Özgecan olgusu eğitim sisteminin de sorgulanması gerektiğini bir kez daha gün yüzüne çıkarmıştır (Yazıyı yazarken Manisa’dan da benzer haber geldi; Zeytinlik içerisinde 18 yaşında, öldürülerek, yakılmış kadın cesedi bulunmuş). TC’de eğitim sisteminin 3 tane “Genel Amacı”, 14 tane de “Temel İlkesi” var. Buralardaysa 4 tane “Genel Amaç” ve 18 tane de “Temel İlke” var. Eğitim sistemi sonuç olarak bu amaç ve ilkeleri gerçekleştirmek üzere yapılandırılmıştır.
Özellikle TC’deki ve ardından buralardaki sosyal anomaliler (sapkınlık), her iki ülkede de eğitim sisteminin sorunlu olduğunu göstermektedir. İnsanın kanını donduracak düzeydeki anomaliler, eğitim sistemlerinin amaç ve ilkelerinin, yeniden gözden geçirilme zorunluluğunu hissettirmektedir. Her iki ülkenin amaçları aynı. KKTC’deki dördüncü amaç, Kıbrıs Türk Toplumu’nun varoluş mücadelesinin de öğrenilmesi ve Anavatan’a bağlı bireyler yetiştirmeyi de amaç edinmektedir.
TC Eğitim Sistemi amaçlarını yerine getiremiyor. Amaçlar genel olarak çok soyut olarak belirlenmiş. İlkeler nispeten daha somut olarak yazılmıştır ancak amaç ve ilkeler bir akğıt üzerinde bir kenara, uygulamada büyük problemler mevcut.
Özellikle TC ve KKTC Eğitim Sistemleri, siyasiler tarafından ideolojik çıkar amacıyla çok fazla kullanılmış. Amaç ve ilkeler kağıt üzerinde nispeten iyi görünse de, yetişen bireylerin kişilikleri ile arzulanan kişilikler arasında zıtlıklar oluşmuş. Demokrasiyi, bilimi, Atatürk ilke ve inkılaplarını insan haklarını bireylerde içselleştirmeyi amaç edinen eğitim sistemi, bunlar yerine farklı değer yargılarını kazandırmaya devam etmekte.
İnsan hakları sadece kavram olarak orada durmakta. İçinin ne olduğu, tanımı yapılmamış. Dolayısıyla öğrenciler belki insan hakları sadece kavram olarak biliyor ama tanımını bilmiyorlar.
Eğitim sistemi daha çok içe dönük, geçmişten gelen alışkanlıkların ürünü olan yüzeysel değer yargılarını öğrencilere aktarıyor. Bayrağa, paraya saygı gibi değer yargıları çok iyi işlenmekte. Örneğin bayrağa saygısızlık yapıldığı zaman sokaktaki herkes şiddet davranışı sergiler. İstiklal Marşı çaldığı zaman herkes hazırola geçer. Diğer taraftan bir kadın, kocası veya herhangi bir erkek tarafından dövüldüğünde kimse ciddi bir biçimde tepki vermiyor. Ne de olsa ataerkil bir aile kökeninden gelinmiş, ataerkil yapı okullarda işlenmiş ve sonuçta da damarlara kadar işlemiş.
Peki insan hakları, bir bireyin yaşam hakkı gibi evrensel değerler ne kadar içselleştirilmiş? Sevgi ne düzeyde kazandırılmış? Ne yazık ki bu tür değer yargıları, diğer geleneksel değer yargıları kadar işlenmemiş. Bu nedenle sevgiden yoksun, insan ve hayvan haklarından yoksun, çevreye karşı saygısız kişilikte olan bireylerin ortaya çıkmasını yadırgamamak lazım.
Formal eğitim sistemi istenilmeyen her türlü davranışın yok edilmesi için yapılandırılır. Sokak kültürünün istenmeyen yanları bu şekilde ortadan kaldırılabilir. Beni sevmeyeni yaşatmam, erkek adam sever de döver de, eti senin kemiği benim benzeri aşılar ancak formal eğitim kullanılarak yok edilebilir.
Sosyal yaşamda ortaya çıkan anomaliler eğitim sisteminin de ürünleridir. Zorunlu eğitim kademesinin sonuna kadar okullarda, belirlenmiş olan amaç ve ilkelere göre bireylerin şekillendirilmesi gerekmektedir. Fakat ne yazık ki informal eğitim bu kavgada galip. Sokak kültürü ve geleneklere bağlı değer yargıları bireyler tarafından daha çok benimsenmekte. Formal eğitim de belirlenmiş olan amaç ve ilkeleri istenilen düzeyde gerçekleştiremiyor. Sonuç olarak toplumsal kaoslara davetiye çıkarılmakta. Kadınlara karşı şiddet uygulamak, hayvanlara karşı vahşice davranışlar sergilemek, çevreye karşı duyarsız davranışlar sergileyen bireyler her tarafta.
Özgecan da bu eğitim sisteminin kurbanı ne yazık ki. Eğitim sisteminin amaç ve ilkelerinden yoksun, tam tersi değer yargıları benimsetilmiş kişiliğin kurbanı. Eğitim sistemi ciddiye alınıp, amaç ve ilkeler evrensel değerler üzerinde, bilimle yoğrulmadığı ve formal eğitimin informal eğitimin kötü taraflarını yok edecek bir anlayışla kurgulanmadığı sürece, 21 yüzyılda daha nice Özgecan olguları yaşanmaya devam edecek. Nurlar içinde uyu Özgecan, bu eğitim sistemi ne yazık ki seni de koruyamadı…
