Esas amaçları başka olan ama bunu gizleyip saklayan ve güya hesap sorma bahanesiyle iktidara ortak olanlar, hesap sorulacak durumlara düşmeye başladılar bile.
Dün başka söyleyip bugün başka yapanların en büyük savunusu; kontrol etmek, denetlemek, boş bırakmamak amacı ile bu rezil duruma düştükleri idi. Ki, “onlar” için “bunlar”; kahvede karşılaşırsanız bile sandalyelerinizi ters çevirip oturunuz, sakın ha ellerini sıkmayınız, diyorlardı.
İlk fırsatta ve çok kısa zamanda ve de üstelik ikinci defa, haklarında bu lafları söyledikleri ile sarmaş dolaş, aynı koltuklara oturmak oldu!
Çok değil iki yıl önce, yani 2017 yılında basına yine yansımıştı. 2013 yılında da şimdiki gibi; görevi ihmal ya da görevi kötüye kullanma benzeri bir olay yaşanmıştı.
Olay hakkında; tarihi geçmiş serumların ciddi miktarda olduğuna dikkat çeken Sağlık Bakanlığı Müsteşarı Dana: “Serumlar tarihleri bitmeden kullanılması gerekliydi ancak o dönemin idarecileri bunu iyi planlayamadı. Ben, bu kadar serumun çöpe atılmasına neden olanlardan hesap sorulmasını istiyorum” demişti, dedi demesine ama hesap sorulsa muhakkak kamuoyu bunu duyardı. Söylendi, takip edilmedi ve unutuldu. Ne de olsa milli hastalığımızdır unutmak!
Şimdi doksan kamyon ilaçtan bahsediliyor yine! Bunlar da mı geçmişten kalma? Göreve yeni atanan partizanlar, görev devir teslimi yaparken sadece o çok sevdikleri ve uğruna yapmayacakları şey olmayan “koltuğu” mu devralıyorlar?
Demek ki, göreve gelenler, gidenlerin açığını arayıp buluyor sonra da yan gelip yatıyor.
Yoksa bir eski Bakan’ın, bir yeni Bakan’a dediği gibi: “Bakanlık emin ellerde” demesi, devir teslim için diğer makamlarda da yeterli şart mı kabul ediliyor?
İnsan koltuğu devralırken etrafına da bir bakar. Sorumluluk alanlarını gezer, dolaşır. Görevi ile ilgili yasaları, tüzükleri, yönetmelikleri, genelgeleri okur. Mahiyetindeki tüm kurum ve kuruluşlardaki malların, malzemelerin, kıymetlerin, değerlerin sayımını yaptırır. Belli aralıklarla da kontrol eder. Denetler, hesap sorar.
Bu olay özelinde düşünecek olursak; bu koltuğu devralan muhterem, depolarında ne var? Ne kadar var? Nereden alındı? Kaça alındı? Son kullanma tarihleri nedir? Eksik ya da fazlası var mı? ve bir sürü benzer soruya hiç mi cevap aramadı?
Acaba hiç mi merak etmedi?
Otomasyon yokmuş? Mazeret da mühim!
Öyle basit ve ucuz bilgisayar programları mevcut ki, akıllara zarar!
Başbakanlık Denetleme Kurulu hemen devreye girmelidir. Olayın sorumlusu veya sorumluları derhal tespit edilmeli ve son kuruşuna kadar bu zarar ceplerinden ödettirilmelidir.
Yoksa, iki yıl sonra benzer bir haberi daha okuyacağız. İki gün sonra da hep birlikte unutacağız.
Temiz toplum da temiz siyaset de “hesap almakla” yaratılır. Sadece “sormak” çok basit kalır.
Hükümetin “dün dündür bugün bugündür” kanadından, beklentimiz budur!
