İngiliz yapımı bir belgesel adı “My Generation.”
Anlatım, ünlü İngiliz sinema oyuncusu Michael Caine tarafından yapılıyor.
Belgesel İngiltere’de 1960 “Kültür devrimi” ndeki gelişmeleri yansıtıyor.
Onar buna “kültür devrimi” diyorlar, pek de haksız değiller.
Neydi bu gelişmeler derken, alabildiğine bir özgürlük istemi çerçevesinde müzikte, modada ve genel olarak yaşam tarzında meydana gelen, bunun yanında siyasal görüşleri etkisi altına alan değişimler yansıtılıyor ekrana.
Müzikte Beatles, Rolling Stones, The Who gibi gruplar başı çekerken modacıların simgesi de ünlü Twiggy.
Modacılar gençlerin özgürlük istemlerine ayak uydurarak giyim tarzını tamamen değiştiriyor ve dünyayı da etkilemeyi başarıyorlar…
…
O dönemlere dair “kültür devrimi” denilince Çin’de Mao öncülüğünde yapılanlar da akla gelir.
Batı dünyasında olup bitenlerle Çin’de meydana gelen gelişmeler arasında herhangi bir ilişki yoktur aslında, hatta tam aksine bunlar birbirine zıt devrimlerdir.
Mao, Krusçev’in Stalin dönemine eleştirilerini bahane ederek 17 Ekim Devrimi ekseninden kaymalar olduğu gerekçesi ile “kültür” devrimi” başlatmış ve içerisinde çeşitli şiddet ve baskı olaylarını da barından bu dönem 1966’dan 76’ya kadar sürmüştü…
…
Batı’da “pop” müzik anlayışları eşliğinde özgürlük rüzgarları estirilirken, Çin kültür devriminde Batının klasik müzikleri yasaklanıyor, bununla da kalınmıyor kitaplar yakılıyordu.
Batı kültür devrimi nice dehalar yetiştirip verdikleri eserlerle tüm zamanlara yayılırken, Çin kültür devrimi eğitimde neredeyse en geri dönemini yaşıyor, beraberinde bir gençlik heba ediliyordu…
…
Kıbrıs’ta o dönemin gençliği genellikle hem öğrenci hem mücahittiler.
Mao okumaya başlayanlar olduğu gibi, Maoist olanlar da vardı, ama beri yandan Beatles dinleyen, mini etek giyen bir gençlik de vardı ve hatta bütün bunları birleştirip hem Mao okuyan, hem uzun saç bırakan, hem mücahit olan, hem öğrenci olan gençlik de vardı…
…
Micheil Cain o yılları gururla anlatır.
Gururlanacak birçok şeyin yapıldığı doğruydu ama bütün o gelişmeler kapitalist sisteme uyumlu hale getirilecekti nihayetinde.
Otoriter yerler, bürokrasi, muhafazakar çevreler önceleri çok bocalamışlardı, ancak anlaşılan daha sonra derlenip toparlanarak, bütün olup bitenleri mevcut sistemin içinde evcilleştirmesini bilmişlerdi.
Onlar evcilleşirken, kuşkusuz salyaları akarak sistemini sürdüren kapitalizm de kendi söküklerini dikmek durumunda kalacaktı, çünkü onlar da Rolling Stones’un “Satisfaction” ınını dinlemekten zevk almaya başlamışlardı ilerleyen zaman içinde!
Dolayısıyla özgürlük isteyerek de kapitalist sistem sürdürülebilirdi!
…
Bugün için Çin kültür devriminden eser kalmamıştır.
Hakkında yazılıp söylenenler de hoş değildir.
Ancak Batıda meydana gelen gelişmeler günümüzde etkisini sürdürmekte hatta o dönemlere imrenilerek bakılmaktadır…
…
Dönem itibarı ile Kıbrıs’a bakılacak olursa, o günlerden günümüze uzanan tek bir eser yoktur…
Tel örgüler sayılmazsa!
