KÜÇÜK RESİM: Rusya Dışişleri Bakanı Lavrov’un Türkiye’nin Afrin harekâtı ile ilgili şu değerlendirmesinin altını çizerek girmek istiyorum yorumuma: “Amerika sonunda Türkiye’yi de çıldırttı ki eğer Ortadoğu’daki “küçük resmi” okumak gerekiyorsa bu söze bakacaksınız!
Çünkü Amerika sadece Türkiye’yi değil, olduğunca Ortadoğu’yu da çıldırttı, çılgınlıklar bundan sonra da devam edeceğe benziyor…
PEKALA Amerik’anın Ortadoğu’dan nedir beklediği yada istediği? İran’ın “nükleer araştırmaları” konusunu dışta bırakırsak, bölgede uluslar arası tehditler açısından kendisini ilgilendiren bir sorun yok! O sorun da zaten ABD’nin değil, ancak BM’ler kararlarına bağlı yaptırımlarla denetimlerin kararlarında.
Buna karşın bakıyoruz Amerika tüm askeri ve siyasi ağırlığıyla Ortadoğu üzerine çökmüş! Ve o kadar çok ileriye gitmiş ki İsrail Büyükelçiliğini Kudüs’e taşıma kararı alarak bu ortak dinler şehrinin resmen Yahudilere ait olduğunu ilan etmiş..
BÜYÜK resmi şimdi daha rahatlıkla okuyabiliriz: Ortadoğu’daki tüm olaylar “İsrail’in varlık ve bekasını” korumaya yöneliktir! Çevresindeki “Müslüman Arapların” güçlenip İsrail’e yönelik tek cephe haline gelmelerini önleme operasyonlarıdır.
Böl-Yönet politikasına dayalı siyasetlerle Ortadoğu’da sürekli istikrarsızlığın devamını sağlamaktır! (Bunları elbette işin erbabı siyaset bilimcileri iyi bilirler işleri bu zaten.. Fakat bakıyoruz Ortadoğu’da süregelen kanlı olaylar hâlâ bölge ülkelerinin kendi aralarındaki dalaşmaları yada iç savaşları olarak değerlendiriliyor! Yada Türkiye’nin yamacında oluşturulmak istenen bir terörist Kürt devleti oluşumu sorunu nedeniyle bakılıyor! FAKAT hâlâ kimseler Amerika, AB mesela henüz kökü kurutulmamış Deaş’ın, Ortadoğu’da ansızın nasıl bittiğini, sonrası olaylarla bugünlere nasıl gelindiğini pek sorgulamak istemiyor. Oysa Ortadoğu’daki coğrafi değişimler “İşit’ten önce de vardı tarihe düşen kayıtlar tanığıdır. Olayları Amerika odaklı düşünürsek ta Kore’ye gitmemiz gerekecek. Vietnam’a, Afganistan’a.. Amerika bu ülkelerden ayrılırken arkasında bugünlere gelen “siyasi sorunlarla” iç savaşlar bıraktı! ABD’nin Büyük Ortadoğu Projesi zaten davullu zurnalı başladıydı devam ediyor..
Bir son sözle noktalamak gerekirse tüm olaylar ve yaratılan savaşlar, bölgedeki İsrail’in geleceğini (bekasını) güvenceye almak içindir! Çünkü Amerika’yı oradaki Yahudi lobisi idare eder!
YENİ HÜKÜMETTEN MÜMKÜN OLANI BEKLİYORUZ
Orhan Veli’nin bir şiiri vardır: “Bir elinde cımbız bir elinde ayna umurunda mı dünya!” Gençlik yıllarımızda kızlara laf atarken sıkça sokuştururduk bu tek dizeli şiiri!
Tabi abartıyor ve diyorum ki “ey tanrım en azından bir Ortadoğu ülkesi değiliz! O kadar değiliz ki can sıkıntısından ne yapacağımızı düşünürken her yıl bir erken seçim yapıp gam kasavet dağıtıyoruz!
Zannedersem, “değil mi ki biz “adalılar” ayni makastan çıkmış modeller” gibiyiz. Kendi kendimizle uğraşıp kavga etmeden devlet yönetmeyi beceremeyiz! Güney de çok farklı değildir. Her müzakerede çözüme “hayır” der sonra şimdilerde olduğu gibi Kuzey’de hükümetin kurulmasından sonra müzakerelerin başlamasını gözler! Zaten uğraşa uğraşa fıcırığını çıkardılar hâlâ uğraşıyorlar!
EVET, öyle anlaşılıyor ki bu kez hükümet tamam! Seçilen adaylar Dün Meclis’te yemin ederek resmen milletin vekilleri oldular!
Şimdi sırada Sn. Akıncı’nın parti liderleriyle görüşmesi var. Daha önce Özgürgün Sn. Cumhurbaşkanını ziyaret ederek UBP-DP hükümetinin istifasını sunduydu. Ne var ki yeni hükümet kurulana kadar göreve devam edecek…
ŞİMDİ soralım: Gerçekten “yeni bir döneme” mi giriyoruz? Her ne kadar koalisyon hükümetlerinin “mümkün olabilenleri” icraatları haline getirdiğini biliyoruz da “Meclise giren siyasi partilerimizin benzer kafa yapıları ile seçim propagandası sırasında benzer vaatlerine baktığımızda, hükümet programına da “benzerlerinin” yansıyacağını zannediyoruz.
Tutun ki hepsi de iddialı, reform nitelikli bu seçim bildirilerinin uygulanması hem temennimiz hem de beklentimizdir ama geçmişte de yığınla seçim öncesi vaatler sonrası hükümet oluşumlarında ise seçim sonrası icraatlar yaşadıktı!
Ve o kadar bıkıp usandıktı ki artık katakulli haline gelmiş o “vaatlerle” hükümet programlarından, tırnaklık umudumuzla beklentimiz kalmamıştı!
ŞİMDİ bakıyoruz benzer “tekrarlarla” halka benzer umutlar şırınga edilmeye çalışılıyor. “Biz başkayız” imajı yaratılmak istenirken, neredeye bir “devrim hükümeti” imajı çakılıyor..
Bunlara hiç gerek olmadığını düşünüyorum: Dörtlü koalisyon hükümeti ile büyük işler yapılamaz! Devleti düzgün ve hukukun üstünlüğü ilkesinde yönetmeye çalışmak bile yeter.. Bu kez de beklentimiz, öncesi tüm abartmalarımıza karşın, (çünkü CHP ile HP koalisyonunu gözlemiştik) sadece bu kadardır.
KISACA TAKILDIĞIM: (ŞENER LEVENT SENDROMU!)
(Son manşeti:) Dikkat çekmek için mi? İyi ama Şener Levent ne film yıldızıdır ne politikacı ne futbolcu!
Bir inancın iflah olmaz tepkisidir midir? İyi ama Şener Levent bu yolda değirmenlerle savaşan bir Don Kişot da değildir!
“Ben farklıyım” iddiasının bir tezahürü müdür? İyi ama her “farklı” olan “haklı” olan değil ki Şener Levent de haklı olsun?
Yoksa Şener Levent bir ödenekli ajan provokatör müdür? İnanmak istemeyiz çünkü yaşamının yansıttığı maddi varlığı, durumuna terstir!
O zaman nedir Şener Levent? İkide birde arı kovanına çomak sokup etrafı darmaduman ederken çocuklar gibi eğlenen bir kart ergen mi?
Doğrusu cevabını veremiyorum. Sadece diyorum ki Türkiye’yi hem Kıbrıs’ta hem Suriye’de işgalci olarak işaretleyen Şener, öncekilerde olduğu gibi şimdi de saçmaladı! Çünkü bizatihi gazetesi ile birlikte Kuzey’deki varlığı, o “işgal” dediği olayın kendisine sunduğu bir lütuftur. Üstelik elindeki gazetesiyle tepe tepe kullandığı özgürlük ve egemenliğiyle!
