Evet…
Bundan sonrası eveleme, geveleme…
Çünkü, tartışmadığımız tek bir konu kalmadı…
Bu memlekette, hayatımızı zehir eden…
Kaynaklarımızı kemiren…
Hayatı çekilmez hale getiren…
Rantçıların semirmesine neden olan…
Kamu kaynaklarını sömüren…
Verimsizliğin nedenleri…
İnsanları üretimden koparan…
Bizi uyu z eden…
Verimliliği yere çakan…
Her sorunu biliyoruz.
100 defa tartıştık.
Hatta 100 defa sadece biz tartıştık…
Herkes 10 bin defa tartıştı…
Alın siyasi partilerin seçim kampanya kitapçıklarına bakın…
Alın hükümetlerin mecliste onaylanan programlarına bakın…
Bu sorunlar da çareleri de var.
Sorun da tam budur…
Bu memlekette her sorun biliniyor…
Her sorunun çaresi de var…
Ama “siyasette” tıkanıyor.
Bunca eveleme- geveleme artık yeter.
Bu ahaliye yazık. Bu halka yazık.
İcraata geçmeli siyaset. “Sorun tespit etmek” yetmez…
Ne yapılacağını bilmek yetmez…
Peki nasıl ayağa kalkarız?
Cesaretle…
Var olan tespitleri hızla icraata çevirerek…
Doğruyu bilip susarak değil, cesaretle üstüne giderek…
Bu ülke insanını severek işe başlayabiliriz mesela…
Az biraz cesaret
Aslında ihtiyacımız olan cesarettir.
Varsın seçilme arkadaş…
Bu siyasetten kimler geldi kimler geçti.
Kimisi küpünü doldurdu gitti…
Kimisi enkaz bıraktı gitti…
Kimisi iş yapmak istedi statükoya yenildi.
Kimisi ansızın kendisini vekil buldu, ne olduğunu anlayamadan gitti…
Kimisi taş taş üstüne dahi koymadı unuttuk gitti.
Velhasıl, hepsi gitti.
Toplamı felaket bıraktı…
Hepsi de “sorun çözmek için” kolları sıvadı…
Sorunun bir parçası haline gelerek tarih oldular.
Halbuki, cesaretli olmuş olsalardı…
Şimdi bu statükoyu yıkmış, kendi ayakları üstünde duran bir toplum yaratmışlrdır.
Kendi küplerini doldururken, toplumu da üç kuruşa bağımlı, kendi kararını vermekten aciz, kendisi için bırakın mega projeleri, proje dahi üretemez hale getirdiler.
Bir çoğu da şimdi kumarhanecilerin koruması altında, topluma akıl vermeye devam ediyorlar…
Ayrı karede
“Ama ben temizim”
Siyasette bir de bu moda…
Hiç kimse işi ile ilgilenmiyor…
Sohbet başladı mı; “Ben siyasete temiz girdim, evime de temiz gittim…” diyor…
Neresi temiz?
Halka hizmet etmek için günlerce aylarca oy peşinde koş…
Seçil…
Halktan yana gaylen olmasın.
Yan gel yat mecliste…
Otur arap kalk arap…
İndir elini, kaldır kolunu…
Salla külahı, ye pilavı…
Taş üstüne taş koma…
Dirhem hizmet etme…
Bir tamam maaşını özlük haklarını al.
Süper emekli ol eve git…
Sonra da “temizim”…
Çalandan çırpandan ne farkın var?
Elbette “bir hırka kiralık bir ofis” ile siyasete irip, maldar, nakit zengini kadar” suçlu değilsin.
Ama bu halka hizmet etmemişsin, “temiz” olmak mı aklıyor seni…
Ya yapılan yalana talana göz yumanlar?
Yalana dolana “aman bana sıçramasın” diye ses çıkarmayanlar…
Maalesef el birliği ile bu memleketin kamu düzenini “çamura batırdınız…”
