Hade gene! demek geliyor içimden… Ocak ayında birincisi yapılacak olan Kolej Giriş Sınavı’nda yine değişiklik yapılmış. 2009’dan 2013’e kadar geçen dört yılda beşinci kez değişiyor. Neyse ki, sınavın kendisinde bir değişiklik yok. En azından çocukların bugüne kadar yaptığı çalışmalar boşa gitmeyecek Peki ne değişti? Tercih sistemi kaldırıldı. Yani geçen yıl olduğu gibi iki tercih yapılmayacak bu kez tek tercih yapılacak. Umarım önümüzdeki günlerde Eğitim Bakanlığı bu değişikliğin neden yapıldığı ile ilgili olarak bir açıklama yapar. Açıkçası ben merak ediyor. Bu değişikliğin sınava nasıl bir olumlu katkısı olacak. Birileri açıklarsa biz de anlamış olacağız. Ben çok fazla bir etkisi olmayacağını düşünüyorum.
Ama burada esas sormak istediğim şu; Sınavla ilgili kılavuz geçtiğimiz ay içinde açıklandı. Şimdi düşünülen bir ay önce düşünülemedi miydi? Ne oldu da bir ay sonra sınavda değişiklik yapıldı? Şimdi “daha önce aklınız neredeydi?” diye bir soru sorarsam haksız mıyım?
Eğitimde başımıza ne geldiyse plansız ve programsız, günlük kararlar alınmasından dolayı gelmedi mi? Aynı hataları yapmaya devam ediyoruz. Bütçede eğitime en yüksek payı ayırmışız neye yarar ki?
Kolej Giriş Sınavı’nın yarattığı tahribatları konuşmak, gerekirse kaldırmak yerine, sürekli değişiklik yaparak gerçek sorunları görmezden geliyoruz. Hep söyledim, bundan sonra da söylemeye devam edeceğim. Bu sınavın çağdaş eğitim paradigmaları içinde yeri yok. Çağdaş eğitim bilimi bu tarz sınavları benimsemiyor.
*****
Sabah Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Erdal Şafak geçtiğimiz günlerde sınavlar ve çocukların yarış atı gibi yarıştırılması ile ilgili çok önemli bir yazı yazdı. Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD)’nün Uluslararası Öğrenci Başarısını Değerlendirme Programı(PISA) sınavlarında başarılı olan Güney Kore örneğinden bahseden Şafak, Güney Kore’de çocukların tam gün eğitimden sonra özel dersler ile test sınavlara hazırlandığını söyledi. Ancak Şafak, bir noktaya daha değindi ki o çok daha önemli. Güney Koreli öğrenciler PİSA sınavlarında başarılı oluyorlar ama OECD değerlendirmesine göre değerlendirmeye alınan 65 ülke arasında “öğrenci mutluluğu” bakımından son sırada…
Yani Güney Koreli öğrenciler matematikte dünya birincisi ama mutlulukta sonuncu sırada… Şafak’ın verdiği bilgiye göre Güney Koreli öğrenciler bununla da kalmıyor. Gelişmiş ülkeler arasında Güney Kore intihar vakalarında birinci sırada. Şafak’ın deyimi ile “yarış atları 40 yaşına gelmeden tökezliyor”. Sonunda da soruyor; “Değer mi?”
Bence da “değer mi?” sorusunun cevabını bulmamız gerekiyor.
******
Atatürk Öğretmen Akademisi öğretim görevlilerinden Yrd. Doç. Dr. Kemal Batman hoca da bu haftaki Havadis’teki köşesinde ödev konusundan bahsetti ama yazının sonunda da “eğitim öğrencileri mutlu kılmak içindir” dedi.
Peki! Buradan soruyorum. Bizim ülkemizdeki öğrenim gören yaklaşık 40 bin ilk ve ortaöğretim öğrencisi mutlu mudur? Kolej Giriş Sınavı’nda başarılı olmak için çırpınan 10 yaşındaki çocuklar mutlu mudur? 9-10 yaşındaki çocuklar her gün okul ardından da haftanın 3-4 günü dershaneye gitmekten çok mu mutludur?
KGS öncesi ve sonrasında ülkemizdeki birçok psikolog, sınava giren veya girecek olan öğrencilerle doludur. İnanmayan gitsin ve ülkemizin tanınmış psikologlarıyla sohbet etsin. Ne vakalar var bilmediğimiz duymadığımız.
Bu ülkede eğitimi yönetenler eğer çocukların mutluluğunu düşünüyorsa, çağdaş dünyada olduğu gibi bu tür sınavlardan kurtulmak gerekiyor. KGS ile ilgili son yapılan değişiklik gibi sürekli yamalayarak sorunlara çare bulunamıyor.
Çünkü sorun sınavın kendisi…
