye geriledi. Bu düşüş de sadece %1 anlamına geliyor.
Ne ilginçtir ki kolejlerin ortaokul sınıflarına sınavla öğrenci alımının yeniden başladığı 2009-2010 öğretim yılından sonra özel okullara giden öğrenci sayısı %45.5 oranında arttı. Halbuki dönemin eğitim bakanı kolejlerin ortaokul sınıflarına öğrenci alınmasının hem Güney Kıbrıs’taki okullara gidişin hem de Kuzey’deki özel okullara gidişin azalacağını söylemişti.
Özel okullara gidişte yaşanan bu patlamanın nedenleri nedir acaba? Açıkçası benim genel olarak yaptığım gözlem ve sohbetlerden çeşitli nedenler ortaya çıkıyor. Bunlara bir göz atacak olursak;
1- Özel okullarda tam gün eğitim yapılması, özellikle çalışan anne-baba için birinci tercih durumunda.
2- GCE ve A Level programlarının devlet kolejleri ve Anadolu Lisesi dışında sadece özel okullarda uygulanıyor olması.
3- Devlet okullarında istenilen kalitede eğitim hizmeti alınmadığı yönündeki toplumda oluşan algı.
4- Kıbrıslı Türk ailelerin, çocuklarının devlet okullarında yoğun olan Türkiyeli göçmen ailelerin çocukları ile ayni ortamda eğitim almalarını istememesi.
Tabii ki bu liste daha da uzatılabilir. Ancak genel hatları ile ana nedenler bunlar olsa gerek. Ben daha çok ilk iki madde üzerinde duruyorum. Hatta ikinci maddeyi daha öne koyuyorum. Vatandaşın özel okullara kaymasının nedeni son yıllarda artan A Level programı talebidir. Bakınız bu talebi nasıl ifade edebiliriz. 2009-10 öğretim yılında kolej sınavına giren öğrenci sayısı bin 568. 2014-15 öğretim yılında ise 2 bin 15. Beş yılda %28.5 artış var. Yani GCE ve A Level programı almak isteyen öğrenci sayısı artıyor. Devlet bunu karşılayamadığı için de aileler çocuklarını özel okullara gönderiyor. Çünkü GCE programını takip etmek isteyen bir çocuk kolej sınavını geçememişse, özel okula gitmekten başka seçeneği yoktur.
Eğitimi yönetenlerin halktan gelen bu talebi iyi değerlendirmesi ve kolej programını yaygınlaştırması, farklı okullara ve bölgelere bu hizmeti götürmesi gerekiyor. Aksi takdirde, özel okullara gidişte yaşanan patlama devam edecek.
Dolayısı ile devletin de kamusal eğitime daha fazla önem göstermesi, halktan gelen talepler doğrultusunda kararlar alması kaçınılmazdır.
