Amerika’ya gittiğimde, televizyonların, haber bültenlerine ayırdıkları süre kadar hava durumu bültenlerine de aynı süreyi ayırdıklarını görmüş ve hayrete düşmüştüm.
Bizde nerdeyse bir saate yakın haber bülteni yayınlayan televizyonlar haber bülteninin sonunda birkaç dakikalık hava durumu verirler.
O da statik bir harita üzerindeki rakamlardan ibarettir.
Amerika’da meteoroloji raporları uydu görüntüleriyle desteklenir, bölge muhabirleriyle canlı bağlantı yapılır, stüdyodaki uzman de enine-boyuna değerlendirmelerde bulunur.
Böyle olunca da havanın durumu hayatınızın önemli bir parçasına dönüşür.
İndianapolis’teydik. Sadece belediye başkanı ya da şerifi değil hakimi, savcıyı, okul müdürünü ve kamuyla ilgili ne varsa hepsinin başkanını seçimle göreve getiren ilginç bir “yerinden yönetim” deneyimini görmek için belediye başkanıyla ayarlanan bir toplantıya gidecektik. Randevumuz ikindi saatlerindeydi.
Sabahtan ikindiye bütün televizyon kanalları “acil uyarı” koduyla ikindi vakti şehirde şiddetli rüzgarla karışık sağanak yağış uyarısı yapıyordu.
Televizyonlardaki uzmanlar “mecbur kalmadıkça sokağa çıkmayın” diyorlardı.
Bizi de sıkı sıkıya tembihlediler “aman dikkati olun” diye.
Bir anda, büyük bir kasırganın üzerimize doğru gelmekte olduğu hissine kapıldık.
Biz belediye başkanı ile toplantıdayken sert rüzgar ile birlikte yağmur başladı, şimşekler çaktı. Abartmıyorum yarım saatten fazla sürmedi bu durum.
Sonra güzel bir gökkuşağı ile birlikte gün batımı başladı.
Dikkatimizi çekmişti belediye başkanı bir yandan bizimle konuşuyor, diğer yandan da odaya giren görevlilerden bilgi alıyordu.
Yağmurun dinmesiyle birlikte rahatlamıştı.
“Kentte ne gibi hasar var” diye sorduk.
Yüksek bir bina olan posta idaresinin camları kırılmış. Görevliler camları açık unutmuşlar, şiddetli rüzgardan kırılmış.
Başka?
Başka da bir şey yok.
Amerika’nın El-Kaide ve Bin Ladin travması yaşadığı dönemdi.
Espri yapayım dedim; “Biz Ladin’den korktuğunuz kadar yağmurdan da korkuyorsunuz sayın Başkan, bizde bunlara kırkikindi yağmurları denir, güler geçeriz…”
Buz gibi bir hava esmişti odada.
Belli ki Amerikalılar hem Bin Ladin’i hem de kırkikindi yağmurlarını abartıyorlardı.
***
Hafta sonu yaşananlar karşısında “abartılı” Amerikalılarla ilgili bu anım düştü aklıma.
“Cumartesi günü gök gürültülü şiddetli yağışlar olacak, üreticiler ve belediyeler önlem alsın” denilmekteydi.
Ve nerdeyse kriz masası kurulacaktı.
“Aman Allahım” dedim kendi kendime.
Bu topraklar yüzlerce yıldır sonbahar ikindi yağmurlarıyla ıslanır. Kurak geçen yaz sonrası doğa için can suyudur bu yağmurlar.
Bazen şiddetli olur, doluya dönüşür, hasadı bekleyen zeytinlere zarar verir.
O kadar.
Şimdilerde zarar veriyor.
Onu da biz yarattık. Keyfimizin istediği yere evler, işyerleri inşa ettik.
Keyfimizin istediğince dereleri ve akarları ortadan kaldırdık.
Daha çok toprak elde etme, daha çok para kazanma hırsıyla doğanın tüm dengesini bozduk.
Sonra da dönüp ağlaşıyoruz.
İkindi yağmurları yağacak diye teyakkuza geçiyor, panik yaşıyoruz.
Zavallılığımızın farkında mısınız….
