Eski Sağlık Bakanı Ali Pilli’yi özleyeniniz var mı?
İtiraf etmeliyim ki ben arada bir özlüyorum.
Gerçi iyi saatte olsun bana ve Havadis’e küsmüştü ve bakanlıktan ayrılırken de küslüğü devam ediyordu ama canı sağolsun biz onu yine de seviyorduk.
Ne kadar kızsak da öfkeye dönüştürmediğimiz bir halleri vardı.
Bizi mağdur ediyordu ama o halleri nedeniyle sürekli olarak mağdur görünüyordu.
Mağdur hallerini zaman zaman abartır ve esprilere bile konu olurdu.
Neyse, uzun yıllardan sonra devletten hizmet almanın bahtsızlığını yaşadım geçenlerde.
Ve aklıma Ali Pilli düştü.
Gazeteciler Birliği ve Basın-Sen’in aracılığı ile biz gazeteciler ilk 2 doz sinovac aşımızı Ali Pilli Sağlık Bakanı iken yaptırmıştık.
Sağlık Bakanlığı ekipleri Gazeteciler Birliği tesislerine gelmişler, biz de sıraya girip aşımızı olmuştuk. Hatta ikinci dozda sıra bile beklememiş medeni bir ortamda işimizi görmüştük.
Geçtiğimiz ay üçüncü doz aşı için arandık. Falan gün falan saatte Lefkoşa Tren Yolu Polikliniğine gitmemiz istendi.
Vay da gitmez olaydım.
Dedim ya uzun yıllardan sonra ilk kez devlete bir işim düştü ve gerçekten pişman oldum.
Vatandaşın bu konudaki şikayetlerini de fazla özen göstermediğimiz için de kendi kendime kızdım.
Tren Yolu Polikliniğinde bir odayı aşı için ayırmışlar.
Kapıda bir görevli duruyor, içeride de 3 hemşire aşı yapıyor.
Uzunca olmayan bir kuyruğa girdim ama odaya yönelik yoğun bir vatandaş trafiği var.
Yaşlı bir amca aşı kartına mühür vurdurtmak istiyor, kapıdaki görevli basıyor fırçayı:
“Burada yapmayık, Sağlık Bakanlığına gidin. Oradakiler hep otururlar bir iş yapmazlar zaten!!!”
Yaşlı amca ne diyeceğini bilemeden ayrılıyor.
Kapıdaki görevli gelenleri aynı şekilde hakaretleyip gönderiyor.
Bu kez bayağı yaşlı 3 kişi geliyor.
Kendilerine refakat eden genç adam aşı olacaklarını söylüyor:
Görevli parlıyor:
“Bugün size aşı yok, bugün gazeteciler aşı olacak, beklemeyin gidin.”
Genç adam başlıyor gazetecilere saydırmaya. Kendimizi bir anda sebebi ve tarafı olmadığımız kavganın içinde buluyoruz ve küfür işitiyoruz.
Duruma müdahale ettik ve yaşlıları ön tarafa alıp aşı olmalarını sağladık.
Tabii görevli bize çok öfkelendi.
“Sen gel, sen dur” gibi kaba davranışlar sergilemeye başladı.
Sesimi çıkarmadım, sıram geldi aşı koltuğuna oturdum, hemşireye merhaba dedim ama cevap alamadım.
Mekanik bir şekilde aşımı oldum ve “Allahım bir daha beni devlet kapısına düşürme” diyerek kaçtım.
***
Sağlık Bakanı ve Başbakan açıkladı ya toplumun sadece yüzde 54’ü aşı oldu.
Üstelik dünyada emsali görülmeyecek bir yüz karasına imza attılar ve 50 bin doz aşıyı Avrupa Birliği’ne iade edeceklerini açıkladılar.
Gerekçesi vatandaş o aşıyı istemiyormuş.
Yalan.
Hem de kuyruklu yalan.
Bu ülkede aşı olmayı bekleyen ve hatta mutlaka olması gereken binlerce öğrenci var, işçi var, Afrika kökenliler var.
Sadece vatandaşa kaba-saba davranmakta organize olan Sağlık Bakanlığı herkesin aşılanması için organize olamıyor.
Geçmişte olduğu gibi meslek gruplarına yönelemiyor, yüzlerce kişinin çalıştığı devlet ya da özel sektördeki iş yerlerine girmiyor.
Belediyeleri tam anlamıyla devreye sokamıyor ve özellikle kırsalda vatandaşa ulaşamıyor.
Hükümet ve Sağlık Bakanlığı aşılama konusunda sınıfta kalıyor ve sadece televizyonlara çıkıp da vatandaşa “dikkatli olun, maskenizi takın, mesafenizi koruyun” palavraları sıkıyor.
Fakat bu palavralar bizi bu lanet virüsten korumuyor.
Uzmanlar ısrarla uyarıyor, “önümüz kıştır ve mutlaka aşılamayı tamamlamalıyız” diye.
İnşallah bu uyarıları dinlerler ve yaparlar yoksa sayelerinde telef olacağız.
