İçinden geçtiğimiz bu zor günler, herkesin ne olduğunu da net bir şekilde ortaya koyuyor.
Deneyimli bir bürokrat arkadaşım “10 kişilik kabinede 3 buçuk bakan gerçekten çalışıp ter döküyor” dedi.
Şaşırmadım.
Siyaset yapma, seçim kazanma, mecliste “başarılı” milletvekili olarak görünmek başka bir şeydir, icraat yapma, halkın sorunlarını çözme ve memleketi daha ileri götürme başka.
Çeşitli maharetlerle sürekli seçim kazanıp da icranın başına geldiğinde çuvallayan siyasetçilere de tanık oldu bu toplum.
Şimdi kriz zamanındayız.
Hem de tarihimizde yaşamadığımız denli büyük bir kriz.
Bir halkın sağlığı topyekûn tehlike altındadır.
Aslında gerekli ve etkili tedbirler zamanında alınmazsa Kıbrıs Türkünün bu topraklardaki nesli tehdit altındadır.
Geçmişte varlığı tehlike altına girdiğinde elinde silah savaşan bu halk, şimdilerde evlerine kapanıp, gelişmeleri pasif bir şekilde izlemek zorunda bırakıldı.
Yetkililerin alacağı tedbirleri bekliyor ve izliyor.
Koronavirüs ile mücadelede bazı hatalar yapılıyor olsa da aslında başarılı bir grafik mevcuttur.
Rum tarafından ve Türkiye’den gelen haberler ne yazık ki hiç de içaçıcı değildir.
Rum tarafında nerdeyse her gün ölümler yaşanmakta virüs bulaşan insanların sayısı artmaktadır.
Türkiye için ortaya konulan öngörüler ise dehşetten ötedir.
Türkiye’de virüse yakalanma hızı felaketin yaşandığı İtalya ve İran ile aynı düzeydedir.
Ve işin en kötü tarafı ise “Türkiye’de yeni başladı” tespitleridir.
Bizde hayat normale dönse bile Türkiye bu illetle daha uzun süre boğuşacağa benziyor.
Türkiye normalleşmedikçe de bizde hayatın normale dönmesi mümkün olmayacaktır.
***
Bugünlerde binlerce insan bir yandan virüsle mücadele ederken diğer yandan da açlıkla mücadele etmenin eşiğinde bulunuyor.
Yıllardır Kıbrıs Türkünün sırtından milyonlarca dolar kazanan bazı büyük işletmeler ilk tasarruf tedbiri olarak binlerce çalışanını ödeneksiz izne çıkarma yani parasızlığa ve açlığa mahkum etme oldu.
Kasalarında veya banka hesaplarında biriktirdikleri nakitlerini hiç olmazsa krizin birinci ayında personel maaşlarını ödemek için kullanmaları gerekirken yaşanılan krizi daha da derinleştirecek adımlar atıyorlar.
Hükümetin bu sorunla da mücadele etmesi şarttır.
Binlerce çalışanı maaşsız bırakıp da “devlet ödesin” gaddarlığında bulunan para babaları bunu hesabını vermelidir.
Yapılacak bir aylık maaş ödemesi devlete bir aylık hayat öpücüğü olacaktı.
Zaten çok çok zor durumda olan kamu maliyesi bu para babalarının aç gözlüğü yüzünden iflas etmeyle başbaşa bırakılıyor.
Bence yaşadığımız günlerin en önemli sorunlarından biri de budur…
