2019’un son yazısı için farklı düşüncelerim vardı ancak Aralık ayında trafikte yaşanan ölümlü kazalar bu yazının konusunu değiştirdi. Trafik ülkenin en önemli sorunlarından biri haline geldi. Memlekette ne siyaset, ne ekonomik sorunlar ne de Kıbrıs sorunu… Haklı olarak varsa yoksa trafik… Ne yazık ki trafikle ilgili tartışmalar daha çok altyapı eksikliği üzerinden yapılıyor. Açıkçası benim inancım trafikte yaşadığımız sorunların önemli kısmı eğitim meselesidir.
Altyapıda önemli sıkıntılar olduğu bir gerçek ancak unutmayalım ki kazaların önemli bir kısmı da insan hatasından kaynaklanmaktadır. Sürat, araba sürerken telefonda konuşma, sürüş becerisindeki noksanlık, alkollü araç kullanma, sürücü hatalarının en başında gelir.
Bu da gösteriyor ki eğitim sistemi içerisindeki Trafik Eğitimi ve ehliyet alırken verilen eğitimin ciddi şekilde sorgulanması ve değiştirilmesi gerekir. Bugün ilkokullarda verildiği düşünülen ancak kitabının kanadı açılmayan Trafik Dersi iş ola orda duruyor.
İlk başta yapılması gereken bu konuda bir eğitim seferberliği başlatmaktır. Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı ile ilgili bütün kurumlar ortaklaşa çalışarak trafikteki sorunları azaltmanın yolunu bulmalıdırlar. Trafikte her ay ortalama üç kişinin hayatını kaybettiği bir küçük ülkede ilkokuldan başlayarak, toplumun geneline yayılan bir eğitim seferberliği gerekir.
Örneğin, okullardaki Trafik dersleri, çocukların yaş dönemlerine göre ilgi ve ihtiyaçları doğrultusunda, eğitim kasetleri, belgesel filmler, video, sergi, sosyal ve kültürel etkinlikler ve broşürlerle desteklenmeli…
Trafik ve ilk yardım derslerine giren öğretmenler sık sık hizmet içi eğitim programlarına alınmalı, trafik konusunda yenilik ve değişiklikler konusunda bilgilendirilmeli.
Anne ve babaların trafik konularında eğitilmeleri sağlanmalı, yerel yönetimlerden ve sponsör kuruluşlardan bu konular için yardım ve destek alınmalıdır.
Okul öncesinden başlayarak üniversite eğitimine kadar ve eğitim düzeylerine göre vatandaşları da kapsayacak Trafik Kuralları ve Bilgileri rehberi hazırlanmalı ve yaygın bir şekilde dağıtımı sağlanmalıdır.
Uygulamalı trafik eğitimi için çocuk trafik eğitim parkları yaygınlaştırılmalı, öğrenciler bu parklarda eğitilmeli veya trafikle ilgili diğer kurum ve kuruluşlara götürülmelidir.
Kısa sürede aklıma gelenler bunlar da elbette yapılacak farklı eylemler de mevcuttur. Ancak esas mesele niyettir. Bir şey yapmak için niyetli olmak lazım.
Kabul etmek gerekir ki toplum olarak değiştik. Geçmişte trafikte daha duyarlı ve kurallara uyan bir toplumduk. Bugün artık bu yok. En basiti 20-25 yıl önce yaya geçitlerinde yayalara yer veren bir sürücü profili vardı. Bugün öyle mi? Öyle değil, yaya geçitlerinde duran sürücü sayısı parmakla gösterilecek kadar azdır.
Trafikte en basit kuralı yerine getirmeyen bir toplum haline geldik. Bunun en önemli sebeplerinden biri elbette eğitimsizliktir. Bunu kabul edip ona göre hareket etmek gerekir. Ülkeyi yönetenler acaba bu konunun önemine biliyorlar mı? Farkında olup olmadıklarından emin değilim. Tüm bunlar beni umutsuzluğa itse de yine de tüm umut kırıntılarımı kaybetmek istemiyorum.
Toplumsal seferberlik ile bu sorunun çözülebileceğini veya en azından sorunun en aza indirilebileceğine inanmak istiyorum.
