“Sanmayın ki Türk, kendini en çok ilgilendiren şeyi en sona bırakacak kadar beceriksizdir…”
…
Kıbrıs’ın önemini William Shakespeare de biliyormuş.
Ünlü Othello’sunda bu önemi yukarıdaki sözlerle ifade etmiş.
…
Othello 1930’lu ve 40’lı yıllarda Türkiye’de sahneye konduğunda, müthiş bir yaratıcılıkla oyunun adı “Arabın İntikamı” olarak değiştirilmiş!
…
Kıbrıs’ta yaşayanlar her fırsatı bulduklarında topraklarını terk etmek durumunda kalırlar!
Çünkü bunlar salak!
Adanın önemini bilmiyorlar!
…
Ecevit, ölümünden önce kendisine sorulan bir soru üzerine “‘Shakespeare, Othello’da Kıbrıs’ın öneminden söz etti. Bazıları bugün bile farkında değil” demiş.
…
Türkiye’de genellikle İsmet İnönü’ nün Kıbrıs’ı verdiğinden söz edilir.
İslami çevreler Abdülhamid’i yere göğe sığdıramazken, Padişah’ın adayı İngiliz’e verişinde not düşüp “Hukuk-i Şahaneme asla halel gelmemek şartıyla muahedenameyi tasdik ederim.” dediğini belirtirler.
Ve İnönü’ye veryansın ederler!
Ama, İnönü’nün yaptığı antlaşmada bir gün gelip Türkiye’nin adada söz sahibi olacağı yönündeki ilgili maddeyi göz ardı ederler!
Bu çevreler, daha Sarı Selim adayı almazdan önce Emeviler’e atıfta bulunurlar ve Arapları överler; adanın Müslüman olduğundan dem vururlar!..
…
Kıbrıs önemliydi.
II. Selim’in tek başarısı!
50 bin “şehit” verilerek alınmıştı.
Lala, ne biçim savaşmışsa!
…
Ve doğrudur, hâlâ Kıbrıs’ın kıymeti tarafımızdan bilinmez!
Bu yüzden Kıbrıslıların çözüm yetenekleri çok zayıftır!
…
Othello’daki sözlere, Ecevit’ten çok önceleri de atıfta bulunanlar olmuş.
Bunlardan biri Fatin Rüştü Zorlu.
Henüz 1960 Antlaşmaları imzalanmamış.
BM görüşmeleri sırasında Yunanistan Temsilci Everof, Lawrens Durrell’in “Acı Limonlar” adlı eserine atıfta bulunmuş ve Kıbrıslı Türklerle Rumların barış içinde yaşadıkları yıllara değinmiş.
“Zorlu’nun cevabı, Shakspeare’in Othello piyesinden Türklerin Kıbrıs’ın öneminin farkında olduğundan ve Kıbrıs’ı göz ardı edecek kadar beceriksiz olmadığından söz eden bölüm olmuş…”
…
Türkler, Kıbrıs’ın önemini vurgularken edebiyat ve sanattan da hız almaları ne kadar hoş bir şey!
Büyüleyici!
…
Konuya tarihsel olarak bakarsak,
Galiba mesele gerçekten de “Arabın İntikamı”ndan başka bir şey değil!
