Maliye Bakanı Serdar Denktaş anlattı:
“Devletten alacağı 30 bin lira için uzun süre kapımda bekleyen adama “kusura bakma on üçüncü maaşları ödeyeceğiz, hiç paramız yok” dedim. Adam ağlamaya başladı. “Bizim çalışanlar normal maaşlarını da alamıyorlar, bizimkiler insan değil mi” dedi. Çok üzüldüm. Keşke o lafı söylemeseydim…”
Serdar Denktaş, maliyenin nakit durumunu anlatmak için bu dramatik örneği verdi.
Fakat, ortada daha büyük bir dram vardır.
Yüzlerce özel sektör işletmesi yılbaşı üstü olmasına karşın normal maaşlarını da ödemeyecek durumdadır.
Ve sırf bu örnek bile ülkede yaşanan ekonomik krizin boyutlarını gösterir vaziyettedir.
***
Şu sıralar, mecliste görüşülen 2019 bütçesi 800 küsur milyon açıkla yürürlüğe girecektir.
Maliye Bakanı Serdar Denktaş “bu açığı kapatmamız çok zor” diyor.
Devlet bütçesi son sekiz aydır “kendi yağı ile kendi ciğerini kavuruyor” çünkü Türkiye’den tek bir kuruş para gelmedi.
Gelmemesini bırakın, geçmişte Türkiye tarafından ödenen savunma (GKK) bütçesi –ki yaklaşık 250 milyon liradır- da ödenmedi.
KKTC Maliyesi maaşları ve cari harcamaları ödemenin yanında, ekstra olarak 250 milyon daha ödemek zorunda kaldı.
Serdar Denktaş “Türkiye’deki hükümet size hususi mi yapıyor” sorusuna “sanmıyorum” diyor ve ekliyor: “Şu veya bu sebeple bu para gelmiyor ve bizim de başımızın çaresine bakmamız lazım…”
“Başımızın çaresine bakmamız lazım” cümlesi, okunduğunda düz bir cümle olarak algılanıyor ama aslında tarihi bir mana da içeriyor.
Hani hep “kendi ayaklarımız üzerinde durmamız gerekir” diyoruz ya, tam da onu anlatıyor.
***
Bugüne kadar siyaseten söylenen “kendi ayaklarımız üzerinde durmalıyız, hiç olmazsa maaşları ve cari harcamaları biz karşılamalıyız” sözü, önümüzdeki dönemde ekonomik olarak gerçekliğe dönüşebilir.
Hükümet “hiç para gelmeyecekmiş gibi” tedbir alıp kendi kendimize yeteceğimiz bir düzen kurabilir.
Sadece kayıt dışılıkla mücadeleden önemli gelirler elde edildi.
Artık yeteri kadar büyüyen sektörlerdeki teşvikler kaldırılarak ve verilendirme yapılarak daha fazla gelir elde etmek mümkündür.
Rumların Kuzey’de daha fazla alışveriş yapmasını sağlamakla da iyi bir gelir elde edilebilir.
Ve elbette tasarruf tedbirleri.
Doğru ve inandırıcı bir tasarruf paketine herkes destek verir.
***
Tüm bunlar iyi hoş da esas mesele şudur;
Biz gerçekten kendi kendimize yetecek bir düzen kurmak istiyor muyuz?
Kendi yağımızla kendi ciğerimizi kavurmaya var mıyız?
Yanıtlanması ve üzerinde uzlaşılması gereken konu budur.
Geçmişte de çok tartıştık ama öyle olmadığını çok gördük.
“Nerden bulursan bulacan ve verecen” mantığını değiştirmezsek değil sadece hükümet, bakanlar cümbür cemaat gidip Erdoğan’ın kapısının önünde yatmalıyız.
Başka yolu yok.
