Kıbrıs’ın her iki lideri, 9 Ağustos’da, saat 9.30 da, gayri resmi bir görüşme beklemektedir.
Bu görüşmede, oynamaya gönlü olmayan gelin, Anastasiadis, yine Bizans entrikalarıyla, sonuç almaya gidecek yolu kapatmaya çalışacaktır.
Anastasiadis, seçildiği günden beri, zamanı uzatma stratejisi izlemektedir.
Bu zaman oynama stratejisi, Türk toplumu içerisindeki uzlaşmacı güçleri de zayıflatan bir etki yaratmaktadır.
Sonuçta, Anastasiadis’in stratejisi, Kıbrıs sorununda, Rum ve Türkleri DEVRE DIŞI bırakma noktasına getirmiştir.
Artık, çözümcü güçlerin halka anlatacakları, güven verebilecekleri bir politika izlemeleri mümkün değildir.
Kuzey Kıbrıs’ta Çözüm karşıtı güçler, Rumların uzlaşmama ve zamana oynama stratejisini çok iyi kullanarak, Kuzey’de, iki toplumlu, iki bölgeli federasyon tezine de savaş açabilmektedir.
Bu yetmezmiş gibi, şimdi gündeme bir de MARAŞ konusu taşınmıştır.
Adanın 1878 de Osmanlılardan İngilizlere kiralanması sırasında yapılan kira sözleşmesiyle, sahipsiz malların yoksul halka dağıtılması yetkisini elde eden İngiliz, Lozan antlaşmasıyla da, tüm adanın yasal sahibi olurken, mülkiyette, tek söz sahibi olma yetkisini kazanmıştı.
İngiliz yönetimi 1930larda, Kıbrıs’ın tümünde toprak dağıtımını , vergi defterleriyle ve ardından Tapu vererek gerçekleştirirken, Maraş’taki vakıflardan herhangi bir itiraz sesi çıkmamıştı.
1960 kuruluş antlaşmasının ekinde, İngiliz Hükümeti, Rauf Raif Denktaş ve ekibine, mülkiyette gelecekte itiraz yapılamayacağı koşuluyla, tartışmalı VAKIF MALLARI için, BİR BUÇUK MİLYON PAUND verirken, Maraşta hakları olduğunu söyleyen VAKIFLAR nerdeydi.
9 Ağustos’da , Anastasiyadis tüm bu belgeleri Akıncı’nın önüne kesinlikle koyacaktır.
Anastasiyadis’in tek amacı, zamana oynamak için, uzlaşmazlığı kaşımaktır. Türklerden bazı liderlerin, bu uzlaşmazlık politikasına yol açacak, temelsiz açılımları, Kuzey Kıbrıs adına çok üzücüdür.
Çözümsüzlükle, Kıbrıs Türk toplumu kesinlikle kaybetmektedir.
Ancak, Anastasiyadis zaman kazanırken, Rum kesimi de kaybedenler kervanına katılmaktadır.
Enerji politikalarında, Kuzey Kıbrıs dikkate alınmadığında, devreye Türkiye’nin gemileri ve çıkarları girmektedir.
Kıbrıslılar, kendilerini derinden etkileyen bu sorunun çözümünde, pozitif açılımlar yapmadıkça, Doğu Akdeniz’de stratejik çıkarları olan Amerika ve Rusya’nın gerek AÇIK, gerekse ekonomik müdahalelerle etkili olma zeminleri belirgin olmaya başlamaktadır.
Suriye’de zemin kaybeden Rusya, Kıbrıs’ta da zemin kaybetmemek için, kara parası ve Ortodoks Rum kilisesiyle elinden geleni yapmaktadır
Anastasiyadis ve Akıncı 9 Ağustos’ta yeni bir başlangıç yapma zeminini arayacaklardır. Ancak gerçek, her ikisinde de bu gücün olmadığıdır.
Kaybedenlerin görüşmesine, Dış Güçlerden biri ağırlığını koymazsa, 9 Ağustos’daki görüşme de, bir aldatmacadan başka bir şey olmayacaktır.
