A twelve year night.
Türkçeye “12 yıllık gece” olarak çevrildi.
“12 yıl süren gece” de olabilirdi.
Senaristliğini ve Yönetmenliğini Alvaro Brechner yaptı.
Amerikan filmlerine “kal orada” diyecek bir akışı var filmin.
Uruguaylı 3 yurtseverin tutuklanması ve 12 yıl süren taş zindanlarda yaşadıkları işkenceyi anlatır.
“Siz mahkum değilsiniz, rehinesiniz ve sizi çıldırtarak öldüreceğiz” diye buyurur diktatörün binbaşısı.
3 yurtsever, 12 yıl her türlü zulümden geçerler.
Filmi izlerken insanlığınızdan utanıp da kalkıp gidesiniz gelir.
Fakat fayda etmez çünkü 3 yurtseverin yaşadıkları zulüm değişmez.
12 yılın sonunda Uruguay’da diktatörlük yıkılır ve demokrasi gelir.
“Rehineler” serbest bırakılır.
Serbest siyaset koşullarında “rehinelerden” biri Jose Mujica, devlet başkanlığına aday olur ve kazanır.
El Pepe lakabıyla anılır. Gazeteler “dünyanın en fakir devlet başkanı” diye manşetler atarlar. Çünkü 12 bin dolarlık maaşının 10 bin dolarını hayır kurumlarına bağışlar.
Başkanlık sarayına taşınmaz ve gecekonduyu andıran bir evde ikamet eder.
Makam arabası eski model bir vosvos kaplumbağadır.
Görevi bıraktığında 80 yaşındadır ve veda konuşmasında şöyle der;
“Sevgili halkım, gitmiyorum, sizin mutluluğunuz ve refahınız için, ülkemizin özgürlüğü ve bağımsızlığı için mücadele etmeye devam edeceğim. Ömrümün artık sonuna geldim. Bilmenizi isterim ki 2 ömrüm daha olsa sizin için harcardım…”
***
Uruguay’da 12 yıl süren gece nereden aklıma düştü bilir misiniz?
Dün Türkiye’deki Grup Yorum ile ilgili okuduğum bir haberden.
Grup yorum Türkiye’nin müstesna ve alternatif müzik gruplarından biridir.
Kıbrıslı Türklerin çoğunluğu tarafından bilinir ve beğeni ile dinlenir.
Tarihleri boyunca hertürlü baskıya uğradılar.
Hala da uğruyorlar.
Grup Yorum’un bir kısım üyeleri 2 yıldır tutukludurlar.
Avukatlarının açıklamasına göre 2 yıldır hapisteler ama haklarında bir iddianame oluşturulmadı.
Yani, 2 yıldır ne ile suçlandıklarını bilmiyorlar.
Mahkemeye çıkarılmadılar ve yargılanmadılar.
Tıpkı Uruguay’daki 3 yurtseverin başına gelen gibi rehine olarak tutuluyorlar.
Avukatları isyan noktasına geldi ve dün yaptığı açıklamada grubun şarkı sözleri yazarı İbrahim Karaca’nın hükümsüz tutuklu (rehine) koşullarını protesto etmek için 200 gündür açlık grevi yaptığını ve artık ölmek üzere olduğunu söyledi.
200 günlük açlık grevinde ölmek bile etkilememiş mevcut yöneticileri.
Belli ki tıpkı Urugay’da olduğu gibi Grup Yorum sanatçılarını açlık grevinde çıldırtarak ortadan kaldırmaya çalışıyorlar.
Ve koskoca Türkiye, bu zulmü sadece izliyor.
Avukat saf saf “onlar Türkiye Kültür Bakanlığının bandrol verdiği şarkılar yapıyorlar. Yaptıkları sanattan başka bir şey değildir” diyor.
Ama onlar 200 günlük cehennemde ölüme yürüyorlar.
Türkiye’ye çöken karanlığın ortasında…
