O onu dedi…
BU bunu dedi…
O “ENOSIS varısa ne var, tarihimiz” dedi…
Obiri “kötülüklerin anası” dedi…
Biri, “Adam gibi masaya gel” dedi…
Obiri “Sabrımı taşırma” dedi…
Berikisi o taraftan, “Azınlığa dönüşümlü başkanlık mı olur” demesin mi?
Al takke ver külah…
Her ikisi da “gel re hade çözüm” demedi…
“Bırak re bunları da çözüm için çabalayalım” da demedi…
Biri ne dediysa…
Obiri da tersini söyledi.
Kah Anastasiadis haklı…
Kah Akıncı…
Gel gör ki ortada sonuç yok…
Ne var?
Kavga…
Ne yok?
Çözüm…
İki Limasollu…
İki aynı jenerasyon…
İnatlaştıkça inatlaşan iki lider…
Söylemlerini de sertleştiriyor…
Bu tabloda…
Ne masa kaldı ortada…
Ne umut…
Her dil kullanılıyor artık…
Çözüm dili…
Barış dili hariç…
Sadece hükümet…
Bir süredir dikkatimden kaçmıyor…
Hükümet hiçbir açılış…
Hiçbir temel atma törenine Cumhurbaşkanı ve Meclis Başkanını davet etmiyor…
Ana muhalefeti zaten hiç…
En üstte Başbakan…
Gerisi UBP- DP’li bakan ve milletvekilleri…
Belediye başkanları…
Güzelyurt’ta da teme atıldı dün…
Biz Kıbrıs sorununda Anastasiadis’i falan eleştiriyoruz ama…
Kendi içimizde dahi mutlulukları, güzel olayları paylaşamıyoruz…
Gerisi tufan…
Yok da “azınlık”
Kıbrıslı Türkler üç şey için bir ömürdür mücadele ediyor…
ENOSIS olmasın…
Azınlık durumuna düşmesin…
Akritas Planı gerçekleşmesin…
Son iki haftada neler yaşandı baksanıza?
Bu ada halkı, Osmanlı’nın adayı “İngiliz’e satmasının” ardından, üç unsur için de mücadele etti.
Gelin görün ki…
Önce ENOSIS’in okullarda “kutsanması” adımı atıldı…
Derken, Anastasiadis’in “Azınlık Kıbrıslı Türkler, Çoğunluk Rumlara karar geçiremez…” cümlesi geldi.
Ne kaldı geriye?
Akritas Planı…
“24 saatte adayı Yunanistan’a bağlarız” da desin Anastasiadis…
Akritas da gündeme gelsin…
Öfke yükselsin, düşsün…
Gene baştan başlarız…
