Ülkeden bir ay sonra seçim var. Anladığım kadarı ile partilerin seçim manifestoları tam belirgin değil… Ya da en azından kamuoyuna yansımış değil diyelim. Benim iddiam bu seçimlerde gençleri yanına alan, gençlere yönelik hedefleri olan, onlara çözüm önerileri sunan, onlara imkanlar yaratacak olan karlı çıkacaktır. Bu ekonomik darboğaz içerisinde en çok etkilenenlerin gençler olduğunu görüyoruz.
Gençler ülkeden göç etmeye hazırlanıyor. Gençleri ülkede tutmanın yollarını bulmak tüm siyasi partilerin görevi olsa gerek… Çok sayıda gençle yaptığım sohbetlerde ülkeden ayrılmayı düşünen çok sayıda genç var. Uygun fırsat bulunduğu anda ülkeden ayrılacaklar.
Ülkede %30 genç işsizlik var. Gençlerin kaliteli eğitim aldığını söylemek çok güç… Her geçen gün gençler bu ülkede unutuluyor. Sınıfta otururken başlarına tavanın parçaları düşüyor. Ülkeyi yönetenler hiçbir şey olmamış gibi yaşamına devam ediyor. Ülke gençliği geleceğini ülke dışında arar duruma geldi. Elbette bu yıllardır var, ancak sanırım bu dönemde bu konuda en üst noktadayız. Gençler arası göç hız kazandı. Siyasi partilerin, hükümete aday olanların gençleri gaile etmesi gerekiyor.
Ülkede 20 civarındaki üniversite sürekli mezun veriyor. Herkesin üniversiteden çok kolay mezun olduğu bir dönem yaşıyoruz. Ülkede ara eleman eksikliği yaşanırken liseden mezun olanların %75’i üniversiteye gidiyor. Bu olumsuz durum daha ne kadar devam edecek çok merak ediyorum.
Gençlerin bu topraklarda kök salması için herhangi bir çalışma var mı? Bu ülkede kalıp da yatırım yapabilecekleri ortamlar yaratıldı mı? Buna olumlu cevap vermek pek mümkün değil…
Gençlerin önüne sürekli engeller çıkıyor. Yurt dışında üniversite eğitimi almak isteyen gençlerin önü sürekli tıkanıyor. Ya ekonomik sebepler ya da yanlış uygulamalardan dolayı gençler zarar görüyor. Son bir yıl içerisinde gençlerin başına gelmeyen kalmadı. İngiltere’nin AB’den çıkması ile birlikte İngiltere’de öğrenim gören gençlerin önü tıkandı. Daha sonra dövizde yaşanan artış, Avrupa’nın diğer ülkelerinden üniversite eğitimi düşünen veya şu anda öğrenim görenlerin önündeki en büyük engel… Bir Euro’nun 20 TL’ye doğru yol aldığı bir ortamda kaç aile çocuklarını Avrupa’da okutabilecek ki?
Bir de buna ek olarak A Level sonuçları ile Türkiye’deki üniversitelere girişin de önüne YÖK’ün set koyması, iyiden iyine gençlerin geleceğine darbe üstüne darbe vurulması oldu.
Şu anda Avrupa’da veya Amerika’da öğrenim gören ya da üniversiteyi bitirip iş sahibi olan gençlerin Kıbrıs’ın kuzeyine dönmesi çok zor görünüyor. İşin ilginç tarafı anne-babalar da “gel oğlum gel kızım” diyemiyor.
Dünyada belki de pek rastlanılmayacak bir şekilde farklı bir anne-baba profili var karşımızda… Yurt dışında okuyan veya çalışan çocukları için “kal orda kendini kurtar” diyen anne-babalar çoğunlukta…
Dövizin tavan yaptığı, KKTC’de genel işsizliğin artığı, dükkanların kapandığı, asgari ücretin döviz karşısında eriyip komik bir rakama gerilediği bir ortamda genç işsizlerin sayısı her geçen gün artıyor. Döviz borcu olan genç aileler bile İngiltere’ye nasıl gelebileceklerinin hesaplarını yapıyor. Belki ülkede seçim sarhoşluğu var ve bu göç dalgası pek fark edilmiş değil…
Fark edene kadar geç kalabiliriz. Ülkeyi yönetme iddiasında olanların eskilerin tabiri ile “aklını başına alması” gerekiyor.
