Son günlerde sıkça duyduğum soru:
Havadis Ersin Tatar’ın aleyhine mi çalışıyor?”
“Ne münasebet” demeye bile dilim varmıyor.
“Yok yahu, bizim Ersin ile dostluğumuz yıllara dayanıyor” gibi absürd bir cümle de kurmak geçmiyor içimden.
“Biz gazeteciyiz, görevimizi yapıyoruz, yeri geldi mi eleştiririz de” türünden ergen gazetecilik tavırlarından vazgeçeli çok zaman oldu.
Peki öyleyse ne?
***
Çoook uzun yıllar önceydi.
Ersin Tatar İstanbul’da yaşıyordu ve Kıbrıs Türk Kültür Derneği İstanbul Şubesi Başkanlığını yapıyordu.
Dernek, Kıbrıs sorunuyla ilgili bir toplantı organize etmiş ve rahmetli Rauf Denktaş’ı da konuşmacı olarak davet etmişti.
Kıbrıs sorununun civcivli olduğu, rahmetli Denktaş’ın Ankara’nın yeni hükümetiyle (AK Parti) ile ufaktan sorunlar yaşamaya başladığı günler.
Derneğin başkanı Ersin Tatar toplantının açılış konuşmasını yapıp sahneye Rauf Denktaş’ı davet edecekti.
Başkan Tatar konuşmasını uzattıkça uzattı, ses tonunu yükselttikçe yükseltti, zaten ses düzenini kuranlar coşku vermek için sesi sonuna kadar açmışlardı, Tatar da bağırdıkça salondakiler kulaklarını kapatmak zorunda kalmışlardı.
Rahmetli Denktaş ayağa kalkıp “ay oğlum çok şükür kulaklarımız duyar, bağırmana gerek yoktur” demek zorunda kalmıştı.
Denktaş’ın bu sözü üzerine salon gülmekten kırılmıştı.
Ersin Tatar’ın cevabı hem masumane hem de komikti;
“Napayım sayın Başkan sizi görünce heyecanlandım…”
***
Ersin Tatar böyle bir karakterdedir.
Eminim herkesin benzer anıları vardır.
Havadis yazarı Mehmet Moreket Ersin Tatar ile ilgili anılarını yazsa eminim hem Kıbrıs’ta hem de Türkiye’de çok satan bir roman olur.
Bu toplum Ersin Tatar’ı böyle tanıdı ve böyle kabullendi.
Nereye kadar biliyor musunuz?
UBP Genel Başkanı ve Başbakan oluncaya kadar.
Cumhurbaşkanlığı adaylığı kendisinin de hazmedemediği bir tuzak oldu.
“UBP’nin geleneği budur, ülkenin en büyük partisinin başkanı cumhurbaşkanı adayı olmalıdır” gibi dolduruşlarla cumhurbaşkanı adayı yapıldı.
Bu dolduruşları yapanlar Ersin Tatar’ın zarar görmesi üzerine kendilerine UBP’de gelecek kurmaya çalışanlardır.
Saflığından ve dürüstlüğünden “ben Başbakanım hizmet vermek istiyorum, aday olmak istemiyorum” deyip durdu.
Hatta bir adım öteye gitti ve “ortak aday çıkaralım Kudret Özersay da ortak adayımız olsun” bile dedi.
Fakat UBP’deki kadim çeteye yenik düştü.
***
Şimdilerde de o çete tarafından çok kötü bir şekilde aldatılıyor.
Yanlış yönlendiriliyor, yanlış işler yapması sağlanıyor, çete üyeleri Tatar’dan aldıkları destekle devlet kurumlarında at oynatıp, çocuklarını devlette işe sokup, seçim propagandası adı altında milyonlarca lira sövüşleyip, olmadık yerlere sürükleyip “oy alacağız” bahanesiyle “kirli” ilişkiler içine sokup Ersin Tatar’ın defterini dürüyorlar.
Haaa bir de Türkiye’nin memurları vardırlar ki onların durumu tam fecaat.
Yazıyı burada bitiriyorum.
“Ersin gardaş etrafındakilere dikkat et” şeklinde bir cümle de kurmuyorum.
Sevgili okurlar, cumhurbaşkanlığı seçim yarışında son durum budur…
