Bu ülke tarihi boyunca, bugünkünden çok daha şiddetli siyasi tartışmalar, çekişmeler, düşmanlıklar yaşandı.
Ama hiçbir zaman böylesine rencide edici, insan haklarına aykırı belden aşağı yollara tevessül edilmedi…
Ne basın yaptı ne siyasi rakipler. Kıbrıs Türkünün “ahlak” anlayışı buna asla müsaade etmezdi.
Bugün yine hepimiz, “yapılanı” kınıyoruz.
Çünkü biz, insanların özel hayatlarına, hem de devlet yönetimini tehdit edercesine müdahale edilmesini reddediyoruz…
Ancak, asıl üzerinde durmamız gereken kirlenmişliktir. Bu artık şehir efsanesi olmaktan çıkmış bir gerçeklik.
İddia edildiği gibi bu seviyeye düşmüş bir siyasi rakibin ya da devleti şantajla yönetmeye kalkanların varlığı hepimizi endişelendirmelidir.
Bu ülkede kaç kişi kalmışsak, tüm partilerin birlikte olacağı bir aklıselimle tek hedef belirleyeceğiz. O da bugün konuşulan kirliliği temizlemek ve bir daha yeşermesine izin vermemektir. Ben inanıyorum ki, hangi partiye oy verirse versin, kimse bu kirliliğin temizlenmesine karşı çıkmaz. Ülkesinin kötü ilişkilerle anılmasını, çıkar ortaklıklarıyla yönetilmesini reddeder…
Karanlık işler yapanlar ve karanlık işler yapanlarla ilişkide olanların siyaset sahnesinden silinmesi önceliğimiz olmalıdır. Bazı kesimlere tanınan sonsuz ayrıcalıkları kaldırma konusunda hep birlikte bir kararlılık ortaya konduğu anda, ne yapılacağı da bellidir…
Olayın diğer yönü de vahim. Ben yazımı yazdığım saatlerde henüz istifa etmemiş olsa da Ersan Saner’in başbakanlık görevini sürdürmeyeceği anlaşılıyor.
Ve maalesef Anayasa yapanlar dahi, zaten müstafi olan bir başbakanın istifa etmesi halinde ne yapılması gerektiğini düşünmemişler. Kimsenin aklına böyle bir olasılık gelmemiş.
Şimdi artık devreye “sorumluluk” bilinci girmelidir…
Ülke hükümetsiz kalmış, bir seçim tarihi belirlenememiştir. Bakın iki akaryakıt tedarikçisi aniden pompaları kapattı, bütün bir ülke zınk diye durmak üzeredir.
Kabul edelim ki, bir önceki günden çok daha kötü bir durumdayız…
Ersin Tatar’ın o sorumluluğu taşıyıp inisiyatif kullanmasını beklemiyorum. Dün seçim tarihi konusunda topu aniden Meclis’e attı. Oysa daha bir gün önce, kendisinin belirleyeceğini ima etmekteydi. Sonra tarafsız olması gerektiği halde, UBP’nin bakanlarını toplamış, partinin iç işini halletmeye kalkıyor. Ya hükümetin diğer ortakları? Ya muhalefet? Yaparsın telefon trafiğini, birine vekalet verilmesini sağlarsın, muhalefetle de görüşürsün, biter. Ama eşit mesafeden yaparsın, böyle değil. Yetmezmiş gibi, ödül töreni bahanesiyle Ankara’ya gidebiliyor. Bu tabloda, memleket hayrına insiyatif kullanmasını bekler misiniz?
UBP’nin bizzat kendisi, devlet sorumluluğunu üstlenip, kurultay uykusundan uyanmalı, ülkenin bir kez daha hükümetsiz kalmasına izin vermemelidir…
Kimsenin, diğerine bayda atıp, zaman kazanma lüksü kalmamıştır. Artık bulunacak bahane bile kalmadı. Bu günlerde yine ayak oyunlarına gitmeye kalkan olursa, bilecek ki cezası ağır olacak.
Belki de bu bir fırsattır. Tüm partiler, alın arkanıza halk desteğini, bu enkazı elbirliğiyle temizleyelim. Temiz toplum, temiz siyaset…
YERİN KULAĞI VAR
YOKLAR ÜLKESİ:
Sanırım bu günlerde KKTC için söylenecek en güzel benzetme, “Yoklar Ülkesi” olurdu. Hükümet yok, Meclis yok, benzin de gazyağı da, tüp gaz da yok. İrade, hiç yok. Cumhurbaşkanı koltuğunda oturan kişi, böyle bir ortamda bile, kendi kendine karar bile veremiyor. Bu gidişle çok sürmez yakında “yok”lar listesine “Kıbrıslı da yok” diye yazdıracaklar…
OTORİTE YOK OTORİTE:
Sanki ülkede bir hükümet olsa farklı olacaktı. Bu ülkenin hükümete değil aldığı kararları uygulatacak bir otoriteye ihtiyacı var. Otorite olmayınca, toplum devletin gücünü hissetmediği durumlarda kriz olur, kaos olur. Bugün yaşadıklarımız da bunun sonucu. Ülkedeki bu çarpıklığa dur diyecek yasalarımız da var ama, çıkardığımız bu yasaların uygulamada denetimini yapmadığımız sürece bir işe yaramaz. Aman ona dokunmayım, buna dokunmayım derseniz sonunda olacağı budur…
BİZ NİYE YAPAMIYORUZ:
Türkiye’de siyasi duruşları taban tabana zıt 6 siyasi parti ülkenin geleceği için asgari müşterekte birleşebiliyor. Macaristan Türkiye’deki bu örnekten hareketle en radikal sağ partiden en radikal sol partiye kadar bir araya gelip ortak aday çıkarabiliyor. Bir de bize bakıyorum, birçok konuda ortak siyasi görüşü benimseyen 2-3 parti bir araya gelip ortak noktada buluşmayı beceremiyoruz. Hepsinin de hedefi ortak ama, bir araya gelmeyi sağlayamıyorlar. Memleket elden gitmiş, hala neyi paylaşamadıklarını anlamakta gerçekten zorlanıyorum…
BU ORTAMI YARATAN SİZSİNİZ:
YDP Başkanı Arıklı, “Bu Meclis’ten ne hükümet ne de seçim tarihi çıkar. Özellikle UBP kurultayını bekleme lüksünün olmadığını ve kaotik ortamın sürmesine izin verilmemesini istedik” dedi. İyi de bu kaotik ortamı yaratan kim? 10 aydır, “Ben yaparım olur” mantığıyla yasaları, hatta Anayasayı bile çiğneyen sizler değil misiniz? Ne acıdır ki, sizin hırsınızın faturasını halk olarak hepimiz ödüyoruz…
AKINCI UYARMIŞTI:
Aniden federasyon savunucusu haline gelen Anastasiadis, “İki ayrı devlet pozisyonu kabul edilemez” diyor. Eğer, iki ayrı devlet yoksa, onun yerini alacak olan bir ortak devlettir değil mi? Peki onu en başta reddeden kimdir? Biz Crans Montana’da ne dedik, “Bunu kabul etmezsen son şans kaçacak adada bir daha uzlaşma fırsatı olmayacak” demedik mi, bu uyarıyı bile ciddiye almadı, o kritik şansı elinin tersiyle itti. İçinde biz olmasak “beter ol” diyeceğim ama diyemiyorum. Mevcut durumdan ondan fazla zarar gören de biziz…
AĞZI OLAN KONUŞUYOR:
Ekonomi Bakanlığı müsteşarı Şahap Aşıkoğlu, ay sonunda maaşları ödemede sorun olduğunu duyurmuş. İğneden ipliğe zam yaptınız, artan dövizle asgari ücreti erittiniz, 10 ayda 5 bin vatandaş yaparak bir rekora imza attınız ve istifa etmiş hükümetin bürokratı olarak şimdi de çıkıp, “para yok” diyorsunuz. Teşvikler maaş gibi diyorsunuz. Değiştirmek için ne yaptınız? “KKTC sonsuza dek yaşayacak” naraları atıyordunuz ya, sizlerin yönetiminde KKTC bitiyor. Başka sorumlu aramaya kalkmayın.
