Seçimlerin ertelenmesiyle normalde olması gerekenden uzun bir propaganda süreci oldu.
Bu sürede herkes adayların ne dediğini fazlasıyla anladı.
Kimin neye hassasiyeti var; kim çıkacağı makamda tehlikeli radikal işler yapabilir; kim neyi ister, neyi asla istemez; kim atar tutar, kim tutarlı ve bilinçlidir, hep birlikte anladık…
Bundan sonra üretilecek sloganların, yazılacak mesajların bence bir kıymeti harbiyesi yok.
Ha, eğer “yüzde 20’nin üstünde bir kararsız var” diyorsanız, onların kararsızlığını da aydınlanma giderecek değil. Adayların bundan sonra söyleyeceği bir sözle saf değiştirmez insanlar.
Her neyse. Memleketin binlerce acil sorunu da bu uzayan süreçle birlikte rafa kaldırılmış vaziyette. Benim canımı sıkan da bu.
Hükümetin iki ortağı ve bir de Cumhurbaşkanı’nın aday olduğu yerde sorunlara çözüm beklemek abes olurdu herhalde.
Pandemi’nin zorladığı kararlar almaktan başka bir şey yaptığı yok hükümetin…
Döviz tarihin en ağır fakirleşmesini yaşatıyor vatandaşa. Her zaman olduğu gibi, alım gücümüz dövizin yükselişi çarpı 2 oranında azalıyor. Hepiniz farkındasınızdır. Yeni ithal edilenler değil, rafta duran ürünlerin fiyatları sürekli değişiyor. Ne bir denetim ne bir önlem.
Vakitleri yok! Daha şu kadar köy gezilecek, bu kadar televizyona çıkılacak…
Ekonomi durmuş, işletmeler kapanmaya devam ediyor, ilçeler hayalet kentlere dönmüş, bir çaba, bir gayret, bir teşvik ya bir umut yahu… Yok!
Millet susuzluktan kırılıyor, Tarım Bakanlığı belediyelere yönelik bir su programı bile açıklamıyor. Tankerlerin onca paraya ne suyu taşıdığı belli değil, ‘denetliyoruz’ diyen yok…
Ya dışta olup bitenler… BM temaslarını başlattı bile. Bizim ne diyeceğimiz belli değil. AB Dışişleri Bakanları toplantısından çıkan önemli bir karar var, “Bunu yapmazsan bu olur” diyerek, Anastasiadis’e de Türk tarafına da önemli uyarı, hatta tehditvari açıklamalar…
Bunlar bile seçime meze yapılarak değerlendiriliyor.
Toplumsal bir irade yok. Her kafadan bir ses. Çözüm yanlılarını vatan haini ilan etmekle meşgul yönetenler. Ama yerine neyi nasıl koyacaklarını asla söyleyemiyorlar.
Kısaca, hep olduğu gibi, ağırlıkla masa başında yazılmış güzel sözlerin arka arkaya sıralandığı “sloganvari” bir seçim dönemi yaşıyoruz. Ve bu bezginlikten, bu umutsuzluktan öyle bir hale geldik ki, akılcı, mantıklı, inançlı ve kararlı şeyler söyleyenleri de dinlemiyoruz.
O nedenle diyorum, bu son günlerde ağzınızla kuş tutsanız, kimseye taraf değiştirtemezsiniz. O kararsız kitlenin büyük çoğunluğu, tanımadığı anketçiye bile görüşünü söylemez, çekinir. Ama onlar da aslında kararlarını çoktan verdiler. Geriye bir tek “duygusal” yaklaşımlarla oyunu değiştirenler kalıyor ki, onların da ne söylediğiniz umurlarında değil zaten.
Bir an önce bitsin bu seçimler. Geçen yılın Aralık ayından bu yana kaybedilmiş tam 10 ayımız var…
YERİN KULAĞI VAR
VAR MISINIZ:
Tatar diyor ya, “BM parametreleri Allah kelamı değil” diye. Üstüne bir de AB çatısı altında 2 devletten de bahsediyor. Nasıl olacağını aslında kendisi de bilmiyor, ama bunun olamayacağını kafası çalışan herkes görüyor. Madem artık federasyondan vazgeçtik, 1960 anayasasından doğan haklarımızdan da vazgeçeceğiz. Onlara tavsiyem, hiç gecikmeden o ceplerindeki Kıbrıs Cumhuriyeti pasaportlarını alem ibret olsun diye Meclis önünde yaksınlar ki biz de dürüst olduklarına inanalım…
NE VİLAYET, NE RUMA YAMA:
“Ben kazanmazsam devlet elden gider”. Allah aşkına bu neyin kafası. Kendi dışındaki 10 adaya karşı ayıp etmiyor mu bu arkadaş. Hiç tasa etmesin yıllarca özgürlüğü için çok bedeller ödeyen bu halk ne vilayet, ne de Rum’a yama olmaz. Aksine, kazanırsa memleketin elden gideceğini hepimiz biliyoruz…
NASIL OLACAK:
Bir başka aday da seçilmesi halinde seçmenine “KKTC’yi tanıtma ve ambargoları kaldırma” sözü veriyor. Hani derler ya seçim sürecinde söylenenlere, verilen sözlere inanmayın diye. Bu da aynı o hikaye. Nasıl yapacaksın diye sorsanız kendince formüller üretir ama, amaç verdiği vaadi yapmak değil, seçimi kazanmak. Nasıl olmasa bu sözlerinin hiçbirinin olmayacağını o da bilir…
SANDIĞI BOYKOT KİME YARAR:
Hiç kuşkusuz pazar günkü seçimi önemli ölçüde etkileyecek olan kararsızların oyları ve sandığa gitmeyecekler olacak. “Size oy yok” diyerek sandığı boykot etmek aslında, seçilmesini hiç istemediğiniz adaya oy vermekle aynıdır. Vermediğiniz her oy, hiç istemediğiniz birinin hanesine artı olarak yazılacak. Tüm adaylara kızmış olabilirsiniz ancak, oyunuzu yakmak yerine gidin ve siz de müdahalenizi oyunuzla yapın.
BİR YIL GEÇTİ, DEĞİŞEN BİR ŞEY YOK:
Geçen yıl tam da bugünlerde, yine bir AB zirvesi sonrası yazmışım. Hani Anastasiadis yine Türkiye’ye yaptırım bekliyordu da hayal kırıklığına uğramıştı da ““Türkiye’nin bedel ödemesine yol açacak önlemler almaya niyetleri olmadığını düşünüyorum” demişti. İşte o zaman… Adanın etrafında arama yapan uluslararası şirketlerin illa da uluslararası hukuka uygun bir durum yaratılmasını beklediklerini, ada etrafındaki sorunların çıkarlarına aykırı olduğunu falan. Bir yıl geçti, durum aynı. Yine “gidin anlaşın, Kıbrıs sorununa çözüm bulun” dediler. Hala anlamamakta ısrar edenler daha ne beklerler anlamıyorum…
VATANDAŞ MUTLU, EKONOMİ UÇUYOR:
Hükümet Eylül ayı hayat pahalılığını %1.68 olarak açıkladı. Bu durumda 9 aylık hayat pahalılığı da %10.70 oldu. Bu sürede sterlindeki artış ise yaklaşık %30…Tüm bu verilere rağmen asgari ücretlinin maaşına yapılan zam oranı ise % 0… Tatar’a sorsan kendi iktidarları döneminde önemli başarılara imza attılar. Ona göre vatandaş mutlu, ekonomi uçuyor…
FOTO GÜNDEM: Geçtiğimiz gün bir fotoğraf gördüm, Kaplumbağaları Koruma Derneği gönüllüsü bir genç kız, kumun altında kalan kaplumbağa yumurtalarını tek tek buluyor ve denize ulaşmalarını sağlıyor. Alagadi’de çekilmiş. Bu da dünden bir fotoğraf yine Alagadi’den… Kumun üzerinde ateş yakıp kebap yapan sorumsuzlar. Tabii sorumlular da hiç ortada yok!
