Bir zamanlar serin rüzgarların boydan boya içinden geçtiği kerpiç evlerin sündürmeleriydim,
Bir zamanlar kapıönlerinde ilmek ilmek işlenip orta masalara konan örtülerin gül ve yasemin motifleriydim,
Sokaklarda barut kokan nefesleri ile saklambaç oynayan çocukların neşeli sesiydim,
Yitip giden bir kültürün yanan zeytin yapraklarında duman duman kokan tütsüsüydüm bir zamanlar,
Taş ustalarının döverek biçim verdiği sütunların kimisinde aslanağzıydım, kimisinde kralların tacı,
Yatırlarda yanan mum ışığıydım; sokak başlarında duran sokak lambasıydım bir zamanlar…
…
O zamanlar yaşadığım kente rüzgarlarla birlikte çalınan şarkılardım,
Hiç başım dönmezdi bir zamanlar, yel değirmeniydim,
Köşklüçiftlik evlerinde el tulumbasıydım,
Küçük taş havuzlarıydım toprak kiremitli evlerde,
Daracık sokaklar,
Ahşap kapılar,
Ve anılarını kafes pencerelerinde biriktiren hanaylardım,
Bir su şırıltısıydım akan derelerde; kenarlarında kurbağaların oynaştığı sazlıktım; ağaçlarında kuş sesiydim,
Sokaklarda adım adım gezen seyyar satıcıların güftecisi ve bestecisiydim,
Atların nal sesi; yeni doğan bebeklerin çığlıydım…
…
Bir zamanlar evlere su satan satıcıların el arabasıydım,
Makas bileyicisinin bisikleti, hellimcinin hasır sepetiydim,
Gül yaprağı kurusuydum bir zamanlar mektupların arasına konan,
Aynalı’nın okuduğu destanlarda Hasanbulliler’dim; gez’dim, göz’düm, arpacık’tım,
Dolmakalemdim,
Annemin aydınlık elleri, asma yeşili gözleriydim; sevgilimin kalbiydim bir zamanlar…
…
Bir zamanlar mezarlara konan mersin dallarıydım,
Dağlarda keklik, ovalarda alıç ağacıydım,
Bir balıkçı sandalıydım Akdeniz’de; balıktım, yosundum denizlerde,
Lefkoşa kentinin kirpikleriydim vaktiyle; ve vaktiyle üstüne yıldızlardan ibaret serilen tül bir perdeydim,
Hisarlarına özenle yerleştirilen sarı taşlardan biriydim bir zamanlar,
Sinemaların perdesi,
Kapıönlerinde hasır bir iskemle,
Köy kadınlarının oyalı yemenisi,
Tarla işçilerinin orağıydım…
…
Bir zamanlar Kıbrıs’tım; doğuda esen doğulu bir rüzgar…
