Müzakereler süresince söyleyip yazdıklarımızı “yanlışa” havale edecek ve bize “nasıl da yanılmışız” dedirtecek bir gelişmede olmadı! Aksine bizi bile usandıracak “haklılığımızla” gelişen süreç, Mont Pelerin’e de benzer siyaset atraksiyonları içinde taşındı! Oysa Lefkoşa’da sonuca ulaştırılamayan müzakerelerin sihri ile kerameti kendinden menkul olması varsayılan karlı ve soğuk “Hacı Dağı” tatil köyünde, “hemen çözüm hemen barış” sloganlarına sarılı temennilerle, hayırlı bir “sonla” buluşulacağı umudu yeşertildiydi!
Ta ki Rum-Yunan ikilisinin “Kıbrıs Elen’dir Elen kalacaktır” ideasından kaynaklı siyasi ve tarihi politikalarına bu kez Mont Pelerin’de de toslanana kadar!
HAYALLERLE GERÇEKLER: Mont Pelerin’de olanlar ortada. Ben bu konuda bir şeyler yazmaya çalışırken Pazar akşamı bozgunundan sonra Pazartesi de devam edeceği söylenen müzakerelerin nasıl bir sonuca ulaşacağını bilmiyordum. Doğrusu “bilinse de kıymet’i harbiyesinin olmayacağı açık ve seçiktir.” Fakat bu konuya dönmeden önce son anda Mont Pelerin’de ne olduğunu mevcut haberleri değerlendirerek aktaralım:
Geçtiğimiz Cuma akşamı (bizim de haberlerde işittiğimiz ancak içeriği konusunda bilgi sahibi olamadığımız) bir gelişme ile Erdoğan Yunanistan Başbakanı Çipras’ı Telefon’la aradı. Bu konuda Yunan kaynaklı haberlere göre Erdoğan’la Çipras Garantör ülkelerin (Türkiye, Yunanistan ve İngiltere’nin) de yer alacağı 5.li Zirvenin 7, 19 ve 29 Aralık tarihlerinde toplanmasını uygun buldu.
Ancak Mont Pelerin’deki süreç Türkiye ile Yunanistan’ın bu prensip anlaşması doğrultusunda olmadı. Türkiye garantiler konusunda adadaki Türk askerinin beş on yıl daha “garantörlük hakkında” Kuzey’de konuşlu kalmasını önerirken, Yunan Genel Kurmayı Türk askerinin adadan çekilmesini en çok 18 ay gibi bir süreye bağlamak istedi…
Öte yandan toprak ve sınırların tespitinde 5.li zirvede üzerinde çalışılması için kriterleri saptanan harita da Yunanistan’nın “Türkiye’nin garantörlüğünün devamına koyduğu sert barikattan dolayı Mont Pelerin’den çıkmayı başaramadı! Yine de yazalım. “Sürpriz gelişmeler olur mu?” Neden olmasın diyoruz ve esas gerçeğe dönüyoruz.
TÜRKİYESİZ KIBRIS: Evet, Rum tarafıyla Yunanistan’ın kesinlikle “kırmızı çizgilerini” oluşturan “Türkiyesizleştirilmiş Kıbrıs” başından beridir ısrar ve inatla sürdürülen bir Elen politikasıdır! Ki 1963’de denedilerdi karşılarında TC’yi buldulardı! 1974’de denedilerdi yine Türkiye çıktı karşılarına! Bu son raunt değil ama yıllarca taktik saldırı ve savaşlarla egemen olamadıkları Kıbrıs’a, bu kez “Türkiyesizleştirerek” egemen olmak istediler! Yıllardır bunu yazıyoruz yazmaya devam edeceğiz çünkü bu ada Türk tarafının tüm barışçı ve iyi niyetine karşın artık iki halka dar gelmeye başladı!
KIRK ÜÇ YILLIK POPÜLİZMİN EKTİĞİ BİÇİLİYOR!
Kıbrıs’la ilgili müzakerelerin UBP-DPUG hükümetini ne kadar olumlu yahut olumsuz etkilediğini, bilmiyoruz. İlle de etkilemesi mi gerekir sorusuna da cevap veremiyoruz çünkü “çözüm beklentileri nedeniyle durağanlığa düşen ne bir piyasa görülüyor ne de yatırımlarda savsaklamalar! Üstelik mevcut hükümet “müzakereleri” bahane ederek, “hele çözüm (veya çözümsüzlük) sonucunda oluşacak yeni ortamları görelim” diyerek kendini rölantiye almış değil.. Hatta TC- KKTC Maliye Bakanlıkları arasında Ortak Gümrük Komitesi kurulmakta, kanunsuz olarak özel işlerde kullanıldığı için RHA’lara köklü denetim getirilmekte.. Mesela “Kıbrıs Türk Beynelminel Nakliyeciler Birliğine kayıtlı 600 civarında bir tır filosunun” olduğunu işittiğimizde, “o kadar mı büyük” diye hayret de ediyoruz 14 üniversiteye hayret ettiğimiz gibi!
Fakat geçtiğimiz hafta Lefkoşa’nın ortasına bomba gibi düşen Hayvan besicilerinin eylemlerini doğrusu ya 42 yıllık “devlet oluşun” ne ciddiyetine ne de işlevine sığdıramıyoruz! Çünkü mevcut hükümeti berhava etmek üzerine oluşan o eylemlere karşın üretilen çareler bile sonuç vermedi!
VEREMEZDİ. Yıllardır Kuzey’in Türk malı olduğu söylenen 800 bin dönüm toprağına karşılık Rum’dan intikal eden bin 800 yüz elli dönümlük toprağın (iskân alanlarıyla birlikte) sahipleri olan Çiftçilerle Hayvancılar 43 yıl öncesinin konumunda değiller elbet.. Bizzat kendilerinin ifadesiyle pek çok memurun bile kanunsuz olarak ekip biçtikleri bu toprakların “gelip giden yönetimlerle oluşan ilişkileri ne devlet kural ve sistemlerinde oluştu ne de ekonomik gerçeklerle akılda!
Olan Çiftçinin köylünün sandığa yansıyacak oyları karşılığında, gelip giden iktidarların da bu kesime teşvikler destekler sağlamasına yönelik “işbirliğiydi!”
Tüm kurumların hatta KKTC’deki tüm sosyo ekonomik sistemin anayasasıdır bu. Adı da “popülizmdir” ki sonunda artık hangi hükümet iktidara gelse boynu altında kalıyor!
KISACA TAKILDIĞIM: (HALA SULTAN İLAHİYAT KOLEJİ.)
Önce peşin hükmümü yazayım: “Kıbrıs gibi bir adada ne Güney’de “kiliseye” ne Kuzey’de “kuran kurslarına ve camiye” karşın “din” ağırlıklı yobazlığa varan bir sosyoekonomik hayat tarzı oluşamaz! Turizm ağırlıklı böylesi adaların misyonuna da lafzına da aykırıdır hatta terstir!
Son Günlerde bir tartışma yaşanıyor ama. Din ağırlıklı ve Eğitim Bakanlığına bağlı Hala Sultan İlahiyat Koleji adlı bir okul açıldı. Sonra birileri tarafından kapatılması için mahkemelik oldu! Tartışmaları sürerken okulun velileri “kapatılmaya” karşı çıkıp eylem yapıyorlar.
Eğer Milli Eğitim Bakanlığının olağan müfredatı içinde din ağırlıklı belki imam ve din adamı yetiştirme amacında bir eğitim gözetiliyorsa ve kaçak kuran kurslarını da önleyecekse ne mahzuru olabilir hele bu adada! Yok deniyorsa ki bu okul “yobazlığı” azdıracak! Ne yani? Güney’de Rum, içimizde “sol sağ kesimler” dolayısıyle “çözüm isteyenlerle istemeyenler,” “eurocular,” “gaspçılar,” “dolandırıcılar” “uyuşturucu tacirleri” “casinocular derken… Yetmedi, şimdi de “dincilerle dinsizler” tartışmaları da mı başlatacağız? Ki devleti nasıl adam edeceğimizin tırnaklık tartışması yapılmazken!
