Tüm savaşlar ardında trajik hikayeler bırakır. Bu trajik hikayeler daha sonra birçok farklı açıdan işlenerek, kitleleri etkileyecek filmler haline getirilir.
Trajik hikayeler den ders çıkartıcı olanların yanısıra, propaganda amaçlı olanlar da vardır.
FAMAGUSTA filmi Kıbrıs’ta daha yayınlanmadan, birçok farklı çevreden farklı değerlendirmeler aldı. Kuzey Kıbrıs ve Türkiye yetkililerinden bu filme karşı yapılan tepkiler, Famagusta filminin her yerde KONUŞULMASINI sağlayarak, herkesin MERAK duygusunu kamçıladı
Bu filmde ana konuyu iyi takip edenler, filmin ana temasının, Maraş’tan (Varoşa) kaçarken, çocuğunu kaybeden ve sonradan aramaya çıkan bir ailenin yaşadıklarını anlattığını göreceklerdir. Ben de bu izlenime, izlediğim fragman ve Yunanistan’da yayınlanan bu filmi izleyenlerin paylaştığı notlardan gördüm.
YAZILANLARIN ve gördüğüm sahnelerin bana hiç de yabancı olmadığını, bu olaya daha önce başka bir yerde rastladığımı hatırladım.
İnsan beyninin birleştirme ve sonuç çıkartma yeteneği olduğunu unutmamalıyız.
Devamlı satrançla uğraşmanın, bana küçük ayrıntıları hatırlama yeteneği kazandırdığını sık sık görmekteyim.
Famagusta filmi ile ilgili yapılan yayınlar, bana Kıbrıslı yazar Turgül Tomgüsehan’ın kitaplarından birini hatırlattı.
TURGÜL’ün kitaplarını okuyanlar, kitaplarda yarı-belgesel ve genellikle gerçeğe yakın konuların anlatıldığını bilmektedir.
ADA KARANLIĞINDAN KAÇIŞ 2 -1/2 Kitabını herkes yeni baştan okumalı. Bu yapıldığı takdirde, FAMAGUSTA filminde anlatılmaya çalışılan konunun, söz konusu kitapta daha önceden yazıldığını göreceklerdir.
Söz konusu KİTAPTAN bazı paragrafları buraya almalıyım. Bu satırlara okuyucular, kitabın 144 tten 150 ye kadar olan sayfalarında, satırları içinde bulacaklardır.
Sayfa 148 de Sertürk “Annem üzülür elbet; ne de olsa o besledi beni,ama ganimetçi Selo’nun umursayacağını sanmam….Bir defa ağzından kaçırdı.Oğlu olmadığı için, beni de ganimetlemiş Rumlardan. 1974 tte bulmuş harekat zamanı”
Sayfa 150 de “Selo’nun fütursuzca ganimet peşinde koşmasını fırsat bilerek, 1974 sonrası bir anda nüfusa kaydettiği oğlunu sorgulamaya başlamışlar. Selo’yu daha önce tanıyan hangi Kıbrıslıya sorarsan sor, o dönemde eşini hamile hatırlayan yok”
Aynı sayfada Turgut aracını park edip inen Sertürk’ü işaret ederek; “Sen karar ver; adamın tipine baksana.Zeus heykeli gibi hayvan! Uzun kavisli burun,kıvırcık saçlar, çakır gözler. Rum olmasa bile tipi benzer”
Romanda anlatılanları değerlendirmek, herkesin kendisine kalmış.
Ganimetçi Selo’nun, olay gerçekse, iyi niyetle zor koşullarda bulduğu bir küçük çocuğu sahiplenmesi övgüye değer bir olaydır. İnsanın ganimetçi olması başka, zor durumda olan bir çocuğa sahip çıkarak onun yaşamasını sağlaması başka.
