Kıbrıs’ın acı hikayeleri hiç bitmez. Bu acı hikayeler, döner, insanlarımıza bir bıçak olarak saplanır. Bu BIÇAK, insan ruhunda zehirli etkisini yıllarca sürdürür.
Salı günü, Yeni Erenköy’de, kahvede oturmuş, sohbet ederken, yan kahveyi çalıştıran genç adam, kendisi gibi genç başka bir erkekle yanımıza geldi.
Genç kahveci, diğer gencin, “KAYIPLAR KOMİTESİ”nde çalıştığını, yaşlı kuşağın kayıplarla ilgili bilgisi varsa, öğrenmek istediklerini söyledi.
Konu konuyu açtı. Fanatik milliyetçi diye bilinen insanların, kayıplar konusunda ön yargılı olmadıklarını, bu insanların bulunması gerektiğini söylemeleri beni gerçekten şaşırttı.
Genç kahveci, küçükken evlerinin yanındaki bir kör kuyuda oynarken,insan kemiklerine ,insan kafataslarına rastladıklarını ve bunlarla oyunlar oynadıklarını anlattı.
Kayıplar konusunda bilgisiz olmanın, İNSANLARI ÇOCUK YAŞLARDA ölü kemikleriye oyunlar oynamaya itmesi ne büyük bir çelişki.
Kayıplar komitesindeki arkadaş, daha sonra kuyuya gitmek istediğini söyleyince, hiçbir insan karşı koymadı. Genç kahveci kayıplar komitesindeki diğer genç adamı, söz konusu yere götürdü.
Kayıplardan çoğu mutlaka bulunacaktır. Ancak birçok insan tüm çabalara rağmen bulunamayacaktır.
Erenköy’de 1958’lerde, Türkiye’den Kıbrıs’a küçük teknelerle silah taşıyan ve babamın adını taşıyan Hikmet yeğenim ile Asaf yeğenim, bunca yıldan sonra hala bulunamadılar.
Hikmet ve Asaf’ın ölümü hakkında değişik söylentiler , bunca yıl sonra devam etmektedir. O günleri yaşayan insanlar bir bir ölürken, Hikmet ve Asaf’ın yakınlarının çocuklarında, akrabalarında kayıp konusu dinmeyen bir yara olarak durmaktadır.
1963 Aralığında, Lefke’den ekmek, un ve yiyecek getirmek için Erenköy’den yola çıkan, Lütfi ve Saydam, Pirgolu EOKA’cı lar tarafından alınarak, bilinmeyen bir yerde öldürülüp gömüldüler. Bu iki insanın nereye gömüldükleri hala ortaya çıkartılamadı.
Lütfi’nin Varella’dan aldığı ve taksitlerinin ödenmediği OTOBÜS de hala bulunamadı.
Acılı aile, babalarını kaybetmenin yanı sıra,kayıp olan otobüs için yıllarca Varella’ya taksit ödedi.
Erenköylüler, Yalusa’ya yerleştikten sonra Rum Kayıplar konusu ile yüzleştiler. Yalusalı birçok Rum, Kayıptı. Ancak kayıplar komitesinin çalışmalarıyla ve köylülerin verdiği bilgilerle çoğu, Mehmetçik Göletinde bulundu.
Türk kayıplardan Zorba ve iki arkadaşı, Rumların verdiği bilgilerle Yeni Erenköy, Karpaz arasında, deniz kenarında açılan mezarlarda bulundu.
Karpazlı Rumların hala kayıpları var. Kayıplar komitesi bu insanların bulunmasına çalışıyor.
Kayıplar komitesine yardımcı olmak, Kıbrıslıların KİRLİ TARİHLERİYLE YÜZLEŞMELERİ için gereklidir.
Kayıpları bulma çalışmaları yanı sıra, GERÇEKLERLE YÜZLEŞME nin de örgütlenmesi gerekmektedir.
Kıbrıslıları, birbirlerini azgınca yok etmeye sürükleyenler, onlara emir verenler de ortaya çıkartılmalı, bu insanları barbarlığa yönlendiren etkenler derinlemesine ele alınmalıdır.
KAYIPLAR…Kayıp İNSANLAR…Bu insanların dostları, yakınları…
Bu insanları, verilen emirlerle YOK EDENLER
Bu travmanın etkilerinin yıllarca devam edeceği kesindir. Bu travmanın azaltılabilmesi ve bu sürece bir nokta koymak, hepimizin insani görevi olmalıdır.
